Rozaniec - 12 Luty 2020, 20:00 Temat postu: Czwartek - Czytania i Błogosławieństwo - 13lutego 2020 Czwartek, 13 lutego 2020 Wspomnienie dowolne bł. Jordana z Saksonii zakonnika, prezbitera (1 Krl 11, 4-13) Kiedy Salomon się zestarzał, żony zwróciły jego serce ku cudzym bogom i wskutek tego serce jego nie pozostało tak szczere wobec Pana, Boga jego, jak serce jego ojca, Dawida. Zaczął bowiem czcić Asztartę, boginię Sydończyków, oraz Milkoma, ohydę Ammonitów. Salomon dopuścił się więc tego, co jest złe w oczach Pana, i nie okazał pełnego posłuszeństwa Panu, jak Dawid, jego ojciec. Salomon zbudował również posąg Kemoszowi, bożkowi moabskiemu, na górze naprzeciw Jerozolimy oraz Milkomowi, ohydzie Ammonitów. Tak samo uczynił wszystkim swoim żonom obcej narodowości, palącym kadzidła i składającym ofiary swoim bogom. Pan rozgniewał się więc na Salomona za to, że jego serce odwróciło się od Pana, Boga izraelskiego. Dwukrotnie mu się ukazał i zabraniał mu czcić cudzych bogów, ale on nie zachowywał tego, co Pan mu nakazał. Wtedy Pan rzekł Salomonowi: "Wobec tego, że tak postąpiłeś i nie zachowałeś mego przymierza oraz moich praw, które ci dałem, nieodwołalnie wyrwę ci królestwo i dam twojemu słudze. Choć nie uczynię tego za twego życia ze względu na twego ojca, Dawida, to wyrwę je z ręki twego syna. Jednak nie wyrwę całego królestwa. Dam twojemu synowi jedno pokolenie ze względu na Dawida, mego sługę, i ze względu na Jeruzalem, które wybrałem". (Ps 106 (105), 3-4. 35-36. 37 i 40) REFREN: Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą Szczęśliwi, którzy strzegą przykazań i sprawiedliwie postępują w każdym czasie. Pamiętaj o nas, Panie, gdyż upodobałeś sobie w Twym ludzie, przyjdź nam z pomocą. Ojcowie nasi zmieszali się z poganami i uczyli się postępować jak oni. Poczęli czcić ich bałwany, które stały się dla nich pułapką. Składali w ofierze swych synów i swoje córki złym duchom. Gniew Pana zapłonął przeciw Jego ludowi, aż poczuł wstręt do własnego dziedzictwa. Aklamacja (Jk 1, 21bc) Przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze. (Mk 7, 24-30) Jezus udał się w okolice Tyru i Sydonu. Wstąpił do pewnego domu i chciał, żeby nikt o tym nie wiedział, nie mógł jednak pozostać w ukryciu. Zaraz bowiem usłyszała o Nim kobieta, której córeczka była opętana przez ducha nieczystego. Przyszła, padła Mu do nóg, a była to poganka, Syrofenicjanka z pochodzenia, i prosiła Go, żeby złego ducha wyrzucił z jej córki. I powiedział do niej Jezus: "Pozwól wpierw nasycić się dzieciom, bo niedobrze jest zabierać chleb dzieciom, a rzucać szczeniętom". Ona Mu odparła: "Tak, Panie, lecz i szczenięta pod stołem jedzą okruszyny po dzieciach". On jej rzekł: "Przez wzgląd na te słowa idź; zły duch opuścił twoją córkę". Gdy wróciła do domu, zastała dziecko leżące na łóżku; a zły duch wyszedł. ............................... mateusz.pl » czytania na każdy dzień ZoRo - 13 Luty 2020, 04:41 (Mk 7, 24-30) ... Wstąpił do pewnego domu i chciał, żeby nikt o tym nie wiedział, nie mógł jednak pozostać w ukryciu. Zaraz bowiem usłyszała o Nim kobieta, której... ... powiedział do niej Jezus: "Pozwól wpierw nasycić się dzieciom, bo niedobrze jest zabierać chleb dzieciom, a rzucać szczeniętom". Ona Mu odparła: "Tak, Panie, lecz i szczenięta pod stołem jedzą okruszyny po dzieciach". On jej rzekł: "Przez wzgląd na te słowa idź; zły duch opuścił twoją córkę". Gdy wróciła do domu, zastała dziecko leżące na łóżku; a zły duch wyszedł. ...nadal prosic nie przestane...Prosze slowami Piosenki...Panie... https://www.youtube.com/watch?v=BMVEnbJQvp4 dbb - 13 Luty 2020, 12:16 Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą. Pamietaj o nas, Panie. Abuna Zygmunt - 13 Luty 2020, 12:50 Zbawienie, czyli miłość oszukana i miłość odzyskana Grzech znów zwycięża czystą miłość do Pana i to w rodzinie samego króla Dawida, tego który otrzymał od Boga obietnicę wiecznego królestwa, jeśli tylko będzie wierny przymierzu on i jego potomstwo. Tymczasem nie trzeba było długo czekać, bo jego syn Salomon złamał to przymierze, chociaż formalnie nigdy tego nie uczynił i pozostał na zawsze w pamięci potomnych budowniczym największej żydowskiej świętości, czyli świątyni jerozolimskiej. Nie dokonał aktu apostazji, ale gdy „się zestarzał, żony zwróciły jego serce ku cudzym bogom i wskutek tego serce jego nie pozostało tak szczere wobec Pana, Boga jego, jak serce jego ojca, Dawida”. Nie zaparł się swojej wiary, a „tylko” ją zmodyfikował, starając się pogodzić z miłością do „cudzych bogów”. Pan „dwukrotnie mu się ukazał i zabraniał mu czcić cudzych bogów, ale on nie zachowywał tego” , łamiąc przez to przymierze. Grzech zawsze uderza w tego który go popełnia i czyni szkodę całej wspólnocie. Grzech zaciążył przekleństwem wrogości, konfliktów i śmierci nad jego królestwem. Nikt nie był w stanie temu w żaden sposób zaradzić, bo grzech jest aktywną siłą która raz uaktywniona nieustannie działa, jak rak czyniąc coraz to nowe ramifikacje i karmiąc się dobrem którym się chce ocalić porażone złem ciało. W stosunku do grzechu nie pomoże ludzka tylko siła, ani żadne ludzkie dobre intencje i postanowienia. Jedyną nadzieję stanowi nasza wiara w miłosierdzie Boże, bo tylko Bóg prawdziwy może być prawdziwym Zbawicielem. Wszelkie inne obietnice zbawienia są próżne i wręcz zwodnicze, wszystkie super terapie, wszystkie cudowne teorie lecznicze i najnowsze generacje lekarstw. W ten sposób nie tylko nie ratuje się człowieka, ale wpędza się go w jeszcze większe tarapaty, a jego stan chorobowy nie tylko się poprawia, ale przeciwnie, pogłębia się i utrwala. Zbawienie jednak nie polega na prawniczo rozumianym wybaczeniu grzechu, bo sam akt prawny przecież nikogo nie wyleczy. Może tylko zaświadczyć, że zniknęły wszelkie symptomy chorobowe i w związku z tym, człowiek może być uznany za wyleczonego i posiada prawo normalnego życia w społeczności z której został wyłączony z powodu choroby. Zbawienie to ujawnienie się aktywnej siły zbawczej, mocniejszej aniżeli śmierć którą powoduje grzech, albo inaczej mówiąc jest to ujawnienie się mocy miłosiernej miłości Boga. Ujawniła się ona tylko w jednym jedynym miejscu i czasie : w Chwalebnym Krzyżu Bożego Syna, Jezusa Chrystusa i okazała swoją moc zbawczą w cudzie Jego Zmartwychwstania. Nie powiedzielibyśmy jeszcze wszystkiego o tej Miłości, gdybyśmy nie dodali, że pascha Chrystusa jest objawieniem się Jego miłości DO NAS i że ta Miłość pragnie ( nie zmusza ) pobudzić naszą miłość do życia, aby ona zmartwychwstała i abyśmy mogli my również odbyć naszą życiową paschę, biorąc udział w tej której On dokonał, abyśmy dzięki temu stali się uczestnikami Zbawienia, osiągając Pełnię Życia, czyli wieczną Komunię z Bogiem i całym stworzeniem, którego On jest jego Stwórcą i Panem. ( na kanwie 1 Krl 11, 4-13) NIECH NAS BLOGOSLAWI BÓG WSZECHMOGACY, OJCIEC I SYN I DUCH ŚWIĘTY |
