ZoRo - 30 GrudzieĹ 2012, 13:16 Temat postu: śpiewałaś Mu wieczorem czarnookie kołysanki oziemi obiecanej Jezus, Maryja, Józef...co ja bym dała, żeby usiąść z Nimi do stołu w Ich DOMU! W najszczesliwszej pod wszystkimi sloncami Rodzinie!...A moze to, takze Abunowe,jego wierszami wyspiewane dzis marzenie, ma szanse jeszcze kiedys na spełnienie?... Dom w Nazarecie nikt w to nie uwierzy nikomu to nawet do głowy nie przychodzi a mówiąc szczerze nikogo za bardzo to nie obchodzi że tyle szczęścia że trzy osoby że w jednym domu że cały świat że skarb Boży Powiedz Mario powiedz Mario coś myślała gdyś tuleniem do piersi Jego snom niemowlęcym pomagałaś lądować na jawie tak aby bosej stopy nie uronił o kamień czy jak nazaretańskie matki śpiewałaś Mu wieczorem czarnookie kołysanki o ziemi obiecanej czy raczej wybierałaś karminowoustne milczenie pomagając Mu wsłuchiwać się w głos którym oddychał od pierwszej chwili twojego spotkania z aniołem bezdomnemu Bogu powiedziałaś wtedy – “tak” powiedz Mario coś śpiewała gdy twój Synek wchodził na Golgotę by zasnąć na twardym łożu krzyża czy miałaś jeszcze nadzieje powitać Go w domu a mnie grzesznika Trudna przyjaźń przeciąłeś Panie prosta drogę jego milczenia swoim trudnym wezwaniem po bardzo stromej prawdzie kazałeś mu się wspinać do dyspozycji miał tylko ciesielskie narzędzia mały dom w Nazarecie razem z warsztatem i skrawek ziemi przed domem tutaj zostało posiane Ziarno Wiecznego Chleba Maryja przez długie dziewięć miesięcy nosiła je w swoim ciele aż przyszło na świat w Betlejem spełniło się Twoje przyrzeczenie i na naszych oczach zaczęła się przemieniać Ewangelia w młodego mężczyznę z małego dziecka ZoRo - 30 GrudzieĹ 2012, 18:36 Kilka dni temu Daria (dbs) przyslala mi maly mily liscik, z ktorego jedno okreslenie, ze ja -ZoRo, realizuje sie w DOMu, szczegolną mi zabrzmialo trafnoscia...Wlasnie zapragnelam Darii podziekowac za nie i za jej modlitwe... Pomyslalam, ze w tym celu moze Duch Swiety wskaze mi jakis wiersz Abuny...Dario, niby przypadkirm, w Dniu Swietej Rodziny, kursor zatrzymal sie na wierszu: Jak ludzkie alleluja przyszedł biedny i mały i był jak różaniec odmawiany w stajni palcami omdlałymi ze zmęczenia był cichy jak paciorki nadziei nawlekane na Tajemnice Wiary śpiącą w drewnianym żłobie Wcielenia był czujny i oddany jak pogodne krzątanie się Matki po ich domu w Nazarecie i jak ojcowski uśmiech Józefa był jak „fiat” Maryi jak „magnificat” jak ludzkie alleluja na cześć Bożego zbawienia Abuna Zygmunt - 31 GrudzieĹ 2012, 02:11 Dziki tobie Zosiu odkrywaćm to co przed wiekami napisałem dbs - 31 GrudzieĹ 2012, 11:17 Zosiu, dziękuję. :) |
