ZoRo - 9 StyczeĹ 2013, 19:14 Temat postu: ...kiedy zamulą się wszystkie moje wspomnienia ... Spokojny wieczor...Łagodny srodek zimy...Jak dalej bedzie?...Czy - BĘDZIE?...Dziecku w łonie matki jest miło, ciepło, bezpiecznie i sądzi, że tam jest najlepiej...Nie wie, ze po bolesnych narodzinach poczuje, zobaczy, usłyszy, dotknie prawdziwszego, piękniejszego...POCZĄTKU...Daj nam, Boze... Nie zapomnisz kiedy rozbije się kryształowe wieko nieba nad moją głową a czas jak rzeka przepłynie aż do swego ujścia po moim ciele kiedy zamulą się wszystkie moje wspomnienia Ty Boże nie zapomnisz o mnie będziesz czekał na moje przebudzenie podniesiesz pustą muszlę mojego istnienia wyrzuconą na brzeg przez kosmiczne kipiele i stworzysz mnie na nowo Twoim ojcowskim spojrzeniem bym mógł z innymi dziećmi się cieszyć rajską łąką i słońcem Ojciec Zygmunt Kwiatkowski Abuna Zygmunt - 10 StyczeĹ 2013, 01:08 Dzisiaj zakonczenie by brzmialo : rajska laka Zbawieniem Zosia niewinnie , po ZoRowemu zaskakuje nas zyciowymi aluzjami a i wezwaniami rowniez... Alicja - 11 StyczeĹ 2013, 22:29 Jak dalej będzie? pyta ZoRo, Czy będzie? Dla mnie w tym "będzie" chyba to Ojcowskie spojrzenie jest bardzo wyczekiwane. Usprawiedliwieniem tego oczekiwania jest sieroce od wczesnego dzieciństwa, moje ziemskie życie. Biorę też rajską łąkę i ZBAWIENIE i drabinę i tęczę, chociaż pamiętam, że Ojciec Zygmunt zarezerwował ją dla siebie w innym wierszu. Abuna Zygmunt - 12 StyczeĹ 2013, 01:43 Jesli tak, jesli zarezerwowalem ja TYLKO dla siebie, to dzisiaj sie tego wstydze i wyrzekam sie takiego wiersza. Samemu nie mam ochoty wspinac sie do Nieba , a wspinanie sie ze strachu .... nie moze do Nieba zaprowadzic czlowieka, a tylko jedynie do nie-piekla. Dorota Halasa - 12 StyczeĹ 2013, 12:14 jaki piekny opis OJCOSTWA. Bog zaplac dbb - 12 StyczeĹ 2013, 17:36 "Samemu nie mam ochoty wspinac sie do Nieba".....ja tez. Chcialabym by mnie pociagano tam i sama tez pociagala tam innych. ZoRo - 12 StyczeĹ 2013, 18:34 "Prawdziwe zycie sie dopiero zacznie"- te slowa Abuny pomogly mi przetrwac trudne chwile sprzed ćwierćwiecza...Oj, bywalo, bywalo...Dzis, gdy juz nie boli, dziekuję - Twoim: "Dziękuję", mój wierny Druhu, Drogi Przyjacielu... Dziękuję niebo bezradnie trzepoce się we mnie jak złowiona na wędkę ryba która chce koniecznie powrócić do wody ale w moim trzepocie kryje się coś więcej wdzięczność za to że palec Boży uczynił mnie rybą I że stworzył dla wody którą jest miłość czyli obiecane od zarania dziejów szczęście wieczne Abuna Zygmunt - 13 StyczeĹ 2013, 09:52 No wlasnie ZoRo! DZIEKUJE ! Alicja - 13 StyczeĹ 2013, 22:20 Dopiero dzisiaj tutaj dotarłam. Proszę Ojca, to nie ta drabina, nie ta tęcza i nie ten wiersz :) Piękne jest to, że poezja żyje własnym życiem w naszych sercach. Abuna Zygmunt - 14 StyczeĹ 2013, 02:46 Alu, znow nie lapie co z ta drabina, tecza.... Rzeczywiscie to nie ta drabina ktora bym wiedzial jak postawic i poco ? |
