ZoRo - 8 Maj 2013, 21:32 Temat postu: CZYTANIA - Czwartek- 9 MAJA 2013 Czwartek- 9 MAJA 2013 (Dz 18,1-8) Potem opuścił Ateny i przybył do Koryntu. Znalazł tam pewnego Żyda, imieniem Akwila, rodem z Pontu, który z żoną Pryscyllą przybył niedawno z Italii, ponieważ Klaudiusz wysiedlił z Rzymu wszystkich Żydów. Przyszedł do nich, a ponieważ znał to samo rzemiosło, zamieszkał u nich i pracował; zajmowali się wyrobem namiotów. A co szabat rozprawiał w synagodze i przekonywał tak Żydów, jak i Greków. Kiedy Sylas i Tymoteusz przyszli z Macedonii, Paweł oddał się wyłącznie nauczaniu i udowadniał Żydom, że Jezus jest Mesjaszem. A kiedy się sprzeciwiali i bluźnili, otrząsnął swe szaty i powiedział do nich: Krew wasza na waszą głowę, jam nie winien. Od tej chwili pójdę do pogan. Odszedł stamtąd i poszedł do domu pewnego "czciciela Boga", imieniem Tycjusz Justus. Dom ten przylegał do synagogi. Przełożony synagogi, Kryspus, uwierzył w Pana z całym swym domem, wielu też słuchaczy korynckich uwierzyło i przyjmowało wiarę i chrzest. (Ps 98,1-4) REFREN: Wobec narodów objawił zbawienie Śpiewajcie Panu pieśń nową, albowiem uczynił cuda. Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica i święte ramię Jego. Pan okazał swoje zbawienie, na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość. Wspomniał na dobroć i na wierność swoją dla domu Izraela. Ujrzały wszystkie krańce ziemi zbawienie Boga naszego. Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, cieszcie się, weselcie i grajcie. (J 16,16-20) Jezus powiedział do swoich uczniów: Jeszcze chwila, a nie będziecie Mnie oglądać, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie. Wówczas niektórzy z Jego uczniów mówili między sobą: Co to znaczy, co nam mówi: Chwila, a nie będziecie Mnie oglądać, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie; oraz: Idę do Ojca? Powiedzieli więc: Co znaczy ta chwila, o której mówi? Nie rozumiemy tego, co mówi. Jezus poznał, że chcieli Go pytać, i rzekł do nich: Pytacie się jeden drugiego o to, że powiedziałem: Chwila, a nie będziecie Mnie oglądać, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie? Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz zamieni się w radość. ......................................................... www.mateusz.pl/czytania Abuna Zygmunt - 8 Maj 2013, 23:17 Zobaczcie jak Pawel organizuje ekipe apostolska, w jaki naturalny spsob to sie dzieje, przy czym elementami ktore sie wpisuja w ksztaltowanie tej ekipy jest wszystko, zarowno sukcesy jak i niepowodzenia, przyjazn i wrogosc, praca i dzialalnosc kaznodziejska. Swiat ma inne spojrzenie na zycie anizeli czlowiek wierzacy. Swiat ma uciechy a uczniowie osiagaja cos znacznie glebszego, bo radosc Boza. Dorota Halasa - 9 Maj 2013, 07:51 Na dzisiejszych zajeciach z Historii Kosciola o. Pawel mowil duzo o Pawle i jego spotkaniuz Jezusem. Czytalismy fragmenty z Biblii mowiace o nawroceniu Sw. Pawla, ktore mialo miejsce w Damaszaku miedzy 31 a 36 rokiem. O tym, ze byl wczesniej przesladowca chrzescijan. Urodzil sie miedzy 5 a 10 rokiem w Tarsie, czyli w Cylicji, zarzadzanej przez Rzymian prowincji lezacej obecnie w poludniowej Turcji. Byl Zydem i obywatelem rzymskim. Pawel byl dobrze wyksztalcony w zakresie judaizimu i filozofii greckiej. Jako Zyd, byly urzednik imperium rzymskiego i czlowiek dobrze wyksztalcony mial duze predyspozycje do rozmowy z Zydami i Rzymianami. Choc wedlug dzisiejszego czytania spotkalo go wiele bluznierstw dzieki elokwencji i madrosci Pawla: "Przełożony synagogi, Kryspus, uwierzył w Pana z całym swym domem, wielu też słuchaczy korynckich uwierzyło i przyjmowało wiarę i chrzest" Dorota Halasa - 9 Maj 2013, 07:52 Myśle, ze mówiąc iż będziemy sie smucic a świat sie będzie weselil Jezus nie sugeruje, ze nasza Wiara Jest smutkiem. Nasze życie jest wypełnione smutkiem i cierpieniem, ale nie one są jego sednem. Nie one bedą trwać na wieki. Świat, który sie weseli to świat zadowalający sie atrapa życia, jego namiastka, świat zadowalający sie powierzchownymi rozrywkami. Świat, w którym neguje sie wartości i istnienie cierpienia. Udaje sie, ze ich nie ma. Chce żyć życiem prawdziwym, bez udawanie, w którym radość jest naturalna i prawdziwa. W ktorym nikt nie udaje, ze w życiu nie ma smutku, w ktorym wiadomo, ze ten smutek to tylko etap na drodże do pełni życia. dbs - 9 Maj 2013, 09:41 "...Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, cieszcie się, weselcie i grajcie." (Ps 98,1-4) dbb - 9 Maj 2013, 21:35 Odniose sie do tego co napisala Dorota. Dla mnie prawdziwa radoscia w smutku, sa ludzie obarczeni niesprawnoscia wszelkiego typu. Ich,bardziej lub mniej swiadoma radosc w osobistym nieszczesciu, jest dla mnie widoczna laska Boga. Ciagle mnie to zastanawia i.......bardzo cieszy. Bogu niech beda dzieki za ta trudna radosc. |
