ZoRo - 7 GrudzieĹ„ 2013, 07:42 Temat postu: ...najbardziej oczarowany jestem człowiekiem, bo go miłujesz Przekazuje dzis dla naszego DOMu kilka kłosów, a moze nawet snopkow zboza, od naszego kochajacego i kochanego Żniwiarza - Abuny Zygmunta... Powołanie doszedłem do Ľródła chcę ugasić pragnienie przed oczami mam jakie¶ czarne korzenie drzewa powyginane na różne strony jakie¶ wilgotne bluszcze pn±ce się do nieba słoneczne promienie zmieszane ze szmerem strumyka wtem nagle ol¶nienie i wiem że życiem będzie trzeba zapłacić za jego spełnienie Łamanie chleba to jest tajemnica podzielić się ni± z tob± chciałem chleb mojego życia który z tob± łamię najprawdziwszej miło¶ci do¶wiadczyłem wtedy gdy cierpiałem najczy¶ciej za¶ kochałem gdy cierpi±c wybaczałem Oczarowany jestem oczarowany jestem Tob± każd± form± Twojego istnienia oczarowany jestem wszystkim chmurami i nie skażonym błękitem nieba rybami w wodzie i ptakami na drzewach milczeniem stawu i szumem sitowia niebem i ziemi± codziennym chlebem ale najbardziej oczarowany jestem człowiekiem bo go miłujesz i na niego czekasz Wiersze O.Zygmunta Kwiatkowskiego ZoRo - 7 GrudzieĹ„ 2013, 09:36 Temat postu: cukiernia a moze - cukrzyca.... Drodzy odbiorcy poezji O.Zygmunta! Okazuje sie, ze znow, samowolnie, za duzo slodyczy dzis Wam zaserwowalam a przez to DOM stal sie moze nie dla Wszystkich goscinny. Wybaczcie...Przyrzekam poprawe...To wszystko przez ten nadmiar cukru (jestem insulinozalezna; mam trudnosci z regulowaniem poziomu cukru we krwi, i nie tylko...)... Giga - 7 GrudzieĹ„ 2013, 13:58 Kochana Zoro:-)..dla mnie jest o.k... |
