Abuna Zygmunt - 24 Marzec 2014, 06:33 Temat postu: istota modlitwy Modlmy sie o to , aby ponizszy psalm (42) spelnial sie w naszych eucharystycznych spotkaniach z Bogiem, zeby kazda Msza sw. byla wstępowaniem na „gore świętą”, aby „ujrzec oblicze Boze”. Modlmy sie, aby kazda nasza modlitwa byla uwielbieniem Boga i aby On byl zawsze nasza „radoscia i weselem” Jak łania pragnie wody ze strumieni, tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże. Dusza moja Boga pragnie, Boga żywego, kiedyż więc przyjdę i ujrzę oblicze Boże? Ześlij światłość i wierność swoją, niech one mnie wiodą, niech mnie zaprowadzą na Twą górę świętą i do Twoich przybytków. I przystąpię do ołtarza Bożego, do Boga, który jest moim weselem i radością, i będę Cię wielbił przy dźwiękach lutni, Boże, mój Boże. Dorota Halasa - 25 Marzec 2014, 01:02 I przystąpię do ołtarza Bożego, do Boga, który jest moim weselem i radością, i będę Cię wielbił przy dźwiękach lutni, Boże, mój Boże. Amen Alina - 25 Marzec 2014, 08:25 Jak łania pragnie wody ze strumieni, tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże. To jest najgłębsze, najbardziej podstawowe pragnienie człowieka ! Jak często jest ono jednak nierozpoznawane ? To pragnienie trzeba w sobie odnaleźć- wtedy stanie się modlitwą... ZoRo - 25 Marzec 2014, 08:43 Dzieki, Alino, za uswiadomienie mi, odkrycie, nazwanie mego wielkiego pragnienia... Jak łania pragnie wody ze strumieni, tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże. Abuna Zygmunt - 26 Marzec 2014, 09:52 W tym pragnieniu odnajduje sie kazdy czlowiek. Jest ono znakiem ludzkiego zycia. JurekS - 26 Marzec 2014, 11:03 Zobaczyłem pragnienie, które jest tylko dla samego siebie. Które jest skupione na sobie. jakby wewnętrznie zamknięte. Zobaczyłem też pragnienie św Faustyny, która zanikała w pragnieniu Jezusa, zatapiała się w Jego Miłości , ale z tego pragnienia narodziło się tyle dobra. Jeżeli moje pragnienie nie będzie przynosiło owocu to będzie tylko egoistycznym pragnieniem poczucia bezpieczeństwa, spokoju. Pragnieniem zapełnienia tych wszystkich bolesnych miejsc mojego życia, tych pustek, które niosę w sobie. Jakoś nigdy wcześniej nie patrzyłem w ten sposób na ten fragment psalmu. Owszem, zawsze czułem w sobie to pragnienie, dobrze się w nim odnajdywałem bo jak pisze ojciec: Jest ono znakiem ludzkiego życia, ale i dającym życie. Pozwolę sobie na małe nadużycie i nieco przeinterpretuję wiersz ojca: "z naszego pragnienia musi wyrosnąć spełnienie bo pragnienie jest darem Boga i zwiastunem wiosny" Abuna Zygmunt - 27 Marzec 2014, 07:01 Pragnienie jest jak milosc ktora moze byc wypaczona i zorientowania na siebie, swoja wygode i chec posiadania. |
