ZoRo - 26 GrudzieĹ 2015, 17:03 Temat postu: ...mały Jezusek głośno radował się z tego widoku... W Świeto Świętej Rodziny zagośćmy może na chwilę u NIEJ poprowadzeni Poezją naszego Abuny Zygmunta… Dom betlejemski cieszy się tej nocy raduje i skacze wesoło cały świat nawet szary wróbel wystroił się dzisiaj jak paw kos oszołomiony krasą wróbla zagwizdał tak głośno że ze strachu zbladł na rzece most się srebrzy w śnieżnej pościeli betlejemska gwiazda cierpliwie czeka na swój antenowy czas aby na żywo opowiedzieć wszystkim mieszkańcom ziemi wrażenia bożonarodzeniowego czuwania sprzed 2000 lat cieszą się ludzie fruwają anieli biały opłatek krąży z rąk do rąk nic nikogo dzisiaj nie dzieli nikt się nikogo dziś nie boi pachną zielone jodły palą się zimne ognie migocą bombki zwierzęta klękają przy pościeli Dzieciątka co pary w płucach śpiewają zgrzebne świątki różowy smoczek kolędy wąsaty cieśla wkłada w usta Niemowlęcia matka tuli Je do piersi uśmiechnięta świat ponury jak grota betlejemska zamienił się w dom bo Dziecko zostało mu dane a wraz z Nim OJCIEC – BÓG nikt w to nie uwierzy nikomu to nawet do głowy nie przychodzi a mówiąc szczerze nikogo za bardzo to nie obchodzi że tyle szczęścia że trzy osoby że w jednym domu że cały świat że skarb Boży Boże Narodzenie spokojny zalew radości w czas jasnej obecności Boga rozszedł się po powietrzu rozpłynął po przestworzach pomógł strudzonym odpocząć samotnego przygarnął do siebie wesoło się uśmiechnął do osła owcy i wołu klęczących zgodnie przy betlejemskim żłobku pierwszy raz chyba się zdarzyło że również aniołowie przestali szybować w powietrzu i prosto na słomie razem z pasterzami boso tańczyli pastorałkowego kozaka aż w głowie im się kręciło mały Jezusek głośno radował się z tego widoku kiedy wszyscy przybysze bawili się w najlepsze skacząc przyklękając i wywijając kozły On niepostrzeżenie swoją mała piąsteczką otarł łzę z twarzy Maryi Z POKŁONEM Na bardzo trudną wyprawę powołałeś nas Boże Każdy z nas by w niej niechybnie poległ Gdyby nie nagie Dziecko leżące w żłobie I gdybyśmy jak magowie nie przyszli do Niego Z pokłonem Wiersze O.Zygmunta Kwiatkowskiego |
