ZoRo - 4 StyczeĹ 2016, 18:09 Temat postu: ...powstając z klęczek, na pola wybiega i głośno śpiewa... Najcenniejszy codzienny Dar dla mnie od Boga, to BŁOGOSŁAWIENSTA...Dzięki nim żyję...Kapłani mają ich tyle do rozdania! A oto nowe, ciągle nowe, Błogosławieństwo naszego Abuny Zygmunta... Błogosławieństwo tyle szczęścia na moją głowę dzisiaj spływa napełniając błogosławieństwem całe moje wnętrze myśli moje i serce a moja biedna dusza gdy bierzesz ją na ręce powstając z klęczek na pola wybiega i głośno śpiewa aby wyrazić to szczęście które przez nią przepływa Bądź zawsze z nami Skończył się mój dzień, jak zwykle grubo po północy ucichła już ulica cichy jest pokój mam ze zmęczenia podpuchnięte oczy idę spać gdy nagle słychać że rozmawiają ze sobą martwe przedmioty mrugają do siebie porozumiewawczo wskazują na mnie robią jakieś dziwne oczy matka mi położyła zimny kompres na czoło nie bój się synku – szepcze jestem przy tobie na jej głos wszystkie przedmioty jak zaczarowane zaczęły powracać do swych pierwotnych postaci szafa stała się znów szafą stół stołem a krzesła krzesłami wszystko wyglądać zaczęło znów jak było przedtem jak gdyby nic się nie stało jakby zły duch nie krążył nad moją głową jak czarny nietoperz tym bliżej twarzy im bardziej się go bałem Matko, broń naszych snów i nas samych przed czarnymi nietoperzami Wiersze O.Zygmunta Kwiatkowskiego |
