nasz DOM
www.netparafia.pl

MODLITWA w naszym DOMu - Frazy o Duchu ¦wiêtym w Nowym Testamencie

ZoRo - 19 Maj 2018, 15:55
Temat postu: Frazy o Duchu ¦wiêtym w Nowym Testamencie
http://odnowa.jezuici.pl/...chu-swietym.php
Frazy o Duchu ¦wiêtym w Nowym Testamencie

Ewangelia ¦w. Mateusza

(Mt 1,18): "...Po za¶lubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem wpierw nim zamieszkali razem, znalaz³a siê brzemienn± za spraw± Ducha ¦wiêtego."

(Mt 1,20): "...oto anio³ Pañski ukaza³ mu siê we ¶nie i rzek³: „Józefie, synu Dawida, nie bój siê wzi±æ do siebie Maryi, twej ma³¿onki: albowiem z Ducha ¦wiêtego jest to, co siê w Niej poczê³o."

(Mt 3,11): "...On was chrzciæ bêdzie Duchem ¦wiêtym i ogniem."

(Mt 3,16): "A gdy Jezus zosta³ ochrzczony, natychmiast wyszed³ z wody. A oto otworzy³y Mu siê niebiosa i ujrza³ Ducha Bo¿ego zstêpuj±cego jak go³êbica i przychodz±cego na Niego."

(Mt 4,1): " Wtedy Duch wyprowadzi³ Jezusa na pustyniê..."

(Mt 10,20): "...gdy¿ nie wy bêdziecie mówili, lecz Duch Ojca waszego bêdzie mówi³ przez was."

(Mt 12,28): "Lecz je¶li Ja moc± Ducha Bo¿ego wyrzucam z³e duchy..."

(Mt 12,31): "...ale blu¼nierstwo przeciwko Duchowi nie bêdzie odpuszczone."

(Mt 12,32): "Je¶li kto¶ powie s³owo przeciw Synowi Cz³owieczemu, bêdzie mu odpuszczone lecz je¶li powie przeciwko Duchowi ¦wiêtemu, nie bêdzie mu odpuszczone ani w tym wieku, ani w przysz³ym."

(Mt 28,19): "Id¼cie wiêc i nauczajcie wszystkie narody, udzielaj±c im chrztu w imiê Ojca i Syna, i Ducha ¦wiêtego."
Ewangelia ¦w. Marka

(Mk 1,8): "Ja chrzci³em was wod±, On za¶ chrzciæ was bêdzie Duchem ¦wiêtym."

(Mk 1,10): "W chwili gdy wychodzi³ z wody, ujrza³ rozwieraj±ce siê niebo i Ducha jak go³êbicê zstêpuj±cego na siebie. A z nieba odezwa³ siê g³os: „Ty¶ jest mój Syn umi³owany, w Tobie mam upodobanie”."

(Mk 1,12): "Zaraz te¿ Duch wyprowadzi³ Go na pustyniê."

(Mk 3,28-29): "Zaprawdê, powiadam wam: wszystkie grzechy i blu¼nierstwa, których by siê ludzie dopu¶cili, bêd± im odpuszczone. Kto by jednak zblu¼ni³ przeciw Duchowi ¦wiêtemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz winien jest grzechu wiecznego."

(Mk 12,36): "Wszak sam Dawid mówi w Duchu ¦wiêtym: Rzek³ Pan do Pana mego: „Si±d¼ po prawicy mojej, a¿ po³o¿ê nieprzyjació³ Twoich pod stopy Twoje”."

(Mk 13,11): " A gdy was poprowadz±, ¿eby was wydaæ, nie martwcie siê przedtem, co macie mówiæ; ale mówcie to, co wam w owej chwili bêdzie dane. Bo nie wy bêdziecie mówiæ, ale Duch ¦wiêty."
Ewangelia ¦w. £ukasza

(£k 1,15): "Bêdzie bowiem wielki w oczach Pana; wina i sycery piæ nie bêdzie i ju¿ w ³onie matki nape³niony bêdzie Duchem ¦wiêtym."

(£k 1,35): "Anio³ Jej odpowiedzia³: Duch ¦wiêty zst±pi na Ciebie i moc Najwy¿szego os³oni Ciê."

(£k 1,41): "Gdy El¿bieta us³ysza³a pozdrowienie Maryi, poruszy³o siê dzieci±tko w jej ³onie, a Duch ¦wiêty nape³ni³ El¿bietê."

(£k 1,67): "Wtedy ojciec jego, Zachariasz, zosta³ nape³niony Duchem ¦wiêtym i prorokowa³..."

(£k 2,25): "A ¿y³ w Jerozolimie cz³owiek imieniem Symeon. By³ to cz³owiek sprawiedliwy i pobo¿ny, wyczekiwa³ pociechy Izraela, a Duch ¦wiêty spoczywa³ na nim."

(£k 2,26): "Jemu Duch ¦wiêty objawi³, ¿e nie ujrzy ¶mierci, a¿ zobaczy Mesjasza Pañskiego."

(£k 2,27): "Za natchnieniem wiêc Ducha przyszed³ do ¶wi±tyni."

(£k 3,16): "Ja was chrzczê wod±; lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwi±zaæ rzemyka u sanda³ów. On chrzciæ was bêdzie Duchem ¦wiêtym i ogniem."

(£k 3,21-22): "Kiedy ca³y lud przystêpowa³ do chrztu, Jezus tak¿e przyj±³ chrzest. A gdy siê modli³, otworzy³o siê niebo i Duch ¦wiêty zst±pi³ na Niego, w postaci cielesnej niby go³êbica, a z nieba odezwa³ siê g³os: Ty¶ jest mój Syn umi³owany, w Tobie mam upodobanie."

(£k 4,1): "Pe³en Ducha ¦wiêtego, powróci³ Jezus znad Jordanu i przebywa³ w Duchu ¦wiêtym na pustyni czterdzie¶ci dni, gdzie by³ kuszony przez diab³a."

(£k 4,14): "Potem powróci³ Jezus w mocy Ducha do Galilei, a wie¶æ o Nim rozesz³a siê po ca³ej okolicy."

(£k 4,18): "Duch Pañski spoczywa na Mnie, poniewa¿ nama¶ci³ i pos³a³ Mnie..."

(£k 10,21): "W tej w³a¶nie chwili Jezus rozradowa³ siê w Duchu ¦wiêtym i rzek³: Wys³awiam Ciê, Ojcze, Panie nieba i ziemi, ¿e zakry³e¶ te rzeczy przed m±drymi i roztropnymi, a objawi³e¶ je prostaczkom."

(£k 11,13): "...o ile¿ bardziej Ojciec z nieba da Ducha ¦wiêtego tym, którzy Go prosz±."

(£k 12,10): "Ka¿demu, kto mówi jakie¶ s³owo przeciw Synowi Cz³owieczemu, bêdzie przebaczone, lecz temu, kto blu¼ni przeciw Duchowi ¦wiêtemu, nie bêdzie przebaczone."

(£k 12,12): "...bo Duch ¦wiêty nauczy was w tej w³a¶nie godzinie, co nale¿y powiedzieæ."
Ewangelia ¦w. Jana

(J 1,32): "Jan da³ takie ¶wiadectwo: Ujrza³em Ducha, który jak go³êbica zstêpowa³ z nieba i spocz±³ na Nim."

(J 1,33): "Ten, nad którym ujrzysz Ducha zstêpuj±cego i spoczywaj±cego na Nim, jest Tym, który chrzci Duchem ¦wiêtym."

(J 3,5): " Jezus odpowiedzia³: Zaprawdê, zaprawdê, powiadam ci, je¶li siê kto¶ nie narodzi z wody i z Ducha, nie mo¿e wej¶æ do królestwa Bo¿ego."

(J 3,6): "To, co siê z cia³a narodzi³o, jest cia³em, a to, co siê z Ducha narodzi³o, jest duchem."

(J 3,34): "Ten bowiem, kogo Bóg pos³a³, mówi s³owa Bo¿e: a z niezmierzonej obfito¶ci udziela mu Ducha."

(J 4,23): "...bêd± oddawaæ cze¶æ Ojcu w Duchu i w prawdzie, a takich to czcicieli chce mieæ Ojciec."

(J 4,24): "Bóg jest duchem; potrzeba wiêc, by czciciele Jego oddawali Mu cze¶æ w Duchu i prawdzie."

(J 7,39): "A powiedzia³ to o Duchu, którego mieli otrzymaæ wierz±cy w Niego; Duch bowiem jeszcze nie by³ dany, poniewa¿ Jezus nie zosta³ jeszcze uwielbiony."

(J 14,17): "Ja za¶ bêdê prosi³ Ojca a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami by³ na zawsze – Ducha Prawdy, którego ¶wiat przyj±æ nie mo¿e, poniewa¿ Go nie widzi ani nie zna."

(J 14,26): "A Pocieszyciel, Duch ¦wiêty, którego Ojciec po¶le w Moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedzia³em."

(J 15,26): "Gdy jednak przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam po¶lê od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On bêdzie ¶wiadczy³ o Mnie."

(J 16,13): "Gdy za¶ przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do ca³ej prawdy."

(J 20,22): "Po tych s³owach tchn±³ na nich i powiedzia³ im: We¼mijcie Ducha ¦wiêtego."
Dzieje Apostolskie

(Dz 1,2): "...a¿ do dnia, w którym udzieli³ przez Ducha ¦wiêtego poleceñ Aposto³om, których sobie wybra³..."

(Dz 1,5): "Jan chrzci³ wod±, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem ¦wiêtym."

(Dz 1,8): "...ale gdy Duch ¦wiêty zst±pi na was, otrzymacie Jego moc i bêdziecie moimi ¶wiadkami..."

(Dz 1,16): "Bracia, musia³o wype³niæ siê s³owo Pisma, które Duch ¦wiêty zapowiedzia³ przez usta Dawida o Judaszu."

(Dz 2,4): "I wszyscy zostali nape³nieni Duchem ¦wiêtym, i zaczêli mówiæ obcymi jêzykami, tak jak im Duch pozwala³ mówiæ."

(Dz 2,17): "W ostatnich dniach – mówi Bóg – wylejê Ducha mojego na wszelkie cia³o..."

(Dz 2,18): "Nawet na niewolników i niewolnice moje wylejê w owych dniach Ducha mego, i bêd± prorokowali."

(Dz 2,33): "Wyniesiony na prawicê Boga, otrzyma³ od Ojca obietnicê Ducha ¦wiêtego i zes³a³ Go..."

(Dz 2,38): "...i niech ka¿dy z was ochrzci siê w imiê Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a we¼miecie w darze Ducha ¦wiêtego."

(Dz 4,8): "Wtedy Piotr nape³niony Duchem ¦wiêtym powiedzia³ do nich..."

(Dz 4,25): "Ty¶ przez Ducha ¦wiêtego powiedzia³ ustami s³ugi Twego Dawida: Dlaczego burz± siê narody i ludy knuj± rzeczy pró¿ne?"

(Dz 4,31): "...wszyscy zostali nape³nieni Duchem ¦wiêtym i g³osili odwa¿nie s³owo Bo¿e."

(Dz 5,3): "Ananiaszu – powiedzia³ Piotr – dlaczego szatan zaw³adn±³ twym sercem , ¿e sk³ama³e¶ Duchowi ¦wiêtemu i od³o¿y³e¶ sobie czê¶æ zap³aty za ziemiê?"

(Dz 5,9): "Dlaczego umówili¶cie siê, aby wystawiaæ na próbê Ducha ¦wiêtego."

(Dz 5,32): "Dajemy temu ¶wiadectwo my w³a¶nie oraz Duch ¦wiêty, którego Bóg udzieli³ tym, którzy Mu s± pos³uszni."

(Dz 6,3): "Upatrzcie¿ zatem, bracia, siedmiu mê¿ów spo¶ród siebie, ciesz±cych siê dobr± s³aw±, pe³nych Ducha i m±dro¶ci."

(Dz 6,5): "Spodoba³y siê te s³owa wszystkim zebranym i wybrali Szczepana, mê¿a pe³nego wiary i Ducha ¦wiêtego..."

(Dz 6,10): "Nie mogli jednak sprostaæ m±dro¶ci i Duchowi, z którego natchnienia przemawia³."

(Dz 7,51): " ...Wy zawsze sprzeciwiacie siê Duchowi ¦wiêtemu. Jak ojcowie wasi , tak i wy."

(Dz 7,55): "A on pe³en Ducha ¦wiêtego patrzy³ w niebo i ujrza³ chwa³ê Bo¿± i Jezusa, stoj±cego po prawicy Boga."

(Dz 8,15): "...wys³ali do niej Piotra i Jana, którzy przyszli i modlili siê za nich, aby mogli otrzymaæ Ducha ¦wiêtego."

(Dz 8,17): "Wtedy wiêc wk³adali Aposto³owie na nich rêce, a oni otrzymywali Ducha ¦wiêtego."

(Dz 8,18): "Kiedy Szymon ujrza³, ¿e Aposto³owie przez nak³adanie r±k udzielali Ducha ¦wiêtego, przyniós³ im pieni±dze."

(Dz 8,19): "„Dajcie i mnie tê w³adzê – powiedzia³ – aby ka¿dy, na kogo na³o¿ê rêce, otrzyma³ Ducha ¦wiêtego."

(Dz 8,29): "„Podejd¼ i przy³±cz siê do tego wozu!” – powiedzia³ Duch do Filipa."

(Dz 8,39): "A kiedy wyszli z wody, Duch Pañski porwa³ Filipa i dworzanin ju¿ nigdy go nie widzia³."

(Dz 9,17): "...po³o¿y³ na nim rêce i powiedzia³: „Szawle, bracie, Pan Jezus, co ukaza³ ci siê na drodze, któr± szed³e¶, przys³a³ mnie, aby¶ przejrza³ i zosta³ nape³niony Duchem ¦wiêtym."

(Dz 9,31): "A ko¶ció³ cieszy³ siê pokojem w ca³ej Judei, Galilei i Samarii. Rozwija³ siê i ¿y³ bogobojnie, i nape³nia³ siê pociech± Ducha ¦wiêtego."

(Dz 10,19): "Kiedy Piotr rozmy¶la³ jeszcze nad widzeniem, powiedzia³ do niego Duch: „Poszukuje ciê trzech ludzi."

(Dz 10,38): "Znacie sprawê Jezusa z Nazaretu, którego Bóg nama¶ci³ Duchem ¦wiêtym i moc±."

(Dz 10,44): "Kiedy Piotr jeszcze mówi³ o tym, Duch ¦wiêty zst±pi³ na wszystkich, którzy s³uchali nauki."

(Dz 10,45): "I zdumieli siê wierni pochodzenia ¿ydowskiego, którzy przybyli z Piotrem, ¿e dar Ducha ¦wiêtego wylany zosta³ tak¿e na pogan."

(Dz 10,47): "Wtedy odezwa³ siê Piotr: „Któ¿ mo¿e odmówiæ chrztu tym, którzy otrzymali Ducha ¦wiêtego tak samo jak i my."

(Dz 11,12): "Duch powiedzia³ mi, abym bez wahania poszed³ z nimi."

(Dz 11,15): "...Duch ¦wiêty zst±pi³ na nich, jak na nas na pocz±tku."

(Dz 11,16): "Przypomnia³em sobie wtedy s³owa, które wypowiedzia³ Pan: „Jan chrzci³ wod±, wy za¶ ochrzczeni bêdziecie Duchem ¦wiêtym."

(Dz 11,24): "...by³ bowiem cz³owiekiem dobrym i pe³nym Ducha ¦wiêtego."

(Dz 11,28): "Jeden z nich, imieniem Agabos, przepowiedzia³ z natchnienia Ducha..."

(Dz 13,2): "Gdy odprawiali publiczne nabo¿eñstwo i po¶cili, rzek³ Duch ¦wiêty: „Wyznaczcie mi ju¿ Barnabê i Szaw³a do dzie³a, do którego ich powo³a³em."

(Dz 13,4): "A oni wys³ani przez Ducha ¦wiêtego zeszli do Seleucji..."

(Dz 13,9): "Ale Szawe³ , który tak¿e zwie siê Pawe³, nape³niony Duchem ¦wiêtym spojrza³ na niego..."

(Dz 13,52): "...a uczniów nape³ni³o wesele i Duch ¦wiêty."

(Dz 15,8): "Bóg, który zna serca, za¶wiadczy³ na ich korzy¶æ, daj±c im Ducha ¦wiêtego..."

(Dz 15,28): "Postanowili¶my bowiem, Duch ¦wiêty i my, nie nak³adaæ na was ¿adnego ciê¿aru oprócz tego, co konieczne."

(Dz 16,6): "Przeszli Frygiê i krainê galack±, poniewa¿ Duch ¦wiêty zabroni³ im g³osiæ s³owo w Azji."

(Dz 16,7): "Przybywszy do Myzji, próbowali przej¶æ do Bitynii, ale Duch Jezusa nie pozwoli³ im..."

(Dz 19,2): "Zapyta³ ich: „Czy otrzymali¶cie Ducha ¦wiêtego, gdy przyjêli¶cie wiarê?”. A oni do niego: „Nawet nie s³yszeli¶my, ¿e istnieje Duch ¦wiêty."

(Dz 19,6): "A kiedy Pawe³ w³o¿y³ na nich rêce, Duch ¦wiêty wst±pi³ na nich."

(Dz 20,22): "A teraz przynaglany Duchem, udajê siê do Jerozolimy..."

(Dz 20,23): "...czekaj± mnie wiêzy i utrapienia, o czym zapewnia mnie Duch ¦wiêty w ka¿dym mie¶cie."

(Dz 20,28): "Uwa¿ajcie na samych siebie i na ca³e stado, w którym Duch ¦wiêty ustanowi³ was biskupami..."

(Dz 21,4): "...a oni pod wp³ywem Ducha odradzali Paw³owi podró¿ do Jerozolimy."

(Dz 21,11): "Przyby³ do nas, wzi±³ pas Paw³a, zwi±za³ sobie rêce i nogi i powiedzia³: To mówi Duch ¦wiêty..."

(Dz 28,25): "...Wtedy Pawe³ powiedzia³ to jedno: Trafnie rzek³ Duch ¦wiêty do ojców waszych przez proroka Izajasza..."
List do Rzymian

(Rz 1,4): "...a ustanowionym wed³ug Ducha ¦wiêto¶ci przez powstanie z martwych pe³nym mocy Synem Bo¿ym..."

(Rz 5,5): "A nadzieja zawie¶æ nie mo¿e, poniewa¿ mi³o¶æ Bo¿a rozlana jest w sercach naszych przez Ducha ¦wiêtego, który zosta³ nam dany."

(Rz 8,2): "Albowiem prawo Ducha, który daje ¿ycie w Chrystusie Jezusie, wyzwoli³o ciê spod prawa grzechu i ¶mierci."

(Rz 8,4): "...aby to, co nakazuje Prawo, wype³ni³o siê w nas, o ile postêpujemy nie wed³ug cia³a, ale wed³ug Ducha."

(Rz 8,5): "Ci bowiem, którzy ¿yj± wed³ug cia³a, d±¿± do tego, czego chce cia³o; ci za¶, którzy ¿yj± wed³ug Ducha – do tego, czego chce Duch."

(Rz 8,6): "D±¿no¶æ bowiem cia³a prowadzi do ¶mierci, d±¿no¶æ za¶ Ducha – do ¿ycia i pokoju."

(Rz 8,9): "Wy jednak nie ¿yjecie wed³ug cia³a, lecz wed³ug Ducha, je¶li tylko Duch Bo¿y w was mieszka. Je¿eli za¶ kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten do Niego nie nale¿y."

(Rz 8,11): "A je¿eli mieszka w was Duch Tego, który Jezusa wskrzesi³ z martwych, to Ten, co wskrzesi³ Chrystusa Jezusa z martwych, przywróci do ¿ycia wasze ¶miertelne cia³a moc± mieszkaj±cego w was swego Ducha."

(Rz 8,13): "...Je¿eli za¶ przy pomocy Ducha u¶miercaæ bêdziecie popêdy cia³a – bêdziecie ¿yli."

(Rz 8,14): "Albowiem wszyscy ci, których prowadzi Duch Bo¿y, s± synami Bo¿ymi."

(Rz 8,16): "Sam Duch wspiera swym ¶wiadectwem naszego ducha, ¿e jeste¶my dzieæmi Bo¿ymi."

(Rz 8,23): "Lecz nie tylko ono, ale i my sami, którzy ju¿ posiadamy pierwsze dary Ducha, i my równie¿ ca³± istot± swoj± wzdychamy, oczekuj±c przybrania za synów – odkupienia naszego cia³a."

(Rz 8,26): "Podobnie tak¿e Duch przychodzi z pomoc± naszej s³abo¶ci. Gdy bowiem nie umiemy siê modliæ tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia siê za nami w b³aganiach, których nie mo¿na wyraziæ s³owami."

(Rz 8,27): "Ten za¶, który przenika serca, zna zamiar Ducha..."

(Rz 9,1): "Prawdê mówiê w Chrystusie, nie k³amiê, potwierdza mi to moje sumienie w Duchu ¦wiêtym..."

(Rz 14,17): "Bo królestwo Bo¿e to nie sprawa tego, co siê je i pije, ale to sprawiedliwo¶æ, pokój i rado¶æ w Duchu ¦wiêtym."

(Rz 15,13): "A Bóg, dawca nadziei, niech wam udzieli pe³ni rado¶ci i pokoju w wierze, aby¶cie przez moc Ducha ¦wiêtego byli bogaci w nadziejê."

(Rz 15,16): "Dziêki niej jestem z urzêdu s³ug± Chrystusa Jezusa wobec pogan, sprawuj±cym ¶wiêt± czynno¶æ g³oszenia Ewangelii Bo¿ej po to, by poganie stali siê ofiar± Bogu przyjemn±, u¶wiêcon± Duchem ¦wiêtym."

(Rz 15,19): "...moc± znaków i cudów, moc± Ducha ¦wiêtego..."

(Rz 15,30): "Proszê wiêc was, bracia, przez Pana naszego Jezusa Chrystusa i przez mi³o¶æ Ducha, aby¶cie udzielili mi wsparcia mod³ami waszymi za mnie do Boga."
Pierwszy List do Koryntian

(1 Kor 2,10): "Nam za¶ objawi³ to Bóg przez Ducha. Duch przenika wszystko, nawet g³êboko¶æ Boga samego."

(1 Kor 2,11): "...Podobnie i tego, co Boskie, nie zna nikt, tylko Duch Bo¿y."

(1 Kor 2,12): "Otó¿ my¶my nie otrzymali ducha ¶wiata, lecz Ducha, który jest z Boga, dla poznania darów Bo¿ych."

(1 Kor 2,13): "A g³osimy to nie uczonymi s³owami ludzkiej m±dro¶ci, lecz pouczeni przez Ducha, przek³adaj±c duchowe sprawy tym, którzy s± z Ducha."

(1 Kor 2,14): "Cz³owiek zmys³owy bowiem nie pojmuje tego, co jest z Bo¿ego Ducha. G³upstwem mu siê to wydaje i nie mo¿e tego poznaæ bo tylko duchem mo¿na to rozs±dziæ."

(1 Kor 3,16): "Czy¿ nie wiecie, ¿e¶cie ¶wi±tyni± Boga i ¿e Duch Bo¿y mieszka w was?"

(1 Kor 6,11): "...Lecz zostali¶cie obmyci, u¶wiêceni i usprawiedliwieni w imiê Pana naszego Jezusa Chrystusa i przez Ducha Boga naszego."

(1 Kor 6,19): "Czy¿ nie wiecie, ¿e cia³o wasze jest ¶wi±tyni± Ducha ¦wiêtego, który w was jest, a którego macie od Boga, i ¿e ju¿ nie nale¿ycie do samych siebie."

(1 Kor 7,40): "...A wydaje mi siê, ¿e ja te¿ mam Ducha Bo¿ego."

(1 Kor 12,3): "Otó¿ zapewniam was, ¿e nikt, pozostaj±c pod natchnieniem Ducha Bo¿ego, nie mo¿e mówiæ: „Niech Jezus bêdzie przeklêty!” Nikt te¿ nie mo¿e powiedzieæ bez pomocy Ducha ¦wiêtego: „Panem jest Jezus”"

(1 Kor 12,4): "Ró¿ne s± dary ³aski, lecz ten sam Duch..."

(1 Kor 12,7): "Wszystkim za¶ objawia siê Duch dla wspólnego dobra."

(1 Kor 12,8): "Jednemu dany jest przez Ducha dar m±dro¶ci s³owa, drugiemu umiejêtno¶æ poznawania wed³ug tego samego Ducha..."

(1 Kor 12,9): "...innemu jeszcze dar wiary w tym¿e Duchu, innemu ³aska uzdrawiania w jednym Duchu..."

(1 Kor 12,11): "Wszystko za¶ sprawia jeden i ten sam Duch, udzielaj±c ka¿demu tak, jak chce."

(1 Kor 12,13): "Wszyscy bowiem w jednym Duchu zostali ochrzczeni, aby stanowiæ jedno Cia³o: czy to ¯ydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni. Wszyscy¶my te¿ zostali napojeni jednym Duchem."

(1 Kor 14,2): "Ten bowiem, kto mówi jêzykiem, nie ludziom mówi, lecz Bogu. Nikt go nie s³yszy, a on pod wp³ywem Ducha mówi rzeczy tajemne."
Drugi List do Koryntian

(2 Kor 1,22): "On te¿ wycisn±³ na nas pieczêæ i zostawi³ Ducha w sercach naszych."

(2 Kor 3,3): "...listem napisanym nie atramentem, lecz Duchem Boga ¿ywego..."

(2 Kor 3,6): "On te¿ sprawi³, ¿e¶my mogli staæ siê s³ugami Nowego Przymierza, przymierza nie litery, lecz Ducha: litera bowiem zabija, Duch za¶ o¿ywia."

(2 Kor 3,17): "Pan za¶ jest Duchem, a gdzie jest Duch Pañski - tam wolno¶æ."

(2 Kor 3,18): "My wszyscy z ods³oniêt± twarz± wpatrujemy siê w jasno¶æ Pañsk± jakby w zwierciadle; za spraw± Ducha Pañskiego, coraz bardziej ja¶niej±c, upodabniamy siê do Jego obrazu."

(2 Kor 5,5): "A Bóg, który nas do tego przeznaczy³, da³ nam Ducha jako zadatek."

(2 Kor 6,6): "...przez czysto¶æ i umiejêtno¶æ, przez wielkoduszno¶æ i ³agodno¶æ, przez objawy Ducha ¦wiêtego i mi³o¶æ nieob³udn±..."

(2 Kor 13,13): "£aska Pana Jezusa Chrystusa, mi³o¶æ Boga i dar jedno¶ci w Duchu ¦wiêtym niech bêd± z wami wszystkimi!"
List do Galatów

(Gal 3,2): "...czy Ducha otrzymali¶cie na skutek wype³niania Prawa za pomoc± uczynków, czy te¿ z st±d, ¿e dali¶cie pos³uch wierze?"

(Gal 3,5): "Czy Ten, który udziela wam Ducha i dzia³a cuda w¶ród was, czyni to dlatego, ¿e wype³niacie Prawo za pomoc± uczynków, czy te¿ dlatego, ¿e dajecie pos³uch wierze?"

(Gal 3,14): "...aby b³ogos³awieñstwo Abrahama sta³o siê w Chrystusie Jezusie udzia³em pogan i aby¶my przez wiarê otrzymali obiecanego Ducha."

(Gal 4,6): "Na dowód tego, ¿e jeste¶cie synami, Bóg wys³a³ do serc naszych Ducha Syna swego, który wo³a: Abba, Ojcze!"

(Gal 5,5): "My za¶ z pomoc± Ducha, na zasadzie wiary wyczekujemy spodziewanej sprawiedliwo¶ci."

(Gal 5,25): "Maj±c ¿ycie od Ducha, do Ducha siê te¿ stosujmy."

(Gal 6,1): "Bracia, a gdy komu przydarzy³ siê jaki upadek, wy, którzy pozostajecie pod dzia³aniem Ducha, w duchu ³agodno¶ci sprowad¼cie takiego na w³a¶ciw± drogê."
List do Efezjan

(Ef 1,13): "W Nim równie¿ uwierzyli¶cie i zostali¶cie naznaczeni pieczêci± Ducha ¦wiêtego, który by³ obiecany."

(Ef 2,18): "...bo przez Niego jedni i drudzy w jednym Duchu mamy przystêp do Ojca."

(Ef 2,22): "...w Nim i wy tak¿e wznosicie siê we wspólnym budowaniu, by stanowiæ mieszkanie Boga przez Ducha."

(Ef 3,5): "Nie by³a ona oznajmiona synom ludzkim w poprzednich pokoleniach, tak jak teraz zosta³a objawiona przez Ducha ¶wiêtym Jego apasto³om i prorokom..."

(Ef 3,16): "...aby wed³ug bogactwa swej chwa³y sprawi³ w was przez Ducha swego wzmocnienie si³y wewnêtrznego cz³owieka."

(Ef 4,3): "Usi³ujcie zachowaæ jedno¶æ Ducha dziêki wiêzi, jak± jest pokój."

(Ef 4,4): "Jedno jest Cia³o i jeden Duch, bo te¿ zostali¶cie wezwani do jednej nadziei, jak± daje wasze powo³anie."

(Ef 4,30): "I nie zasmucajcie Bo¿ego Ducha ¦wiêtego, którym zostali¶cie opieczêtowani na dzieñ odkupienia."

(Ef 5,18): "A nie upijajcie siê winem, bo to jest przyczyn± rozwi±z³o¶ci, ale nape³niajcie siê Duchem."

(Ef 6,17): "We¼cie te¿ he³m zbawienia i miecz Ducha, to jest s³owo Bo¿e..."

(Ef 6,18): "...Przy ka¿dej sposobno¶ci módlcie siê w Duchu!"
List do Filipian

(Flp 1,19): "Wiem bowiem, ¿e to mi wyjdzie na zbawienie dziêki waszej modlitwie i pomocy, udzielanej przez Ducha Jezusa Chrystusa."

(Flp 2,1): "Je¶li wiêc jest jakie¶ napomnienie w Chrystusie, je¶li - jaka¶ moc przekonuj±ca Mi³o¶ci, je¶li jaki¶ udzia³ w Duchu..."

(Flp 3,3): "My bowiem jeste¶my prawdziwie ludem obrzezanym - my, którzy sprawujemy kult w Duchu Bo¿ym i chlubimy siê w Chrystusie Jezusie, a nie pok³adamy ufno¶ci w ciele."
List do Kolosan

(Kol 1,8): "...on te¿ nam ukaza³ wasz± mi³o¶æ w Duchu."
Pierwszy List do Tesaloniczan

(1Tes 1,5): "...bo nasze g³oszenie Ewangelii w¶ród was nie dokona³o siê przez samo tylko s³owo, lecz przez moc Ducha ¦wiêtego, z wielk± si³± przekonania."

(1Tes 1,6): "A wy, przyjmuj±c s³owo po¶ród wielkiego ucisku, z rado¶ci± Ducha ¦wiêtego, stali¶cie siê na¶ladowcami naszymi i Pana..."

(1Tes 4,8): "A wiêc kto to odrzuca, nie cz³owieka odrzuca lecz Boga, który przecie¿ daje wam swego Ducha ¦wiêtego."

(1Tes 5,19): "Ducha nie ga¶cie..."
Drugi List do Tesaloniczan

(2Tes 2,13): "Lecz my zawsze winni¶my dziêkowaæ Bogu za was, bracia umi³owani przez Pana, ¿e wybra³ was Bóg do zbawienia jako pierwociny przez u¶wiêcenie Ducha i wiarê w prawdê."
Pierwszy List do Tymoteusza

(1Tym 3,16): "A bez w±tpienia wielka jest tajemnica pobo¿no¶ci. Ten, który objawi³ siê w ciele, usprawiedliwiony zosta³ w Duchu."

(1Tym 4,1): "Duch za¶ otwarcie mówi, ¿e w czasach ostatnich niektórzy odpadn± od wiary, sk³aniaj±c siê ku duchom zwodniczym i ku naukom demonów."
Drugi List do Tymoteusza

(2Tym 1,14): "Dobrego depozytu strze¿ z pomoc± Ducha ¦wiêtego, który w nas mieszka."
List do Tytusa

(Tt 3,5): "...lecz z mi³osierdzia swego zbawi³ nas przez obmycie odradzaj±ce i odnawiaj±ce w Duchu ¦wiêtym."
List do Hebrajczyków

(Hbr 2,4): "Bóg za¶ uwierzytelni³ je cudami, znakami przedziwnymi, ró¿norakimi mocami i udzielaniem Ducha ¦wiêtego wed³ug swej woli."

(Hbr 3,7): "Dlatego postêpujcie, jak mówi Duch ¦wiêty: Dzi¶, je¶li g³os Jego us³yszycie..."

(Hbr 6,4): "Niemo¿liwe jest bowiem tych – którzy raz zostali o¶wieceni, a nawet zakosztowali daru niebieskiego i stali siê uczestnikami Ducha ¦wiêtego..."

(Hbr 9,8): "Przez to pokazuje Duch ¦wiêty, ¿e jeszcze nie zosta³a otwarta droga do Miejsca ¦wiêtego, dopóki istnieje pierwszy przybytek."

(Hbr 9,14): "...to o ile bardziej krew Chrystusa, który przez Ducha wiecznego z³o¿y³ Bogu samego siebie jako nieskalan± ofiarê, oczy¶ci wasze sumienia z martwych uczynków, aby¶cie s³u¿yæ mogli Bogu ¿ywemu."

(Hbr 10,15): "Daje nam ¶wiadectwo Duch ¦wiêty..."

(Hbr 10,29): "Pomy¶lcie, o ile surowszej kary stanie siê winien ten, kto by podepta³ Syna Bo¿ego i zbezcze¶ci³ krew Przymierza, przez któr± zosta³ u¶wiêcony, i obel¿ywie zachowa³ siê wobec Ducha ³aski."
Pierwszy List ¦w. Piotra Aposto³a

(1P 1,2): "...którzy wybrani zostali wed³ug tego, co przewidzia³ Bóg Ojciec, aby w Duchu zostali u¶wiêceni, sk³onili siê do pos³uszeñstwa i pokropieni zostali krwi± Jezusa Chrystusa..."

(1P 1,11): "Badali oni, kiedy i na jak± chwilê wskazywa³ Duch Chrystusa, który w nich by³ i przepowiada³ cierpienia przeznaczone dla Chrystusa i maj±ce potem nast±piæ uwielbienie."

(1P 12): "...raczej wam mia³y s³u¿yæ sprawy obwieszczone wam przez tych, którzy wam g³osili Ewangeliê moc± zes³anego z nieba Ducha ¦wiêtego..."

(1P 3,18): "Chrystus bowiem równie¿ raz umar³ za grzechy, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was do Boga przyprowadziæ; zabity wprawdzie na ciele, ale powo³any do ¿ycia Duchem..."

(1P4,14): "B³ogos³awieni jeste¶cie, je¿eli z³orzecz± wam z powodu imienia Chrystusa, albowiem Duch chwa³y, Bo¿y Duch na was spoczywa."
Drugi List ¦w. Piotra Aposto³a

(2P 1,21): "Nie z woli bowiem ludzkiej zosta³o kiedy¶ przyniesione proroctwo, ale kierowani Duchem ¦wiêtym mówili od Boga ¶wiêci ludzie."
Pierwszy List ¦w. Jana Aposto³a

(1J 3,24): "Kto wype³nia Jego przykazania, trwa w Bogu, a Bóg w nim; a to, ¿e On trwa w nas, poznajemy po Duchu, którego nam da³."

(1J 4,2): "Po tym poznajecie Ducha Bo¿ego: ka¿dy duch, który uznaje, ¿e Jezus Chrystus przyszed³ w ciele, jest z Boga."

(1J 4,13): "Poznajemy, ¿e my trwamy w Nim, a On w nas, bo udzieli³ nam ze swego Ducha."

(1J 5,6): "Jezus Chrystus jest tym, który przyszed³ przez wodê i krew, i Ducha, nie tylko w wodzie, lecz w wodzie i we krwi. Duch daje ¶wiadectwo, bo Duch jest prawd±."

(1J 5,8): "Duch, woda i krew, a ci trzej w jedno siê ³±cz±."
List ¦w. Judy Aposto³a

(Jud 19): "Oni to powoduj± podzia³y, a sami s± ciele¶ni i Ducha nie maj±."

(Jud 20): "Wy za¶, umi³owani, buduj±c samych siebie, na fundamencie waszej naj¶wiêtszej wiary, w Duchu ¦wiêtym siê módlcie i w mi³o¶ci Bo¿ej strze¿cie samych siebie, oczekuj±c mi³osierdzia Pana naszego Jezusa Chrystusa, które wiedzie ku ¿yciu wiecznemu."
Apokalipsa ¦w. Jana

(Ap 2,7): "Kto ma uszy, niechaj pos³yszy, co mówi Duch do Ko¶cio³ów. Zwyciêzcy dam spo¿yæ owoc z drzewa ¿ycia, które jest w raju Boga."

(Ap 2,11): "Kto ma uszy, niech pos³yszy, co mówi Duch do Ko¶cio³ów. Zwyciêzcy ¶mieræ druga na pewno nie wyrz±dzi szkody."

(Ap 2,17): "Kto ma uszy, niech pos³yszy, co mówi Duch do Ko¶cio³ów. Zwyciêzcy dam manny ukrytej i dam mu bia³y kamyk..."

(Ap 2,29): "Kto ma uszy, niech pos³yszy, co mówi Duch do Ko¶cio³ów."

(Ap 3,6): "Kto ma uszy, niech pos³yszy, co mówi Duch do Ko¶cio³ów."

(Ap 3,13): "Kto ma uszy, niech pos³yszy, co mówi Duch do Ko¶cio³ów."

(Ap 3,22): "Kto ma uszy, niech pos³yszy, co mówi Duch do Ko¶cio³ów."

(Ap 14,13): "...Zaiste, mówi Duch, niech odpoczn± od swoich mozo³ów bo id± wraz z nimi ich czyny."

(Ap 22,17): "A Duch i Oblubienica mówi±: Przyjd¼!. A kto s³yszy, niech powie: Przyjd¼!. I kto odczuwa pragnienie, niech przyjdzie, kto chce, niech wody ¿ycia darmo zaczerpnie."


Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group