karino09 - 25 SierpieĹ 2012, 00:15 Temat postu: Sobota, 25 sierpnia 2012 25 SIERPNIA 2012 Sobota Wspomnienie dowolne św. Józefa Kalasantego, prezbitera Józef urodził się w Hiszpanii w roku 1557. Jako kapłan udał się do Rzymu i poświęcił się wychowaniu ubogich dzieci i młodzieży. Aby zapewnić swojemu dziełu trwałość, założył zgromadzenie pijarów. Z podziwu godną cierpliwością zniósł wiele doświadczeń. Zmarł w Rzymie 25 sierpnia 1648 roku. (opr. Liturgia.pl) Dzisiejsze czytania: Ez 43,1-7a; Ps 85,9ab.10-14; Mt 23,9a.10b; Mt 23,1-12 (Ez 43,1-7a) Anioł poprowadził mię ku bramie, która skierowana jest na wschód. I oto chwała Boga Izraela przyszła od wschodu, a głos Jego był jak szum wielu wód, a ziemia jaśniała od Jego chwały. Było to widzenie równe temu, które oglądałem wtedy, gdy przyszedł, by zniszczyć miasto, widzenie równe temu, które oglądałem nad rzeką Kebar. I upadłem na twarz. A chwała Pańska weszła do świątyni przez bramę, która skierowana była ku wschodowi. Wtedy uniósł mię duch i zaniósł mię do wewnętrznego dziedzińca. - A oto świątynia pełna była chwały Pańskiej. I usłyszałem, jak ktoś mówił do mnie od strony świątyni, podczas gdy ów mąż stał jeszcze przy mnie. Rzekł do mnie: Synu człowieczy, to jest miejsce tronu mojego, miejsce podstawy mych stóp, gdzie chcę na wieki mieszkać pośród Izraelitów. (Ps 85,9ab.10-14) REFREN: Na ziemi naszej Bóg zamieszka w chwale Będę słuchał tego, co mówi Pan Bóg: oto ogłasza pokój ludowi i świętym swoim. Zaprawdę bliskie jest Jego zbawienie dla tych, którzy się Jego boją i chwała zamieszka w naszej ziemi. Łaska i wierność spotkają się ze sobą, ucałują się sprawiedliwość i pokój. Wierność z ziemi wyrośnie, a sprawiedliwość spojrzy z nieba. Pan sam obdarzy szczęściem, a nasza ziemia wyda swój owoc. Przed Nim będzie kroczyć sprawiedliwość, a śladami Jego kroków zbawienie. (Mt 23,9a.10b) Jeden jest ojciec wasz w niebie i jeden jest wasz Nauczyciel, Chrystus. (Mt 23,1-12) Jezus przemówił do tłumów i do swych uczniów tymi słowami: Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią. Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą. Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. Lubią zaszczytne miejsca na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi. Otóż wy nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy braćmi jesteście. Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie. Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo jeden jest tylko wasz Mistrz, Chrystus. Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony. Źródło: http://mateusz.pl/czytania/2012/20120825.htm dbb - 25 SierpieĹ 2012, 08:06 Panie Boze, pragniemy Twej sprawiedliwosci i Twojego zbawienia.Amen Dorota Halasa - 25 SierpieĹ 2012, 08:47 "Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony." "Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią. Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą." Jezus namawia wprawdzie do posluszenstwa formalnego w stosunku do wysoko postawionych w hierarchii kaplanow, a tym samym do wladzy, ale odradza postepowania wedlug ich regul. Jest to swego rodzaju nawolanie do niepodporzadkowania sie temu co przeczy nauce Bozej. Jest to zaprzeczenie biernemu podporzadkowaniu sie hierarchii. Za swoje postepowanie jestesmy bowiem odpowiedzialni tylko przed Bogiem. "...jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie." Mira - 25 SierpieĹ 2012, 11:15 Takie to proste. A tak wielu ludzi wciąż ignoruje te słowa. Uważają, że naganne zachowanie księży (lub nawet tylko pogłoski na ten temat) usprawiedliwiają ich (parafian) niewierność wobec Kościoła. |
