karino09 - 4 Listopad 2012, 23:17 Temat postu: Ecclesia in Medio Oriente 66-67 CZĘŚĆ TRZECIA „My głosimy Chrystusa ukrzyżowanego (...) moc Bożą i mądrość Bożą” (por. 1 Kor 1, 23-24) 66. Chrześcijańskie świadectwo, stanowiące pierwszą formę misji, jest częścią pierwotnego powołania Kościoła, które realizuje się w wierności poleceniu otrzymanemu od Pana Jezusa: „będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi” (Dz 1, 8). Kościół, kiedy głosi Chrystusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego (por. Dz 2, 23-24), staje się coraz bardziej tym, czym już jest ze swej natury i powołania: sakramentem komunii i pojednania z Bogiem i z ludźmi . Komunia i świadectwo o Chrystusie stanowią więc dwa aspekty tej samej rzeczywistości, gdyż jedno i drugie czerpią z tego samego źródła – Trójcy Świętej, i opierają się na tych samych podstawach: słowie Bożym i sakramentach. 67. Obydwa te elementy karmią i uwierzytelniają inne akty kultu Bożego, a także pobożne praktyki religijności ludowej. Umocnienie życia duchowego powiększa miłosierdzie i w sposób naturalny prowadzi do świadectwa. Chrześcijanin jest przede wszystkim świadkiem. A świadectwo wymaga nie tylko formacji chrześcijańskiej odpowiedniej do poznawalności prawd wiary, ale także konsekwencji życia, zgodnego z tą właśnie wiarą, aby móc odpowiedzieć na potrzeby współczesnych nam ludzi. http://ekai.pl/biblioteka...ta-xvi/?print=1 karino09 - 4 Listopad 2012, 23:22 A świadectwo wymaga nie tylko formacji chrześcijańskiej (...) ale także konsekwencji życia, zgodnego z tą właśnie wiarą, Najczęstszy problem wszystkich nas... Alina - 4 Listopad 2012, 23:54 Umocnienie życia duchowego powiększa miłosierdzie i w sposób naturalny prowadzi do świadectwa. A więc miarą autentyczności i głębi naszego życia duchowego jest nasze miłosierdzie i nasze świadectwo. Jakie ono jest? Dorota Halasa - 5 Listopad 2012, 00:47 Kościół, kiedy głosi Chrystusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego (por. Dz 2, 23-24), staje się coraz bardziej tym, czym już jest ze swej natury i powołania: sakramentem komunii i pojednania z Bogiem i z ludźmi . Ten fragment zwrocil moja szczegolna uwage, ze sakrament komunii nie jest moim osobistym pokazaniem sie Bogu zobacz jaka jestem dobra i jak sie modle, ale ze jest ona prawdziwym pojednaniem z Bogiem tylko wtedy kiedy jest tym samym pojednaniem sie z drugim czlowiekiem, wyzbyciem sie wewnetrznej zazdrosci i niecheci do niego. Abuna Zygmunt - 5 Listopad 2012, 21:30 Komunia i swiadectwo |
