ZoRo - 5 WrzesieĹ 2013, 16:13 Temat postu: ...Towarzyszu Drogi... Na pomoc...Na ścięcie...Na szczescie - ...podtrzymuje mnie bowiem Twoje Ojcowskie Ramię zakochane w ludziach na śmierć i na zmartwychwstanie!!!... Na pomoc płakałem cały ręce nogi tors włosy czoło nos płakały we mnie zwykłe rozmowy w drodze i z drogi chleb buty szklanka wody na pomoc – wołałem nie wydając z ust żadnego dźwięku prawda nas wyzwoli i płacz albo stracimy wszystko Na ścięcie tonąłem takie było moje odczucie jak się masz? – nastąpiło pierwsze tąpnięcie dziękuję! – odpowiedziałem z wielkim trudem łapiąc powietrze potem dodałem jeszcze : całkiem nieźle! może cytryny?- zabrzmiało mi w uszach serdeczne warkniecie to ciastko jest najlepsze! jak szrapnele raniły mnie ich słowa zaczepne tonąłem bojąc się wołać o ratunek o każdy oddech walczyłem oddzielnie truchlałem na myśl że zostanę schwytany i rozstrzelają mnie raz jeszcze powielając znany numer z głową proroka która tańcem brzucha półnagiej dziewczyny została przeznaczona na ścięcie na szczęście na szczęście nie jest kurą domową z tego się najbardziej cieszę nie jest panienką na pensji grzebiąca się w uczuciowej tandecie na szczęście nie jest też maruderem który nie wie gdzie iść i po co jest towarzyszem drogi jest Bożym speakerem w tym co mówi i w tym co robi mierzy daleko i wysoko jest Bożym sokołem jest moim bardzo bliskim przyjacielem Na zmartwychwstanie unosisz mnie wysoko nad głowę szybuję w powietrzu lecę wiruję biorąc udział w podniebnej zabawie rzucony wysoko w górę nie spadam gwałtownie na ziemię nie rozbijam głowy o kamień podtrzymuje mnie bowiem Twoje Ojcowskie Ramię zakochane w ludziach na śmierć i na zmartwychwstanie Wiersze naszego Kochanego - O.Zygmunta Kwiatkowskiego |
