ZoRo - 5 Marzec 2014, 03:40 Temat postu: ...wobec miłości mam wielkie długi... Wspaniala, piekna jest święta Liturgia w naszym Kosciele! Nie moze byc inna, skoro jej Głównym Autorem jest Duch Swiety...Dzis, zdyszana wielowiekową tradycją - Środa Popielcowa, rozpoczynajaca Wielki, pełen żalu bosko- ludzkiego, Post...Skonczy sie Zima, a po niej obudzi sie, jak co rok, takze w Kosciele, Wiosna; daj Boże! - dobra wiosna...Daj Boże, byśmy doczekali... Zwykłym byciem jak trawa – tym że rośnie jak jesień – tym że traci liście jak wędrowanie chmury- po błękicie kocham Cię mój Panie moim zwykłym byciem Najbardziej martwa skala jeszcze raz spoglądam na całun z bandażami na kamienną czeluść pustki bo śmierć jest przecież nie-bytem rozumiem uczucia najbardziej martwej ze skał opuściło ją przecież ŻYCIE wniebowstąpienie skargami nie ścigał nikogo kiedy po ramionach krzyża się wspinał aby pogubione owce odszukać „pragnę”- wołał aby moje owce tam były gdzie ja idę zabrał je ze sobą bo razem z Nim przybite były do krzyża Wielkie długi dobry jest Pan pełen miłosierdzia łagodny i czuły spowiadam się nie dlatego żebym miał na sumieniu zbrodnie wobec miłości mam wielkie długi Wiersze O.Zygmunta Kwiatkowskiego |
