ZoRo - 23 Maj 2014, 20:28 Temat postu: ...aż po jasną jak słońce w pełni granicę myśli... Żeby nam sie lepiej zasypialo, zeby sen byl piekny i proroczy... i zeby radosne było nasze przebudzenie - na to TERAZ i na to POTEM - kilka "abunokardinek" ...Z Panem Bogiem! Baśnie gdy się obudziłem prostokąt otwartych drzwi był pełen ogrodu ogród kołysał się na księżycowych niciach weranda stała bez oddechu na samej krawędzi życia jakaś tajemnicza muzyka snuła baśniowe opowieści o pięknych księżniczkach i dzielnych królewiczach baśnie nie były jeszcze gotowe do tego aby je publicznie czytać nago biegały po księżycowych trawnikach nie chciałem ich płoszyć nie chciałem chwytać wykorzystując nieobecność strażnika I...nic więcej kochać Ciebie to czar i siła kochać zawsze i kochać jeszcze teraz i nareszcie i... nic więcej bo …nadzieja się spełniła odkupienie dzisiaj rozumiem to lepiej że w tym wypadku chodzi o karkołomny wjazd stromizną ludzkich odczuć aż po jasną jak słońce w pełni granicę myśli gdzie konieczność śmierci jeździ na weekendy z nieokiełznaną niczym pasją do życia nie ograniczoną logicznymi regułami artykułowania słów i wiązania fantastycznych wizji w spójny pojęciowy system dzięki oblubieńczej miłości Boga Prawdę będziemy mogli podziwiać gołym okiem kontemplacji - czyli dotykiem Wiersze O.Zygmunta Kwiatkowskiego Giga - 23 Maj 2014, 22:10 piękne...ale osobiście wolę nie reagować nadmiernie emocjonalnie Abuna Zygmunt - 24 Maj 2014, 17:25 Jak ty to robisz Giga ? Mowisz sobie "nie reaguj" i nie reagujesz ? Przeciez powiedzialas :"piekne", czy mowiac to nie zareagowalas ? Giga - 24 Maj 2014, 19:56 To była reakcja bardzo powściągliwość jak na moje możliwości. |
