ZoRo - 18 Luty 2015, 19:02 Temat postu: ...tej wody z nieba nie mogę się napić do syta... Wiem, wiem! - stałam sie monotematyczna! Sorry...Zamieszczam tu to, czym w obecnej chwili zyję...To juz serial - "że żyję"...Słowa sciagam z "AMBUNY"...Podziwiam Abune, ze juz duzo wczesniej dane mu bylo przezywac to, co mnie dane jest w " kolejnym Ostatnim ostatnio"...Dziekuję Opatrznosci Bożej za trzymanie mnie w tym pochodzie za reke...Dziękuję jak umiem -Za pokój..Za Miłość...Za te nasze wiersze... Piękno nas zbawi Panie nie jestem godzien ani jednego drzewa rosnącego na ziemi każde jest takie piękne każde o wiele bardziej po młodzieńczemu przywiązane jest do życia ode mnie bardziej szczerze pragnie wzrostu i owocowania a kiedy przychodzi czas żeby odejść umie powierzyć się śmierci o wiele godniej ode mnie ich piękno jest tak wzruszająco podniosłe i proste zarazem tak po dziecinnemu beztroskie i czyste bez kokieterii bez podwójnych myśli bez ubocznych zamiarów że zgadzam się całkowicie z przekonaniem iż piękna nam potrzeba jak powszedniego chleba i że ono nas może zbawić Nie mogę się namodlić nie mogę się namodlić tej wody z nieba nie mogę się napić do syta drzew w Twoim ogrodzie tak zielona muzyka taka szumiąca cisza Twoich oceanów... plaster słońca ustami dotykam gdy myślami próbuję dogonić uczuć na które w spotkaniu z Tobą się natykam nie mogę się namodlić plaster słońca jak miód muzyka umieram na progu życia... nie uciekaj gołębiu Boży gdy wyciągam rękę aby ciebie schwytać Nie zapomnisz kiedy rozbije się kryształowe wieko nieba nad moją głową a czas jak rzeka przepłynie aż do swego ujścia po moim ciele kiedy zamulą się wszystkie moje wspomnienia Ty Boże nie zapomnisz o mnie będziesz czekał na moje przebudzenie podniesiesz pustą muszlę mojego istnienia wyrzuconą na brzeg przez kosmiczne kipiele i stworzysz mnie na nowo Twoim ojcowskim spojrzeniem bym mógł z innymi dziećmi się cieszyć rajską łąką i słońcem Może aż po brzegi mojego JESTEM napełniony jestem Tobą dlaczego więc ciągle na Ciebie CZEKAM jestem pewien Ciebie liczę na Ciebie, wierzę, na Tobie polegam dlaczego więc, ZWLEKAM może ani PEŁNI jeszcze nie rozumiem ani PEWNOŚCI nie mam ? Już czas jakiś głód jakieś zdrowie nie zdrowe jakiś moralny wrzód jakieś nieszczęście nowe jakaś droga co nie po drodze jakieś oczekiwanie pęknięte w połowie jakieś niebu odjęcie wiarygodności nieba już się zjawili biali aniołowie a Magdalena mimo wszystko płacze jeszcze już bierze ją Jezus za ręce i cicho aby się nie przestraszyła szepcze obudź się już czas na zmartwychwstanie Podanie napisałem podanie o należny mi przydział śmierci teraz boję się je włożyć do koperty zapalę najpierw papierosa spróbuję pozbierać myśli być trochę spokojniejszy może wyrazić gotowość ale o zmienionej treści może zawiesić jego egzekucję do następnego lata przecież jakaś nadzieja jeszcze się we mnie kołacze Wiersze Ojca Zygmunta Kwiatkowskiego barmal - 18 Luty 2015, 21:29 Zosiu!! Jesteś niezastąpiona!!! To jest temat aktualny dla wszystkich-dziś ksiądz na kazaniu mówił: przecież o nikim nie wiadomo...( jak ja to wiem). ania - 19 Luty 2015, 22:15 Tak, tak, potrzeba nam Piekna, jak powszedniego chleba, moze nawet jeszcze bardziej, Dobro, Prawda, Piekno - przeciez to Bog! A Abuna po arabsku rekolekcje glosi w internecie, oby zaowocowaly! Pozdrawiam wszytskich |
