Rozaniec - 20 Listopad 2015, 15:37 Temat postu: Czytania-SOBOTA- Wsp.Ofiarowania NMaryi Panny -21.XI2015 Sobota, 21 LISTOPADA 2015 Wspomnienie Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny (1 Mch 6,1-13) W czasie swojej wyprawy po górnej krainie król Antioch dowiedział się, że w Persji w Elimais, jest miasto sławne z bogactwa, ze srebra i złota, że jest tam nadzwyczaj bogata świątynia, a w niej złote hełmy, pancerze i zbroja, jaką pozostawił tam król macedoński Aleksander, syn Filipa, który panował najpierw nad Grekami. Udał się więc tam, usiłował zdobyć miasto i obrabować je, to mu się jednak nie powiodło, gdyż mieszkańcy miasta poznali jego zamiary. Stanęli do walki przeciwko niemu, a on musiał się wycofać. Z wielkim smutkiem powrócił stamtąd i udał się do Babilonu. Do Persji przybył do niego jakiś posłaniec z wiadomością, że pobite są te wojska, które były wysłane do ziemi judzkiej; przede wszystkim wyruszył Lizjasz na czele ogromnego wojska i został przez nich pobity; oni zaś stali się naprawdę mocni dzięki broni, wojsku, a także dzięki wielkim łupom, które zabrali pobitemu wojsku; zburzyli ohydę, którą wybudowano na ołtarzu w Jerozolimie, świątynię wokoło otoczyli wysokimi murami jak poprzednio, a także jego miasto Bet-Sur. Gdy król usłyszał o tych wypadkach, zdumiał się i przeraził do tego stopnia, że padł na łoże i ze smutku się rozchorował, bo nie tak się stało, jak sobie życzył. Przez wiele dni tam przebywał, gdyż przyszedł na niego ciężki smutek i nawet pomyślał, że umrze. Przywołał więc wszystkich swoich przyjaciół i powiedział do nich: Sen odszedł od moich oczu, a troska gniecie me serce; powiedziałem więc w swoim sercu: Doszedłem do tak wielkiej udręki i niepewności, w jakiej obecnie się znajduję, a przecież w używaniu swej władzy byłem łaskawy i miłosierny. Teraz jednak przypominam sobie całe zło, którego dopuściłem się w Jerozolimie. Zabrałem bowiem wszystkie srebrne i złote naczynia, które tam się znajdowały, i bez przyczyny wydałem rozkaz, aby wytępić wszystkich mieszkańców ziemi judzkiej. Wiem, że dlatego właśnie spotkało mnie to nieszczęście, i oto od wielkiego smutku ginę na obcej ziemi. (Ps 9,2-4.6.16.19) REFREN: Będę się cieszył z Twej pomocy, Boże Chwalić Cię będę, Panie, całym moim sercem, opowiem wszystkie cudowne Twe dzieła. Cieszyć się będę i radować Tobą, zaśpiewam psalm na cześć Twego imienia, Najwyższy. Bo ustępują moi wrogowie, padają i giną przed Twoim obliczem. Rozgromiłeś pogan, wygubiłeś grzeszników, na wieki wymazałeś ich imię. Poganie wpadli do dołu, który sami kopali, w sidle przez nich ukrytym noga ich uwięzła. Bo ubogi nigdy nie będzie zapomniany, a nieszczęśliwych ufność nie zawiedzie na wieki. (2 Tm 1,10b) Nasz Zbawiciel Jezus Chrystus śmierć zwyciężył, a na życie rzucił światło przez Ewangelię. (Łk 20,27-40) Podeszło do Jezusa kilku saduceuszów, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i zagadnęli Go w ten sposób: Nauczycielu, Mojżesz tak nam przepisał: Jeśli umrze czyjś brat, który miał żonę, a był bezdzietny, niech jego brat weźmie wdowę i niech wzbudzi potomstwo swemu bratu. Otóż było siedmiu braci. Pierwszy wziął żonę i umarł bezdzietnie. Wziął ją drugi, a potem trzeci, i tak wszyscy pomarli, nie zostawiwszy dzieci. W końcu umarła ta kobieta. Przy zmartwychwstaniu więc którego z nich będzie żoną? Wszyscy siedmiu bowiem mieli ją za żonę. Jezus im odpowiedział: Dzieci tego świata żenią się i za mąż wychodzą. Lecz ci, którzy uznani zostaną za godnych udziału w świecie przyszłym i w powstaniu z martwych, ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić. Już bowiem umrzeć nie mogą, gdyż są równi aniołom i są dziećmi Bożymi, będąc uczestnikami zmartwychwstania. A że umarli zmartwychwstają, to i Mojżesz zaznaczył tam, gdzie jest mowa "O krzaku", gdy Pana nazywa Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba. Bóg nie jest [Bogiem] umarłych, lecz żywych; wszyscy bowiem dla niego żyją. Na to rzekli niektórzy z uczonych w Piśmie: Nauczycielu, dobrześ powiedział, bo o nic nie śmieli Go już pytać. ................................... www.mateusz.pl/czytania Abuna Zygmunt - 21 Listopad 2015, 05:57 „(…)twierdzą, że nie ma zmartwychwstania”. Nasze ludzkie twierdzenia mogą być wypowiadane z calkowita pewnością tylko wtedy gdy maja swoje źródło w mądrości Bozej. Bez tego odwolania, sa pretensjonalnym sileniem się na mądrość którą bolesnie zweryfikuje realne zycie. Rozumowanie saduceuszow jest tylko pozornie logiczne, ponieważ nie można tego co Boskie mierzyc ludzka miara. Rzeczywistosc zmartwychwstania i zycie wieczne przerastaja swoja glebia rzeczywistość ziemska, a mądrość Boza przewyzsza możliwości rozumowe czlowieka. Abuna Zygmunt - 21 Listopad 2015, 05:58 „Oto od wielkiego smutku ginę na obcej ziemi”. Krol Antioch bluznil przeciwko Bogu profanując święte sprzęty świątynne i wydajac na śmierć niewinnych mieszkańców Judy. Final jego zycia jest obrazem Sadu Bozego i potepienia wiecznego które pisane jest Jego wrogom . |
