(Jr 18,1-6)
S³owo, które Pan oznajmi³ Jeremiaszowi: Wstañ i zejd¼ do domu garncarza; tam us³yszysz moje s³owa. Zst±pi³em wiêc do domu garncarza, on za¶ pracowa³ w³a¶nie przy kole. Je¿eli naczynie, które wyrabia³, uleg³o zniekszta³ceniu, jak to siê zdarza z glin± w rêku garncarza, wyrabia³ z niego inne naczynie, jak tylko podoba³o siê garncarzowi. Wtedy Pan skierowa³ do mnie nastêpuj±ce s³owo: Czy nie mogê post±piæ z wami, domu Izraela, jak ten garncarz? - wyrocznia Pana. Oto bowiem jak glina w rêku garncarza, tak jeste¶cie wy, domu Izraela, w moim rêku.
(Ps 146,1-6)
REFREN: Szczê¶liwy, kogo wspiera Bóg Jakuba
Chwal, duszo moja, Pana.
Bêdê chwali³ Pana do koñca swego ¿ycia,
bêdê ¶piewa³ mojemu Bogu,
dopóki istniejê.
Nie pok³adajcie ufno¶ci w ksi±¿êtach
ani w cz³owieku, który zbawiæ nie mo¿e.
Gdy duch go opu¶ci, znowu w proch siê obraca
i przepadaj± wszystkie jego zamiary.
Szczê¶liwy ten, kogo wspiera Bóg Jakuba,
kto pok³ada nadziejê w Panu Bogu.
On stworzy³ niebo i ziemiê, i morze
ze wszystkim, co w nich istnieje.
(Mt 13,47-53)
Jezus powiedzia³ do t³umów: Podobne jest królestwo niebieskie do sieci, zarzuconej w morze i zagarniaj±cej ryby wszelkiego rodzaju. Gdy siê nape³ni³a, wyci±gnêli j± na brzeg i usiad³szy, dobre zebrali w naczynia, a z³e odrzucili. Tak bêdzie przy koñcu ¶wiata: wyjd± anio³owie, wy³±cz± z³ych spo¶ród sprawiedliwych i wrzuc± w piec rozpalony; tam bêdzie p³acz i zgrzytanie zêbów. Zrozumieli¶cie to wszystko? Odpowiedzieli Mu: Tak jest. A On rzek³ do nich: Dlatego ka¿dy uczony w Pi¶mie, który sta³ siê uczniem królestwa niebieskiego, podobny jest do ojca rodziny, który ze swego skarbca wydobywa rzeczy nowe i stare. Gdy Jezus dokoñczy³ tych przypowie¶ci, oddali³ siê stamt±d.
Miec w sobie madrosc doswiadczonego ojca ktory umie wybierac w tym co stare i nowe ! Umiec czerpac z tradycji i umiec korzystac z nowego w sposob ktory sie nie kloci z wyznawanymi przez nas wartosciami. O Ducha Madrosci prosimy Cie Panie.
Zauwazcie, ze lepienie garnka symbolizuje narod Izraela. Modlmy sie za nasza Wspolnote, a raczej za nasze Wspolnoty, aby to Bog nas lepil i zebysmy z Nim w tym lepieniu wspoldzialali, abysmy byli naczyniem uzytecznym w misji Kosciola, abysmy jako Wspolnota dali cos Kosciolowi i Czlowiekowi.
Dlatego ka¿dy uczony w Pi¶mie, który sta³ siê uczniem królestwa niebieskiego, podobny jest do ojca rodziny, który ze swego skarbca wydobywa rzeczy nowe i stare.
Ojcowstwo jest nie tyle aktem biologicznym, co jest wynikiem posiadanej madrosci i nauki Bozej. Kazdy mezczyzna moze byc Ojcem i kazda kobieta moze byc Matka.
Bog jest gliniarzem, ktory lepi nas i ksztaktuje nasze zycia. Wszystko w zyciu jest ulepione przez Boga: i nasze zlety i wady i slabosci. Sa one czesciami calosci, ktora jest czlowiek, glinany, slaby, kruchy ale dajacy sie lepic i ksztaltowac reka Mistrza. Reka Mistrza prowadzi nas w sposob dla nas czasami niezrozumialy i niejasny. Jednak jest to Jego Reka. Wyraznie Ja czuc. Reka Milosci, Prawdy, Nadziei i Wiary.
Krolestwo Boze jest jak siec, do ktorej wpadamy wszyscy i wierzacy i niewierzacy, dobrzy i zli, sprawiedliwi i niesprawiedliwi. Wszyscy tworza Krolestwo Boze i wszyscy podlegaja sadowi Bozemu ze swoimi zaletami, wadami i slabosciami.
Na naszym obozie religijnym sa ludzie nawroceni. Sa ludzie, ktorzy sa bardzo blisko Boga, ale odeszli od Kosciola. Nasza misja jest wlasnie prowadzic dialog z ludzmi, ktorzy od Kosciola odchodza, ktorzy sami nie wiedza, ze sa blisko Boga, ze sa na wyciagniecie Reki od Niego, ze wystarczy im tylko do Niego zakolatac.
Poniewaz jestem na obozie dominikanskim, a moja siostra ma na imie Joanna to w ramach kumoterstwa pozwole sobie zamiescic informacje na temat blogoslawionej sw. Joanny Mamy Sw. Dominika. Jej swieto przypada dzisiaj.
Joanna z Azy, hiszp. Juana d'Aza, w³a¶c. Juana Garcés (ur. ok. 1135 na zamku w Azie w Kastylii, zm. 2 sierpnia 1205 w Caleruega) – matka b³. Manesa i ¶w. Dominika Guzmána, b³ogos³awiona Ko¶cio³a rzymskokatolickiego.
Joanna urodzi³a siê do po³owy XII wieku i pochodzi³a z mo¿nej hiszpañskiej rodziny Azów z kastylijskiej miejscowo¶ci Aza (dzisiejsze Haza w prowincji Burgos). Jej ojcem by³ García Garcés, majordom króla Kastylii, matk± - Sánchez Pérez; mê¿em, w 1160 roku, zosta³ Feliks z rodu Guzmánów (Félix Núñez Guzmán). Obie rodziny cechowa³a osobliwa pobo¿no¶æ, znamienitsza ni¿ ich wysokie urodzenie.
Joanna z Feliksem mieli trzech synów[1] lub czworo dzieci (w zale¿no¶ci od ¼ród³a):
Antoniego (ok. 1164-1190), mnicha z klasztoru Santo Domingo de Silos w prowincji Burgos i pó¼niejszego kap³ana diecezjalnego w Caleruega, obecnie uznawanego za Czcigodnego,
b³. Manessa, lub Mamerto (ok. 1168-1234), równie¿ kap³ana, towarzysza i pomocnika ¶w. Dominika,
¶w. Dominika (ok. 1170-1221), za³o¿yciela Zakonu Kaznodziejskiego (dominikanów) i
córkê o nieznanym imieniu i losach.
Joanna wychowa³a dzieci na ¶wiêtych ludzi a w³asn± pobo¿no¶ci± wed³ug prawa i woli Bo¿ej, oraz przyk³adem troski o najubo¿szych których hojnie obdarowywa³a ja³mu¿n±, umacnia³a ich w wierze.
Wed³ug dominikañskiej tradycji Joanna przyby³a z pielgrzymk± do sanktuarium ¶w. Dominika z Silos (klasztor w Santo Domingo de Silos w Burgos) wypraszaj±c za wstawiennictwem ¶w. Dominika syna, ¶w. Dominika Guzmána. W dowód wdziêczno¶ci synowi da³a imiê po opacie z Silos.
Zmar³a w opinii ¶wiêto¶ci i zosta³a pochowana w parafii ¶w. Sebastiana w Caleruega (hiszp. Parroquia de San Sebastián de Caleruega), a jej lokalny kult szybko siê rozpowszechni³.
Niech swieta Joanna nam blogoslawi i wszyscy inni swieci przez ciebie wymienieni, szczegolnie zas niech blogoslawi twojej siostrze Asi, niech laska Boza ja prowadzi, oswieca, raduje, umacnia....uswieca.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz gÅ‚osować w ankietach Nie mo¿esz za³±czaæ plików na tym forum Nie mo¿esz ¶ci±gaæ za³±czników na tym forum