nasz DOM

[ZoRo]

Bracia, patrzcie jeno, jak niebo goreje...

Przed chwila, moja poswiateczna samotnosc przerwa³ telefon z Tokio - uslyszalam Ele i O.Zygmuta, i jeszcze inne, obecne z nimi osoby...
A w ¦wieta, mimo ze bylam sama, nie bylam sama...Nie uwierzysz, ale bylo mi radosnie...
I na dodatek - to dzisiejsze telefoniczne spotkanie...
Wiecej niech dopowiedz± z Daleka wiersze naszego kochanego, Bliskiego Abuny...

To nic

to nic
to tylko szczê¶cie
ta moja samotno¶æ
bo Twoje nadej¶cie
ju¿ jest obecne
ale siê jeszcze
przede mn± chowa
to nic
to tylko szczê¶cie
ta droga

Przybycie

ludzko¶ci zabraknie okrzyków
do radosnych uniesieñ
r±k do zarzucania na szyjê
oczu do nóg w tanecznym pl±sie
tylko dzieci bêd± sob±
bêd± siê bawiæ rado¶nie i spokojnie
m³odziutki król bosy i pachn±cy
jak trawa na ³±ce
królowa w warkoczach z motylami wst±¿ek
wszyscy bêdziemy wówczas
jak uwolnione od protoko³u
grono dworskie
na Twoje przyj¶cie
na nasze doj¶cie
jak dzieci bawi±ce siê na ³±ce

Toast

wznoszê uroczysty toast
wino siê perli w kielichach
orkiestra w³a¶nie grê przerwa³a
oczy biesiadników s± pe³ne pytañ

przede mn± bia³a ¶ciana
siedzê samotnie w pokoju
i chocia¿ ¿adnego toastu nie wznios³em
Ty go ¿yczliwie przyj±³e¶ mój Bo¿e

[Alicja]

orkiestra w³a¶nie grê przerwa³a (...)
na Twoje przyj¶cie
na nasze doj¶cie

Tu nic nie trzeba dopisywaæ, dodawaæ, komentowaæ, do Ciebie trzeba mi i¶æ, w ka¿dej chwili, drog± któr± mi wyznaczy³e¶ a ja j± przyjmujê, nie stawiaj±c zbyt wielu pytañ i bacz±c aby nie os±dzaæ tych, którzy krocz± drog± równoleg³±, ale w tym samym kierunku, do Ciebie mój Bo¿e.