nasz DOM

[ZoRo]

Spokojny wieczor...£agodny srodek zimy...Jak dalej bedzie?...Czy - BÊDZIE?...Dziecku w ³onie matki jest mi³o, ciep³o, bezpiecznie i s±dzi, ¿e tam jest najlepiej...Nie wie, ze po bolesnych narodzinach poczuje, zobaczy, us³yszy, dotknie prawdziwszego, piêkniejszego...POCZ¡TKU...Daj nam, Boze...

Nie zapomnisz

kiedy rozbije siê kryszta³owe wieko nieba nad moj± g³ow±
a czas jak rzeka przep³ynie a¿ do swego uj¶cia po moim ciele
kiedy zamul± siê wszystkie moje wspomnienia
Ty Bo¿e nie zapomnisz o mnie
bêdziesz czeka³ na moje przebudzenie
podniesiesz pust± muszlê mojego istnienia
wyrzucon± na brzeg przez kosmiczne kipiele
i stworzysz mnie na nowo
Twoim ojcowskim spojrzeniem
bym móg³ z innymi dzieæmi siê cieszyæ
rajsk± ³±k± i s³oñcem

Ojciec Zygmunt Kwiatkowski

[Abuna Zygmunt]

Dzisiaj zakonczenie by brzmialo :

rajska laka
Zbawieniem

Zosia niewinnie , po ZoRowemu zaskakuje nas zyciowymi aluzjami a i wezwaniami rowniez...

[Alicja]

Jak dalej bêdzie? pyta ZoRo, Czy bêdzie?
Dla mnie w tym "bêdzie" chyba to Ojcowskie spojrzenie jest bardzo wyczekiwane. Usprawiedliwieniem tego oczekiwania jest sieroce od wczesnego dzieciñstwa, moje ziemskie ¿ycie.
Biorê te¿ rajsk± ³±kê i ZBAWIENIE i drabinê i têczê, chocia¿ pamiêtam, ¿e Ojciec Zygmunt zarezerwowa³ j± dla siebie w innym wierszu.

[Abuna Zygmunt]

Jesli tak, jesli zarezerwowalem ja TYLKO dla siebie, to dzisiaj sie tego wstydze i wyrzekam sie takiego wiersza. Samemu nie mam ochoty wspinac sie do Nieba , a wspinanie sie ze strachu .... nie moze do Nieba zaprowadzic czlowieka, a tylko jedynie do nie-piekla.

[Dorota Halasa]

jaki piekny opis OJCOSTWA. Bog zaplac

[dbb]

"Samemu nie mam ochoty wspinac sie do Nieba".....ja tez.
Chcialabym by mnie pociagano tam i sama tez pociagala tam innych.

[ZoRo]

"Prawdziwe zycie sie dopiero zacznie"- te slowa Abuny pomogly mi przetrwac trudne chwile sprzed æwieræwiecza...Oj, bywalo, bywalo...Dzis, gdy juz nie boli, dziekujê - Twoim: "Dziêkujê", mój wierny Druhu, Drogi Przyjacielu...

Dziêkujê

niebo bezradnie trzepoce siê we mnie
jak z³owiona na wêdkê ryba
która chce koniecznie powróciæ do wody
ale w moim trzepocie
kryje siê co¶ wiêcej
wdziêczno¶æ za to
¿e palec Bo¿y uczyni³ mnie ryb±
I ¿e stworzy³ dla wody
któr± jest mi³o¶æ
czyli obiecane
od zarania dziejów
szczê¶cie wieczne

[Abuna Zygmunt]

No wlasnie ZoRo! DZIEKUJE !

[Alicja]

Dopiero dzisiaj tutaj dotar³am.
Proszê Ojca, to nie ta drabina, nie ta têcza i nie ten wiersz :)
Piêkne jest to, ¿e poezja ¿yje w³asnym ¿yciem w naszych sercach.

[Abuna Zygmunt]

Alu, znow nie lapie co z ta drabina, tecza.... Rzeczywiscie to nie ta drabina ktora bym wiedzial jak postawic i poco ?