nasz DOM

[ZoRo]

Na pomoc...Na ¶ciêcie...Na szczescie -
...podtrzymuje mnie bowiem
Twoje Ojcowskie Ramiê
zakochane w ludziach
na ¶mieræ i na zmartwychwstanie!!!...

Na pomoc

p³aka³em ca³y
rêce nogi tors
w³osy czo³o nos
p³aka³y we mnie
zwyk³e rozmowy
w drodze i z drogi
chleb buty szklanka wody
na pomoc – wo³a³em
nie wydaj±c z ust ¿adnego d¼wiêku
prawda nas wyzwoli i p³acz
albo stracimy wszystko

Na ¶ciêcie

ton±³em
takie by³o moje odczucie
jak siê masz? – nast±pi³o pierwsze t±pniêcie
dziêkujê! – odpowiedzia³em
z wielkim trudem ³api±c powietrze
potem doda³em jeszcze : ca³kiem nie¼le!
mo¿e cytryny?- zabrzmia³o mi w uszach
serdeczne warkniecie
to ciastko jest najlepsze!
jak szrapnele rani³y mnie ich s³owa zaczepne
ton±³em boj±c siê wo³aæ o ratunek
o ka¿dy oddech walczy³em oddzielnie
truchla³em na my¶l ¿e zostanê schwytany
i rozstrzelaj± mnie raz jeszcze
powielaj±c znany numer z g³ow± proroka
która tañcem brzucha
pó³nagiej dziewczyny
zosta³a przeznaczona na ¶ciêcie

na szczê¶cie

na szczê¶cie nie jest kur± domow±
z tego siê najbardziej cieszê
nie jest panienk± na pensji
grzebi±ca siê w uczuciowej tandecie
na szczê¶cie nie jest te¿ maruderem
który nie wie gdzie i¶æ i po co

jest towarzyszem drogi
jest Bo¿ym speakerem
w tym co mówi i w tym co robi
mierzy daleko i wysoko
jest Bo¿ym soko³em
jest moim bardzo bliskim przyjacielem

Na zmartwychwstanie

unosisz mnie wysoko nad g³owê
szybujê w powietrzu lecê wirujê
bior±c udzia³ w podniebnej zabawie
rzucony wysoko w górê
nie spadam gwa³townie na ziemiê
nie rozbijam g³owy o kamieñ
podtrzymuje mnie bowiem
Twoje Ojcowskie Ramiê
zakochane w ludziach
na ¶mieræ i na zmartwychwstanie

Wiersze naszego Kochanego - O.Zygmunta Kwiatkowskiego