(Sdz 13,2-7.24-25a)
W Sorea, w pokoleniu Dana, ¿y³ pewien m±¿ imieniem Manoach. ¯ona jego by³a niep³odna i nie rodzi³a. Anio³ Pana ukaza³ siê owej kobiecie mówi±c jej: Oto¶ teraz niep³odna i nie rodzi³a¶, ale poczniesz i porodzisz syna. Lecz odt±d strze¿ siê: nie pij wina ani sycery i nie jedz nic nieczystego. Oto poczniesz i porodzisz syna, a brzytwa nie dotknie jego g³owy, gdy¿ ch³opiec ten bêdzie Bo¿ym nazirejczykiem od chwili urodzenia. On to zacznie wybawiaæ Izraela z r±k filistyñskich. Posz³a wiêc kobieta do swego mê¿a i tak rzek³a do niego: Przyszed³ do mnie m±¿ Bo¿y, którego oblicze by³o jakby obliczem Anio³a Bo¿ego - pe³ne dostojeñstwa. Rzek³ do mnie: Oto poczniesz i porodzisz syna, lecz odt±d nie pij wina ani sycery, ani nie jedz nic nieczystego, bo ch³opiec ten bêdzie Bo¿ym nazirejczykiem od chwili urodzenia a¿ do swojej ¶mierci. Porodzi³a wiêc owa kobieta syna i nazwa³a go imieniem Samson. Ch³opiec rós³, a Pan mu b³ogos³awi³. Duch Pana za¶ pocz±³ na niego oddzia³ywaæ.
B±d¼ dla mnie ska³± schronienia
i zamkiem warownym, aby mnie ocaliæ.
Bo Ty jeste¶ moj± opok± i twierdz±,
Bo¿e mój, wyrwij mnie z r±k niegodziwca.
Bo Ty, mój Bo¿e, jeste¶ moj± nadziej±,
Panie, Tobie ufam od lat m³odo¶ci.
Ty by³e¶ moj± podpor± od dnia narodzin,
od ³ona matki moim opiekunem.
Opowiem o potêdze Pana,
bêdê przypomina³ tylko Twoj± sprawiedliwo¶æ.
Bo¿e, Ty mnie uczy³e¶ od mojej m³odo¶ci
i do tej chwili g³oszê Twoje cuda.
Korzeniu Jessego, który stoisz jako sztandar narodów, przyjd¼ nas uwolniæ, racz d³u¿ej nie zwlekaæ.
(£k 1,5-25)
Za czasów Heroda, króla Judei, ¿y³ pewien kap³an, imieniem Zachariasz, z oddzia³u Abiasza. Mia³ on ¿onê z rodu Aarona, a na imiê by³o jej El¿bieta. Oboje byli sprawiedliwi wobec Boga i postêpowali nienagannie wed³ug wszystkich przykazañ i przepisów Pañskich. Nie mieli jednak dziecka, poniewa¿ El¿bieta by³a niep³odna; oboje za¶ byli ju¿ posuniêci w latach. Kiedy w wyznaczonej dla swego oddzia³u kolei pe³ni³ s³u¿bê kap³añsk± przed Bogiem, jemu zgodnie ze zwyczajem kap³añskim przypad³ los, ¿eby wej¶æ do przybytku Pañskiego i z³o¿yæ ofiarê kadzenia. A ca³y lud modli³ siê na zewn±trz w czasie kadzenia. Naraz ukaza³ mu siê anio³ Pañski, stoj±cy po prawej stronie o³tarza kadzenia. Przerazi³ siê na ten widok Zachariasz i strach pad³ na niego. Lecz anio³ rzek³ do niego: Nie bój siê Zachariasz! Twoja pro¶ba zosta³a wys³uchana: ¿ona twoja El¿bieta urodzi ci syna, któremu nadasz imiê Jan. Bêdzie to dla ciebie rado¶æ i wesele; i wielu z jego narodzenia cieszyæ siê bêdzie. Bêdzie bowiem wielki w oczach Pana; wina i sycery piæ nie bêdzie i ju¿ w ³onie matki nape³niony bêdzie Duchem ¦wiêtym. Wielu spo¶ród synów Izraela nawróci do Pana, Boga ich; on sam pójdzie przed Nim w duchu i mocy Eliasza, ¿eby serca ojców nak³oniæ ku dzieciom, a niepos³usznych - do usposobienia sprawiedliwych, by przygotowaæ Panu lud doskona³y. Na to rzek³ Zachariasz do anio³a: Po czym to poznam? Bo ja jestem ju¿ stary i moja ¿ona jest w podesz³ym wieku. Odpowiedzia³ mu anio³: Ja jestem Gabriel, który stojê przed Bogiem. A zosta³em pos³any, aby mówiæ z tob± i oznajmiæ ci tê wie¶æ radosn±. A oto bêdziesz niemy i nie bêdziesz móg³ mówiæ a¿ do dnia, w którym siê to stanie, bo nie uwierzy³e¶ moim s³owom, które siê spe³ni± w swoim czasie. Lud tymczasem czeka³ na Zachariasza i dziwi³ siê, ¿e tak d³ugo zatrzymuje siê w przybytku. Kiedy wyszed³, nie móg³ do nich mówiæ, i zrozumieli, ¿e mia³ widzenie w przybytku. On za¶ dawa³ im znaki i pozosta³ niemy. A gdy up³ynê³y dni jego pos³ugi kap³añskiej, powróci³ do swego domu. Potem ¿ona jego, El¿bieta, poczê³a i pozostawa³a w ukryciu przez piêæ miesiêcy. Tak uczyni³ mi Pan - mówi³a - wówczas, kiedy wejrza³ ³askawie i zdj±³ ze mnie hañbê w oczach ludzi.
...............................
www.mateusz.pl/czytania
Kazde poczecie i narodzenie dziecka jest wynikiem Bozego blogislawienstwa. Dlatego brzemienna nazywamy kobieta w stanie blogoslawionym. I ona i jej dziecko sa poblogoslawieni przez Pana, sa Jego Swiatynia. Sa swiatyna zycia, a tego co swiete nie wolno niszczyc. Bog daje niektorym kobietom szczegolne blogoslawienstwo Ducha Swietego i takie dal zonie Manoacha. Miala byc jednym ze swiadectw Boga
Zachariasz i Elzbieta postepwali nienagannie wedlug wszelkich przykazan Bozych jednak Bog ne wysluchal ich prosby, aby mieli potomstwo bo pomimo gorliwej poboznosci ich wiara nie byla silna. Nie wychodzila poza nawias, poza ustalone ramki. Byla tylko wypelnieniem polecen, a nie bylo w niej gorliwosci do pojscia dalej, do poszukiwania Biga. Na ile silna jest moja wiara? Na ile jestem w stane naprawde uwierzyc w to, ze prowadzi mnie Opatrznosc Boza?
Bardzo lubiê Zachariasza i El¿bietê. Dla mnie s± raczej przyk³adem wielkiej starotestamentowej wiary i wielkiej wierno¶ci Panu. Zachariasz jest mi bliski przez to zawahanie po s³owach anio³a Gabriela, bo jest w tym bardzo ludzki. Któ¿ by siê nie zawaha³? Nie zawaha³a siê Maryja, ale Ona pe³na by³a ³aski, by³a niepokalanie poczêta, jej serce ca³kowicie by³o wype³nione Bogiem, nie zawaha³ siê kiedy¶ Abraham...
Za 6 m-cy El¿bieta bezb³êdnie rozpozna Maryjê jako Matkê Bo¿ego Syna, a to te¿ ¶wiadczy o tym kim sama by³a, ile by³o w niej Bo¿ego Ducha. Wielu ludzi pozbawionych jest rado¶ci posiadania w³asnego potomstwa i nie wiemy czemu tak siê dzieje. Prawie zawsze wi±¿e siê z tym jakie¶ cierpienie , a wiêc te¿ jaka¶ tajemnica . W przypadku Zachariasza i El¿biety w taki sposób objawi³a siê Bo¿a Moc. Bóg chcia³ sprawiæ, aby zosta³a matk± w pó¼nym wieku i to matk± najwiêkszego cz³owieka urodzonego z niewiasty, jak powie potem Jezus. Niezmienne trwanie przy Bogu, pomimo osobistego i niezrozumia³ego przecie¿ cierpienia, p³yn±cego z braku potomstwa, jest dla mnie znakiem wielkiej wierno¶ci w wierze , której od Zachariasza i El¿biety mo¿na siê uczyæ.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz gÅ‚osować w ankietach Nie mo¿esz za³±czaæ plików na tym forum Nie mo¿esz ¶ci±gaæ za³±czników na tym forum