„Umi³owani, je¶li Bóg tak nas umi³owa³, to i my winni¶my siê wzajemnie mi³owaæ”. Oto punkt newralgiczny chrzescijanstwa. Jestesmy autentycznymi chrzescijanami, jezeli milujemy sie wzajemnie naturalnym refleksem milosci ktora obdarza nas Bog. Jestesmy „przebierancami” chrzescijanskimi, jezeli puszymy sie z powodu milosci Bozej, pysznimi sie nia, obnosimy z nia, patrzac na innych z gory, potepiajac ich i klocac sie wzajemnie nie mogac zniesc widoku jedni drugich.
Milosc laczy niebo z ziemia. Modlac sie „badz wola Twoja jako w niebie tak i na ziemi”, modlimy sie o milosc ktora jest jest jedynym prawem obowiazujacym w niebie, prawem pelnej wolnosci i pelnego szczescia. Milosc jest najwazniejsza. Jest ona spelnieniem wszystkich obietnic Bozych i wszystkich pragnien czlowieka. Milosc jest Pelnia Zycia.
Jan Ewangelista jest „umilowanym uczniem” Jezusa, jak mowi Ewangelia i chyba wlasnie dlatego, ze tak bardzo rozumial serce Ewangelii i serce Jezusa, to znaczy MILOSC.
Czy w³a¶nie "dlatego", ¿e "tak bardzo rozumia³ serce Ewangelii, serce Jezusa", czy w³a¶nie "dlatego", ¿e mia³ w sobie tak prawdziw± mi³osc i jako jedyny Aposto³ nie uciek³, ale sta³ z Maryj± i Maria Magdalen± pod krzy¿em Jezusa - czy w³asnie "dlatego" jako jedyny z Aposto³ów mia³ dan± inn± ¶mieræ, bo przecie¿ nie umar³ ¶mierci± mêczeñsk±???Zawsze zadajê sobie to pytanie, ale nie znam odpowiedzi... Czy istnieje na nie "oficjalna" odpowied¼ Ko¶cio³a?
Czy smierc meczenska w zjednoczeniu z Chrystusem nie jest najwiekszym z mozliwych wyrazem milosci?wyrazem najpelniejszego zjednoczenia serca czlowieka z Sercem Boga?
Wysłany: 9 Styczeń 2014, 13:00 musze sie podzielic
Dziekuje Bogu za Zakiye z Aleppo. Przed chwila mialem od niej telefon, nareszcie zaczal dzialac. Dzwonila z telefonu stacjonarenego na moja komorke. Musialo ja drogo kosztowac. Piec dni nie mieli pradu elektrycznego, dwa dni wody, bylo zimno, a ona od dawna chora. Zadzwonila aby powiedziec , ze ogromnej pomocy doswiadcza, gdy odwoluje sie do Boga jako Ojca. Mowi, ze bardzo jej pomaga to co kiedys przezywalismy w naszej grupie Apostolstwa Modlitwy, ze to sie sprawdza, nie przemija, ze pomaga innym, ze za kazdym razem gdy dochodzi do niej jakas pomoc finansowa przekazuje ja najbardziej potrzebujacym. Ta dziewczyna mnie zadziwia glebia wiary, zaufaniem do Boga i zywa miloscia. Mowila mi , ze mnie kocha i ze musi to powiedziec, bo to jest laska od Boga, ze pierwszy jest Ojciec Niebieski, a potem ja i jej zmarly ojciec. Wyznanie milosci ktore mnie nobilituje, jest pelne wiary w Boga, pelne modlitwy ( modlilismy sie razem po skonczeniu rozmowy, ja w kaplicy w Szczyglicach, ona w domu w Aleppo). Tego wyznania sie nie wstydze. Jestem z niego dumny, zaskakuje mnie swoja krysztalowa czystoscia . To ona dala mi duzy bodziec duchowy i pragnienie aby byc godnym takich ludzi jak ona. Jej milosc wznosi sie ponad okrucienstwa i cala brzydote wojny jest nie splamiona egoizmem, wyrachowaniem, strachem , jest .... Boza i domowa.
To te¿ jest o MI£OSCI i ludzkiej mi³o¶ci z elementami PRAWDZIWEJ, wcale nie o CZASIE, jak z pozoru by siê najpierw wydawa³o... To tekst ks Edwarda Stañka, akurat mi go kto¶ przysa³, a jest interesuj±cy....
....."Gdzie jest zatem klucz do w³a¶ciwego wykorzystania czasu? Dlaczego jedni
> czyni± wiele dobra, a nigdy nie narzekaj± na brak czasu, inni za¶ czyni±
> niewiele, a czasu ci±gle im brakuje. Odpowied¼ jest stosunkowo prosta: Czas> ma ten, kto kocha.
> Zakochani zawsze znajd± czas dla siebie, nawet w najwiêkszym nawale pracy.
> Potrafi± zorganizowaæ spotkanie, porozmawiaæ, napisaæ list... M±¿ kochaj±cy
> ¿onê zawsze znajdzie dla niej czas. Matka kochaj±ca dzieci zawsze ma dla
> nich czas. Przyjaciel, mimo zajêæ, zawsze zatrzyma siê przy chorym
> przyjacielu. Pierwszym znakiem wygasaj±cej mi³o¶ci jest brak czasu dla tych,
> których kochamy. Mi³o¶æ nigdy nie pozwoli zasypaæ siê tysi±cami doczesnych
> trosk, ona zawsze w pokoju i rado¶ci umie zachowaæ w³a¶ciw± hierarchiê
> warto¶ci.
> Dlaczego tylko mi³o¶æ potrafi w³a¶ciwie wykorzystaæ czas? Bo tylko ona jest
> w stanie przekroczyæ granicê czasu i zamieniæ go w wieczno¶æ. Ten, kto nie
> kocha, nie ma czasu ani dla Boga, ani dla bli¼niego, ani wbrew pozorom dla
> siebie. Je¿eli za¶ kocha, to czas rozmna¿a siê w jego rêkach jak chleb w
> rêkach Jezusa, gdy karmi³ tysi±ce ludzi. Ten chleb by³ ³amany i rozdawany
> rêk± Wiecznej Mi³o¶ci. Ludzie, którzy prawdziwie kochaj±, potrafi± jedn±
> godzin± swego ¿ycia nakarmiæ wielu.
> Ta refleksja nad wykorzystaniem czasu jest szczególnie potrzebna na progu
> Nowego Roku. Jego godziny szybko bêd± przep³ywaæ przez nasze rêce i serca."...
Aniu C, swietnie ze przekazalas nam te przesylke "Kogos akurat"...madre spostrzezenia zawarte w tekscie ks.E.Stanko,ktorych wszyscy doswiadczamy ale o nich malo pamietamy.
Warto czasami poodkurzc mysli z pylu zapomnienia.
Juz nie jeden raz dzielil sie Ojciec z nami "perlami" z Syrii.
Takie piekne swiadectwo z miejsca takiej beznadziei.
Az sie chce dopisac wiersz Ojca wyluskany przez Zosie.
Pokój nam wszystkim
Na cztery spusty strachu
Zamkniêtym na ziemi
Oniemia³ej ze smutku
Bez ¿adnej nadziei
Ludzkiej gmatwaniny cieni
Ju¿ nic uratowaæ nie mo¿e
Chyba ¿e znów Serce Bo¿e
W mi³o¶ci swej i pokorze
Nasz± ludzk± wodê
Zamieni w weselne wino
NOWE
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz gÅ‚osować w ankietach Nie mo¿esz za³±czaæ plików na tym forum Nie mo¿esz ¶ci±gaæ za³±czników na tym forum
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Rejestracja
Zaloguj
