WysĹany: 16 StyczeĹ 2014, 21:44 Czytania-PIĄTEK-17.01.2014- Wspomnienie św. Antoniego, opata
Piątek, 17 STYCZNIA 2014
Wspomnienie św. Antoniego, opata
(1 Sm 8,4-7.10-22a)
Zebrała się więc cała starszyzna izraelska i udała się do Samuela do Rama. Odezwali się do niego: Oto ty się zestarzałeś, a synowie twoi nie postępują twoimi drogami: ustanów raczej nad nami króla, aby nami rządził, tak jak to jest u innych narodów. Nie podobało się Samuelowi to, że mówili: Daj nam króla, aby nami rządził. Modlił się więc Samuel do Pana. A Pan rzekł do Samuela: Wysłuchaj głosu ludu we wszystkim, co mówi do ciebie, bo nie ciebie odrzucają, lecz Mnie odrzucają jako króla nad sobą. I powtórzył Samuel wszystkie słowa Pana ludowi, który od niego zażądał króla. Mówił: Oto jest prawo króla mającego nad wami panować: Synów waszych będzie on brał do swego rydwanu i swych koni, aby biegali przed jego rydwanem. I uczyni ich tysiącznikami, pięćdziesiątnikami, robotnikami na roli szami. Przygotowywać też będą broń wojenną i zaprzęgi do rydwanów. Córki wasze zabierze do przyrządzania wonności oraz na kucharki i piekarki. Zabierze również najlepsze wasze ziemie uprawne, winnice i sady oliwkowe, a podaruje je swoim sługom. Zasiewy wasze i winnice obciąży dziesięciną i odda ją swoim dworzanom i sługom. Weźmie wam również waszych niewolników, niewolnice, waszych najlepszych młodzieńców i osły wasze i zatrudni pracą dla siebie. Nałoży dziesięcinę na trzodę waszą, wy zaś będziecie jego sługami. Będziecie sami narzekali na króla, którego sobie wybierzecie, ale Pan was wtedy nie wysłucha. Odrzucił lud radę Samuela i wołał: Nie, lecz król będzie nad nami, abyśmy byli jak wszystkie narody, aby nas sądził nasz król, aby nam przewodził i prowadził nasze wojny! Samuel wysłuchał wszystkich słów ludu i powtórzył je uszom Pana. A Pan rzekł do Samuela: Wysłuchaj ich żądania i ustanów im króla!
(Ps 89,16-19)
REFREN: Na wieki będę sławił łaski Pana
Błogosławiony lud, który umie się cieszyć
i chodzi, Panie, w blasku Twojej obecności.
Cieszą się zawsze Twym imieniem,
wywyższa ich Twoja sprawiedliwość.
Bo Ty jesteś blaskiem ich potęgi,
a przychylność Twoja dodaje nam mocy.
Bo do Pana należy nasza tarcza,
a król nasz do Świętego Izraela.
(2 Kor 5,19)
W Chrystusie Bóg pojednał świat ze sobą, nam zaś przekazał słowo pojednania.
(Mk 2,1-12)
Gdy Jezus po pewnym czasie wrócił do Kafarnaum, posłyszeli, że jest w domu. Zebrało się tyle ludzi, że nawet przed drzwiami nie było miejsca, a On głosił im naukę. Wtem przyszli do Niego z paralitykiem, którego niosło czterech. Nie mogąc z powodu tłumu przynieść go do Niego, odkryli dach nad miejscem, gdzie Jezus się znajdował, i przez otwór spuścili łoże, na którym leżał paralityk. Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: Synu, odpuszczają ci się twoje grzechy. A siedziało tam kilku uczonych w Piśmie, którzy myśleli w sercach swoich: Czemu On tak mówi? On bluźni. Któż może odpuszczać grzechy, prócz jednego Boga? Jezus poznał zaraz w swym duchu, że tak myślą, i rzekł do nich: Czemu nurtują te myśli w waszych sercach? Cóż jest łatwiej: powiedzieć do paralityka: Odpuszczają ci się twoje grzechy, czy też powiedzieć: Wstań, weź swoje łoże i chodź? Otóż, żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów - rzekł do paralityka: Mówię ci: Wstań, weź swoje łoże i idź do domu! On wstał, wziął zaraz swoje łoże i wyszedł na oczach wszystkich. Zdumieli się wszyscy i wielbili Boga mówiąc: Jeszcze nigdy nie widzieliśmy czegoś podobnego.
................................
www.mateusz.pl/czytania
Czlowiek nie jest w stanie pojac absolutu Boga i Jego Milosci. Musi sobie go tlumaczyc na swoj ludzki rozum. Samuel przekazuje ludziom Slowo Pana i tlumaczy, ze wladza krola oparta bedzie na wyzysku, ale oni mimo wszystko wola krola ziemskiego od Boskiego.
Ludzie, odrzucaja Boga bo boja sie wolnosci wyboru, bo wybor kaze myslec i podejmowac trud, oznacza podejmowanie zobowiazan. Ludzie wola wyzysk i niesprawiedliwosc, biernosc i obojetnosc od wysilku dokonania wyboru. Bo biernosc, nawet w poboznosci jest wygodniejsza. Bog jest zaprzeczeniem biernosci we wszytskich aspektach zycia nie tylko poboznosci, kaze mi miec oczy otwarte na wszytsko co mnie otacza. Daje mi calkowita wolnosc wyboru. Do tej wolnosci trzeba dojrzewac cale zycie
Ludzie wola ziemskiego krola bo on jest taki (maly) jak oni.
Wszystko w nim jest przewidywalne.
A nie sa w stanie poddac sie Milosci do ktorej nie dorosli, ktorej nie rozumieja.
Ktorej nie wierza, bo sami nie umieja kochac.
Jezus w przeciwienstwie do czlowieka wychodzi do kazdego czlowieka. Kazdemu podaje reke, nie kalkuluje czy mu sie to oplaca czy nie. Nasladujmy Jezusa"
Bóg zapłać Doroto,
Tak często chcemy zmieniać i naprawiać innych uciekając przed prawdziwym widzeniem siebie.
Szukamy siebie w oczach i ustach pochlebcow .
„Cóż jest łatwiej: powiedzieć do paralityka: Odpuszczają ci się twoje grzechy, czy też powiedzieć: Wstań, weź swoje łoże i chodź? Otóż, żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów - rzekł do paralityka: Mówię ci: Wstań, weź swoje łoże i idź do domu! On wstał, wziął zaraz swoje łoże i wyszedł na oczach wszystkich”.
Jezus mówi, że jesteśmy paralitykami przez swoje grzechy. To jest równoznaczne. A szczególnie upośledzające nas są te grzechy, których nie widzimy lub o których wolimy nie myśleć jak o grzechach... Ale mimo naszych chorób, Jezus nas się nie brzydzi i dotyka nas, dotyka naszych serc. Cała nasza nadzieja w tej JEGO bezwarunkowej MIŁOŚCI.
Odpuszczenie grzechow jest powrotem do domu („Wstań, weź swoje łoże i idź do domu!”).
Wiara przywiodla ich do Jezusa, wiara sprawila, ze znalezli sposob aby dotrzec z paralitykiem do Jezusa. Wiara sprawila jego uleczenie jak i to co symbolizuje wyzdrowienie ciala - a mianowicie Zbawienie.
Pierwotna forma organizacyjna narodu zydowskiego, polegajaca na rodzinach i rodach, ktore nie mialy zadnego wladcy nad soba, a tylko z namaszczenia Bozego sedziego, zostala zamieniona na organizacje panstwowa, na czele ktorej stanal krol. Byl to krok w kierunku ktory dzisiaj bysmy nazwali laicyzacja.
"Święty Antoni był czczony jako patron rycerzy, tkaczy, cukierników, wieśniaków, koszykarzy i szczotkarzy, dzwonników, pasterzy trzody chlewnej, rzeźników i grabarzy; uważano go za opiekuna zwierząt domowych, szczególnie świń; wzywano go w przypadkach zarazy, trądu i syfilisu; wierzono, że strzeże przed ogniem i zarazą bydła. Nazywa się św. Antoniego ojcem monastycyzmu (anachoretyzmu), gwiazdą pustyni; uważa się za pogromcę szatana i cudotwórcę.
W ikonografii przedstawia się św. Antoniego, Opata, jako eremitę z brodą lub jako mnicha w kapturze, z pastorałem opata, czyli krzyżem św. Antoniego (w formie litery T), z kropidłem, różańcem, z dzwoneczkiem św. Antoniego (w celu zbierania jałmużny przez zakonników antonianów), ze świnią (dla podtrzymania właściwej zakonowi gościnności). Często przedstawia się w sztuce „pokusy św. Antoniego” — jego walkę z demonami na pustyni, a także spotkania z Pawłem z Teb (E. Gorys).
Nie moĹźesz pisaÄ nowych tematĂłw Nie moĹźesz odpowiadaÄ w tematach Nie moĹźesz zmieniaÄ swoich postĂłw Nie moĹźesz usuwaÄ swoich postĂłw Nie moĹźesz gĹosowaÄ w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Nie możesz ściągać załączników na tym forum
FAQ
Szukaj
UĹźytkownicy
Grupy
Rejestracja
Zaloguj
