nasz DOM

[ZoRo]

Zaskoczyles mnie znow, Towarzyszu Abuno Drogi! Cokolwiek bym nie poczula, czegokolwiek bym nie wymyslila - Ty byles szybszy...Mi³e mi sa spotkania z pe³n± Ducha, Twoja Poezj±. Stala sie ona moim takze WYZNANIEM...Dziekujê za Tw± szczerosc;...bez niej nie uda³oby sie SPOTKANIE...Przyjaciele DOMu (równiez Wy - nie zarejestrowani), wybaczcie mi, prosze, dzisiejszy, odrobinke moze za dlugi, odcinek Abunowego "Poetyckiego Serialu"...Wiersze Ojca Zygmunta coraz bardziej pomagaja mi zblizyc sie do PE£NI...Z Panem Bogiem! ZoRo

To ja

to ja jestem mój Bo¿e
modlitwa - to moja odpowied¼
na Twoje pismo
jeszcze ci±gle nie jest gotowa
jeszcze ci±gle na brudno
ci±gle na ni± czekasz
wiem - ¿e jeszcze nie jest za pó¼no

¶liczna

wiosna
po kolana w wodzie
powoli
przez roztopne grzêzawiska
krzykiem ptaków
gr± ¶wierszcza na skrzypcach
poln± drog±
z której nikt ju¿ nie korzysta
odmawiaj±c swoje zielone pacierze
pielgrzymuje stara wierzba
¶liczna

Nie mia³em czasu

próbowa³y mnie zaskoczyæ swym dzikim impetem
nadci±ga³y jedna za drug± jak wojskowe kolumny
szereg za szeregiem
atakowa³y mój tu³ów
wali³y mnie po g³owie
chcia³y mnie zatopiæ
tak s±dzili pla¿owi widzowie
ja natomiast ¶lizga³em siê jak s³oneczny promieñ
po nagiej skórze fal
nie rani±c ich symetrii ¿adnym fa³szywym poruszeniem
syci³em nimi oczy uszy dotyk i powonienie
tañczy³em z ca³ym wewnêtrznym przekonaniem
i z takim impetem
¿e nie mia³em czasu pomy¶leæ nawet
¿e ten taniec by³ ziszczeniem siê szczê¶cia
o którym twierdzi³em ¿e nie istnieje

Obrzydzenie

brzydzê siê wszystkimi egoizmu
narcyzystycznymi odmianami

a pomimo to trzymam siê w³asnych racji
jak rzep psiego ogona

jak gdybym nie na obraz Boga
ale stworzony by³ na obraz ¶lepego na mi³o¶æ
Jego wroga

Realne ¿ycie

wszystkimi anio³ami
niebo lazurowo -s³oneczne
do siebie nas przyzywa
ale co z tego
skoro cz³owiek
przywi±zany jest do ziemi
grzesznymi ³añcuchami
realnego ¿ycia

Królestwo Bo¿e
zosta³o w nas wsiane
z wielka troska
aby siê rozwijaæ
ale co z tego
skoro szatan oferuje
wyroby gotowe
do natychmiastowego u¿ycia
za ¶mieszn± nisk± cenê
zrelatywizowanej prawdy

Realno¶æ zbawienia

taka jesieñ przesz³a
przeze mnie
i zima
jakbym teraz pierwszy raz
otworzy³ oczy na ¶wiat
i po raz pierwszy w ¿yciu
uczy³ siê oddychaæ

taka wiosna wszêdzie teraz
chocia¿ doko³a przecie¿ pustynia
taki ogród we mnie
taka ¿ywa pr±ca si³a
¿e chyba nie bêdê ju¿ w±tpi³ wiêcej
w realno¶æ zbawienia

¦mieræ

pierwszy raz dzisiaj u¶miecham siê do niej
bez zwierzêcej trwogi ¿e mi zrobi krzywdê
pierwszy raz widzia³em jak siê jej groza rozp³ywa i topi
w pogodnym ¶wietle zmartwychwstania
w przyjaznym u¶miechu Twoim

Wiersze O.Zygmunta Kwiatkowskiego

[barmal]

DZiêki bardzo.

[dbb]

"a jeszcze ciagle nie gotowa,jeszcze ciagle na brudno"/ZK/...ale wierze Boze,ze jakakolwiek bym byla,masz konieczna dla mnie ufajacej w wdziecznosci...porcje milosierdzia Swego.