(Syr 47,2-11)
Jak tłuszcz się oddziela od ofiar dziękczynnych, tak Dawid - od synów Izraela. Z lwami igrał jakby z koźlętami i z niedźwiedziami jak z jagniętami owiec. Czyż w młodości swej nie zabił olbrzyma i nie usunął hańby ludu, gdy podniósł rękę i kamieniem z procy obalił pychę Goliata? Wezwał bowiem Pana Najwyższego, który dał prawicy jego taką siłę, że zgładził człowieka potężnego w walce i wywyższył moc swego ludu. Tak wysławiano go po dziesięć tysięcy razy i wychwalano z powodu błogosławieństw Pana, przynosząc mu koronę chwały. Albowiem starł nieprzyjaciół znajdujących się wokół, zniszczył wrogich Filistynów i złamał ich moc aż do dnia dzisiejszego. Każdym swym czynem oddał chwałę Świętemu i Najwyższemu; słowami uwielbienia z całego serca swego śpiewał hymny i umiłował Tego, który go stworzył. Postawił przed ołtarzem śpiewającychpłynął dźwięk ich głosów; świętom nadał przepych i upiększył doskonale uroczystości, aby wychwalano święte imię Pana i by przybytek już od rana rozbrzmiewał echem. Pan darował mu grzechy, moc jego podniósł na wieki, zawarł z nim przymierze królewskie i dał tron chwały w Izraelu.
(Ps 18,31.47.50-51)
REFREN: Błogosławiony Bóg mój i Zbawiciel
Droga Boża jest nieskalana,
słowo Pana wypróbowane w ogniu;
On tarczą dla wszystkich,
którzy doń się chronią.
Niech żyje Pan, niech będzie błogosławiona moja Opoka,
Niech będzie wywyższony mój Bóg i Zbawca.
Przeto będę Cię, Panie, chwalił wśród narodów
i pieśnią wysławiał Twoje imię.
Ty dajesz wielkie zwycięstwo królowi
i okazujesz łaskę dla Twego pomazańca,
dla Dawida
i jego potomstwa na wieki.
(2 Tm 1,10b)
Nasz Zbawiciel Jezus Chrystus śmierć zwyciężył, a na życie rzucił światło przez Ewangelię.
(Mk 6,14-29)
Także król Herod posłyszał o Nim, gdyż Jego imię nabrało rozgłosu, i mówił: Jan Chrzciciel powstał z martwych i dlatego moce cudotwórcze działają w Nim. Inni zaś mówili: To jest Eliasz; jeszcze inni utrzymywali, że to prorok, jak jeden z dawnych proroków. Herod, słysząc to, twierdził: To Jan, którego ściąć kazałem, zmartwychwstał. Ten bowiem Herod kazał pochwycić Jana i związanego trzymał w więzieniu, z powodu Herodiady, żony brata swego Filipa, którą wziął za żonę. Jan bowiem wypominał Herodowi: Nie wolno ci mieć żony twego brata. A Herodiada zawzięła się na niego i rada byłaby go zgładzić, lecz nie mogła. Herod bowiem czuł lęk przed Janem, znając go jako męża prawego i świętego, i brał go w obronę. Ilekroć go posłyszał, odczuwał duży niepokój, a przecież chętnie go słuchał. Otóż chwila sposobna nadeszła, kiedy Herod w dzień swoich urodzin wyprawił ucztę swym dostojnikom, dowódcom wojskowym i osobom znakomitym w Galilei. Gdy córka tej Herodiady weszła i tańczyła, spodobała się Herodowi i współbiesiadnikom. Król rzekł do dziewczęcia: Proś mię, o co chcesz, a dam ci. Nawet jej przysiągł: Dam ci, o co tylko poprosisz, nawet połowę mojego królestwa. Ona wyszła i zapytała swą matkę: O co mam prosić? Ta odpowiedziała: O głowę Jana Chrzciciela. Natychmiast weszła z pośpiechem do króla i prosiła: Chcę, żebyś mi zaraz dał na misie głowę Jana Chrzciciela. A król bardzo się zasmucił, ale przez wzgląd na przysięgę i biesiadników nie chciał jej odmówić. Zaraz też król posłał kata i polecił przynieść głowę jego. Ten poszedł, ściął go w więzieniu i przyniósł głowę jego na misie; dał ją dziewczęciu, a dziewczę dało swej matce. Uczniowie Jana, dowiedziawszy się o tym, przyszli, zabrali jego ciało i złożyli je w grobie.
............................
www.mateusz.pl/czytania
Zlo dopielo swego. Zemsta na proroku zostala dokonana. Herodiada moze sie czuc teraz bezpieczniejsza, bo zniknal jej adwersarz. Czy zniknal ? Krol Herod, ktory go kazal zabic, uwaza teraz, slyszac o Chrystusie, ze to Jan Chrzciciel zmartwychwstal. Smierc nie konczy historii tego zabojstwa. Zbrodnia zyje w sumieniu zbrodniarza, pamieci ludzkiej, a przede wszystkim w Bozej pamieci.
Krol Dawid typem doskonalego wladcy, ktory dochowuje wiernosci Bogu, otrzymujac od Niego blogoslawienstwo zwyciestw w walce z wrogami i pokoju spolecznego. Grzeszny, ale zalujacy za swoje grzechy i uzyskujacy ich przebaczenie i historia jego przymierza z Panem nie zostala zerwana, przeszla na dalsze pokolenia, a jego calkowitym i doskonalym spelnieniem jest osoba i misja Jezusa Chrystusa. Apoteoza krola Dawida jest przygotowaniem na przyjscie krola krolow, Jezusa Chrystusa.
Ty dajesz wielkie zwycięstwo królowi
i okazujesz łaskę dla Twego pomazańca,
dla Dawida
i jego potomstwa na wieki.
Wyrzuty sumienia nakrecaja spirale nienawisci, ktorej nie da sie zatrzymac. Napedza sie ona pozniej sama i pala zadza krwi. Nienawisc jest slepa i zabija milosc Herodiaty do Heroda i do wlasnej corki. Gdyby Herodiata byla pewna swojej milosci do Heroda, a nie plynacych z niej zyskow nie dreczyloby ja to co mowi Jan. Gdyby kochala swoja corke poprosilaby Heroda o cos dla niej, dla jej rozwoju. Oszczedzilaby jej widoku scietej glowy czlowieka, ktora pozostanie w jej pamieci do konca zycia. Wyrzuty sumienia wywoluja nienawisc, ktora wszystko zabija i zaslaniaja umiejetnosc normalnego myslenia.
Zachwycajaca jest umiejetnosc Dawida zalu za popelnione grzechy. Jego pokora i szczerosc oraz chec wziecia odpowiedzialnosci za to co zrobil.
Nie umiem myśleć o Herodzie całkiem źle. Właściwie jest mi go głównie żal, bo zawsze żal człowieka w którym jest choć odrobina dobra, ale to dobro nie może się "przebić" przez zniewolenie układami i grzechem. Herod, który z niepokojem, ale jednak chętnie słuchał Jana, brał go w obronę, a w końcu w wyniku kilku złych decyzji -wydał go na śmierć- pokazuje nam dzisiaj -jak w sercu rodzi się zła myśl, jak łatwo się dać omotać tej myśli, jak krótka i niebezpieczna jest droga prowadząca do spirali zła.
Herod był biednym małym człowieczkiem, który marzył o swojej wielkości. Był tchórzem, ale chciał o sobie myśleć, że jest zdecydowany, odważny i dotrzymuje danego słowa.
Z pewnością nie był szczęśliwy.
Pewnie mało jest dzisiaj ludzi, którzy mają tak władzę jak wtedy Herod, ale to nie zmienia faktu, że na świecie dużo jest pewnie Herodów. Ludzi w rzeczywistości biednych i nieszczęśliwych,pełnych sprzeczności, ludzi w których dobro nie może wrastać, bo nie może się przebić przez omotane grzesznymi układami i zależnościami serce. Ludzi, którzy marzą o tym, aby być kimś innym niż w rzeczywistości są, ale nie poznali Chrystusa i nie wiedzą, że tylko On daje człowiekowi prawdziwą wolność, przygarnia człowieka z miłością i pozwala mu stanąć w prawdzie przed samym sobą.
Ostatecznie Herod będzie pozbawiony władzy przez jeszcze bardziej szalonego cesarza Kaligulę i skazany na wygnanie w roku 39.
W codziennym życiu także bywamy "Herodami", pośpiech, zamknięte uszy na słowa naszych adwersarzy czy zwykłych rozmówców, pośpieszne decyzje, osądy.............
warto chyba przywołać wpis o. Zygmunta z 05 lutego
Kto watpi w siebie, watpi rowniez w Boga. Zwatpienie to choroba duszy ktora nie wierzy w Boze zbawienie majac zbyt niska ocene samej siebie.
TYlko silny, silny Bogiem człowiek - nie będzie przyjmował "podszeptów".
To ważne przesłanie zwłaszcza dla zarządzających ludżmi -
Ilekroć stracE cos dla mnie ważnego, cos, co należało do mnie - strace, bo to cos zostało mi zabrane lub zniszczone przez kogoś, myślę sobie wtedy, ze gdyby w tej stracie'byl jakiś sens' - to znaczy, gdybym to cos straciła z jakiegoś ważnego czy poważnego powodu - to może łatwiej by mi było się ze strata pogodzić...
A dzisiejsza Ew krzyczy do mnie, ze NAWET TAKA STRATA JAK STRATA GLOWY JANA CHRZCICIELA, JEDNEGO Z GLOWNYCH FILAROW HISTORII ZBAWIENIA, mogła się w efekcie zdarzyć w wyniku czegoś tak blahego, jak kilka chwil podszeptow pożądania, które kazało Herodowi spełnić zachcianke pożądanej dziewczyny. I TYLE... - ZLO JEST SUPER-EFEKTYWNE.
Wyrzuty sumienia albo posluza nawroceniu czlowieka albo uporowi w tym co zle i wtedy czlowiek staje sie wrogiem swojego sumienia , nie wiedzac ze przez to staje sie wrogiem samego siebie i coraz bardziej panicznie wowczas, chcac za wszelka cene ratowac siebie wpedza sie w zgube.
Ostatnio zmieniony przez Abuna Zygmunt 8 Luty 2014, 21:56, w caĹoĹci zmieniany 1 raz
Zadziwia mnie nieraz jak wielka jest w człowieku potrzeba poszukiwania sensu we wszystkim co go spotyka.
Rzeczywiście ciekawe jest to co zauważyła Dorota i potwierdził Ojciec. Wyrzuty sumienia mogą poprowadzić człowieka w dwóch przeciwstawnych kierunkach. Nieustannie trwa walka o ludzką duszę.
Nie moĹźesz pisaÄ nowych tematĂłw Nie moĹźesz odpowiadaÄ w tematach Nie moĹźesz zmieniaÄ swoich postĂłw Nie moĹźesz usuwaÄ swoich postĂłw Nie moĹźesz gĹosowaÄ w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Nie możesz ściągać załączników na tym forum
FAQ
Szukaj
UĹźytkownicy
Grupy
Rejestracja
Zaloguj
