Strona Główna nasz DOM
www.netparafia.pl

FAQFAQ  SzukajSzukaj  UżytkownicyUżytkownicy  GrupyGrupy
RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj  Chat

Poprzedni temat «» NastÄ™pny temat
Czytania - II NIEDZIELA WLK POSTU - 16MARCA 2014
Autor Wiadomość
ZoRo


Miejscowosc: Warszawa
WysÅ‚any: 15 Marzec 2014, 20:14   Czytania - II NIEDZIELA WLK POSTU - 16MARCA 2014

II niedziela Wielkiego Postu, 16 MARCA 2014

(Rdz 12,1-4a)
Pan rzek³ do Abrama: Wyjd¼ z twojej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca do kraju, który ci uka¿ê. Uczyniê bowiem z ciebie wielki naród, bêdê ci b³ogos³awi³ i twoje imiê rozs³awiê: staniesz siê b³ogos³awieñstwem. Bêdê b³ogos³awi³ tym, którzy ciebie b³ogos³awiæ bêd±, a tym, którzy tobie bêd± z³orzeczyli, i ja bêdê z³orzeczy³. Przez ciebie bêd± otrzymywa³y b³ogos³awieñstwo ludy ca³ej ziemi. Abram uda³ siê w drogê, jak mu Pan rozkaza³, a z nim poszed³ i Lot.

(Ps 33,4-5.18-20.22)
REFREN: Mamy nadziejê w mi³osierdziu Pana

S³owo Pana jest prawe,
a ka¿de Jego dzie³o godne zaufania.
On mi³uje prawo i sprawiedliwo¶æ,st pe³na Jego ³aski.

Oczy Pana zwrócone na bogobojnych,
na tych, którzy czekaj± na Jego ³askê,
aby ocali³ ich ¿ycie od ¶mierci
i ¿ywi³ ich w czasie g³odu.

Dusza nasza oczekuje Pana,
On jest nasz± pomoc± i tarcz±.
Panie, niech nas ogarnie Twoja ³aska
wed³ug nadziei, któr± pok³adamy w Tobie.

(2 Tm 1,8b-10)
We¼ udzia³ w trudach i przeciwno¶ciach znoszonych dla Ewangelii wed³ug mocy Boga! On nas wybawi³ i wezwa³ ¶wiêtym powo³aniem nie na podstawie naszych czynów, lecz stosownie do w³asnego postanowienia i ³aski, która nam dana zosta³a w Chrystusie Jezusie przed wiecznymi czasami. Ukazana za¶ zosta³a ona teraz przez pojawienie siê naszego Zbawiciela, Chrystusa Jezusa, który przezwyciê¿y³ ¶mieræ, a na ¿ycie i nie¶miertelno¶æ rzuci³ ¶wiat³o przez Ewangeliê,

(Mt 17,5)
Z ob³oku ¶wietlanego odezwa³ siê g³os: "To jest mój Syn umi³owany, Jego s³uchajcie!"

(Mt 17,1-9)
Jezus wzi±³ z sob± Piotra, Jakuba i brata jego Jana i zaprowadzi³ ich na górê wysok±, osobno. Tam przemieni³ siê wobec nich: twarz Jego zaja¶nia³a jak s³oñce, odzienie za¶ sta³o siê bia³e jak ¶wiat³o. A oto im siê ukazali Moj¿esz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim. Wtedy Piotr rzek³ do Jezusa: Panie, dobrze, ¿e tu jeste¶my; je¶li chcesz, postawiê tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Moj¿esza i jeden dla Eliasza. Gdy on jeszcze mówi³, oto ob³ok ¶wietlany os³oni³ ich, a z ob³oku odezwa³ siê g³os: To jest mój Syn umi³owany, w którym mam upodobanie, Jego s³uchajcie! Uczniowie, s³ysz±c to, upadli na twarz i bardzo siê zlêkli. A Jezus zbli¿y³ siê do nich, dotkn±³ ich i rzek³: Wstañcie, nie lêkajcie siê! Gdy podnie¶li oczy, nikogo nie widzieli, tylko samego Jezusa. A gdy schodzili z góry, Jezus przykaza³ im mówi±c: Nie opowiadajcie nikomu o tym widzeniu, a¿ Syn Cz³owieczy zmartwychwstanie.
..................................
www.mateusz.pl/czytania
 
 
Alina


WysÅ‚any: 15 Marzec 2014, 22:04   

Wprowadzenie do lectio divina na podstawie tekstu niedzielnej Ewangelii przygotowane przez ks. Przemka:

Lectio divina: II niedziela Wielkiego Postu


Kolejnym krokiem na wielkopostnej drodze jest przyjrzenie siê modlitwie Jezusa, która ods³ania Jego najg³êbsz± to¿samo¶æ. Zapraszamy do lectio divina na kanwie perykopy z Ewangelii Mateusza.

Modlitwa o zrozumienie S³owa Bo¿ego

Odczytanie fragmentu Ewangelii Mt 17.1-9


Uwagi przed ponown± lektur± tekstu

Jezus mia³ zwyczaj czêsto modliæ siê na osobno¶ci i spêdzaæ na rozmowie z Bogiem d³ugie godziny. Uczniowie wiedzieli, ¿e Jego modlitwa by³a niezwyk³a, skoro w³a¶nie po takiej d³u¿szej modlitwie, gdy wróci³ do nich, poprosili Go, by tak¿e ich nauczy³ modlitwy. Wtedy da³ im, a wraz z nimi ca³emu Ko¶cio³owi ¿yj±cemu przez wieki modlitwê „Ojcze nasz”. Najwidoczniej istot± modlitwy Jezusa, by³o obcowanie z Ojcem. Jest to widoczne tak¿e w tej modlitwie, której ¶wiadkami Jezus uczyni³ wybranych uczniów: Piotra, Jakuba i Jana, która koñczy siê objawieniem g³osu mówi±cego: „To jest mój Syn umi³owany”. Ci sami uczniowie bêd± ¶wiadkami modlitwy w Ogrójcu, gdzie wo³anie „Ojcze!” pop³ynie z serca Jezusa raz jeszcze. Przygl±daj±c siê modlitwie Jezusa na Górze Tabor warto mieæ przed oczami tê Jego szczególn± wiê¼ z Bogiem jako Ojcem.

Staj±c na modlitwie przed Ojcem, Jezus staje jako Syn. Jego przemienienie jest zatem objawieniem Bo¿ego Synostwa, które na co dzieñ pozostawa³o w ukryciu: ja¶niej±ce oblicze i odzienie s± tego znakiem. Bóg jest ¶wiat³o¶ci±, Jego Syn musi wiêc byæ ja¶niej±cy. Znamienna jest tak¿e obecno¶æ u boku Syna tych, którzy w sposób szczególny pos³ugiwali S³owu Boga: Moj¿esza, który przyniós³ Prawo, i Eliasza, który uosabia Proroków, bêd±cych ¿ywym S³owem Boga. Oni s± w nieustannym dialogu z Synem, bo ostatecznie Syn Boga i Jego S³owo s± jedynym.

Wobec tego, co zobaczyli, uczniowie nie potrafili siê odnale¼æ. Propozycja rozbicia trzech namiotów nie spotka³a siê ze zrozumieniem ze strony Boga, który w zamian zaproponowa³ s³uchanie Syna. Wydaje siê, ¿e Piotr nie potrafi³ zrozumieæ istotnego zwi±zku miêdzy Jezusem, Moj¿eszem i Eliaszem, dlatego chcia³ ka¿dego z nich zatrzymaæ i ka¿demu wystawiæ namiot. G³os z nieba nakazuje s³uchaæ Syna, bo w Nim wype³nia siê ca³e Prawo i Prorocy, w Synu Boga ma swoje ¼ród³o ka¿de S³owo Boga. Dlatego to ostatecznie na Nim ma skupiæ siê ca³a uwaga i mi³o¶æ Ko¶cio³a.

Koñcz±cy perykopê zakaz mówienia o tym do¶wiadczeniu a¿ do dnia mêki Jezusa wskazuje na wyra¼ny zwi±zek przemieniaj±cej modlitwy z tajemnic± zmartwychwstania. Synostwo Bo¿e Jezusa najpe³niej najpe³niej uka¿e siê w Jego pos³uszeñstwie woli Ojca a¿ do ¶mierci, które doprowadzi Go do chwa³y i ¿ycia wiecznego. Na krzy¿u raz jeszcze Jezus zwróci siê z modlitw± do Boga i w swoich ostatnich s³owach powie: „Ojcze, w Twoje rêce powierzam ducha mojego”.

Propozycje do medytacji

Przyjrzeæ siê modlitwie Jezusa, przypomnieæ sobie inne sytuacje, gdy Jezus siê modli; próbowaæ zrozumieæ naturê Jego kontaktu z Bogiem. Co to znaczy, ¿e modlitwa jest stawaniem w obecno¶ci Ojca? Czy ja na modlitwie stajê siê bardziej synem Boga?
Zobaczyæ przemianê Jezusa, bij±ce z Niego i przez Niego ¶wiat³o. Zobaczyæ w tym blasku tajemnicê jedno¶ci Ojca i Syna. Czy jako przysposobiony syn Bo¿y mam ¶wiadomo¶æ, ¿e te¿ jestem zaproszony do jedno¶ci z Bogiem? Nie z natury – jak mawiali Ojcowie – ale z ³aski. W ka¿dym razie, w jaki¶ tajemniczy sposób Bóg czyni mnie swoim synem na podobieñstwo Syna Jedynego, Jezusa.
Przyjrzeæ siê s³abo¶ci uczniów, którzy niczego nie rozumiej±, pozostaj± niemi albo mówi± rzeczy zupe³nie nie na miejscu. Czy zachowujê pokorê wobec planu Boga? Czy mam ¶wiadomo¶æ, ¿e „ani oko nie widzia³o, ani ucho nie s³ysza³o, ani w serce cz³owieka nie wst±pi³o, jak wielkie rzeczy przygotowa³ Bóg tym, którzy Go mi³uj±”?
Zatrzymaæ siê przy s³owach z nieba: „To jest mój Syn umi³owany. Jego s³uchajcie”. Zwróciæ serce ku tym s³owom, przyj±æ je, uczyniæ Bo¿ym nakazem dla w³asnego postêpowania i my¶lenia.
Rozwa¿yæ nakaz milczenia o Synostwie Bo¿ym Jezusa a¿ do dnia mêki i zmartwychwstania. Czy rozumiem, ¿e Synostwo Boga najpe³niej objawia siê w oddaniu ¿ycia? Czy rozumiem, ¿e i ja stajê siê synem Bo¿ym przez oddanie siê w rêce ludzi?

Modlitwa i kontemplacja

Modlitwê mo¿na zakoñczyæ rozmow± z Jezusem o wezwaniu do chwa³y dzieci Bo¿ych. Dziêkowaæ Bogu za ³askê Jezusa, w którym ukazuje siê tak czytelnie nasze powo³anie. Prosiæ o umiejêtno¶æ stawania siê synem przez na¶ladowanie Jedynego Syna Bo¿ego, Jezusa Chrystusa.
 
 
Alina


WysÅ‚any: 16 Marzec 2014, 10:02   

Zabawny wydaje siê dzisiaj Piotr ze swoim pomys³em postawienia trzech namiotów. Zabawny i jednocze¶nie bardzo ludzki. My przecie¿ zachowujemy siê podobnie. Nam te¿ wydaje siê nieraz , ¿e mo¿emy co¶ zrobiæ dla Pana, ¿e co¶ w ¿yciu duchowym sobie zawdziêczamy, ¿e co¶ od nas zale¿y. Tymczasem wszystko w ¿yciu jest £ask±. Pan da³ nam ¿ycie, odnowi³ je w nas i nieustannie to ¿ycie w nas podtrzymuje. Nasze si³y, nasz zapa³, nasza wewnêtrzna rado¶æ, nasz pokój - wszystko jest darem.
Gdyby Pan wycofa³ siê z naszego ¿ycia, gdyby odebra³ nam pocieszenie, którego jest ¬ród³em- zginêliby¶my chyba ze smutku , rozpaczy i poczucia bezsensu.
Im wiêcej w nas pewno¶ci, ¿e sami z siebie nic nie mo¿emy, im wiêcej zdania siê na Niego, Jego Moc i Si³ê, tym bli¿ej jeste¶my Prawdy o sobie i o Nim.
 
 
Abuna Zygmunt
Abuna Zygmunt


Miejscowosc: Aleppo
WysÅ‚any: 16 Marzec 2014, 22:21   

Powolaniem Abrahama bylo BYCIE BLOGOSLAWIENSTWEM. Jeszcze bardziej dotyczy to uczniow Chrystusa. Jaka to radosc : byc blogoslawienstwem....
 
 
Dorota Halasa
Dorota H


Miejscowosc: Tokio
WysÅ‚any: 17 Marzec 2014, 02:02   

W niedziele na kursie biblijnym kiedy mowilismy o Ksiedze Rodzaju 12-15 jeden z japonskich uczestnikow zwrocil uwage na Melchizedeka, krola Sodomy, ktory blogoslawi Abramowi chlebem i winem, podobnie jak Chrystus podczas ostatniej wieczerzy. Abram przejal blogoslawienstwo Boze, a my mamy je niesc dalej
 
 
ZoRo


Miejscowosc: Warszawa
WysÅ‚any: 17 Marzec 2014, 02:54   

"Powolaniem Abrahama bylo BYCIE BLOGOSLAWIENSTWEM. Jeszcze bardziej dotyczy to uczniow Chrystusa. Jaka to radosc : byc blogoslawienstwem" - O.Zygmunt K.

Jak dobrze jest dziekowaæ Ci, Panie...


http://www.youtube.com/watch?v=cDaIwM6MW6A
 
 
WyÅ›wietl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie mo¿esz za³±czaæ plików na tym forum
Nie mo¿esz ¶ci±gaæ za³±czników na tym forum
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group