(Dz 13,44-52)
W nastêpny szabat po kazaniu Paw³a w synagodze w Antiochii Pizydyjskiej zebra³o siê niemal ca³e miasto, aby s³uchaæ s³owa Bo¿ego. Gdy ¯ydzi zobaczyli t³umy, ogarnê³a ich zazdro¶æ, i blu¼ni±c sprzeciwiali siê temu, co mówi³ Pawe³. Wtedy Pawe³ i Barnaba powiedzieli odwa¿nie: Nale¿a³o g³osiæ s³owo Bo¿e najpierw wam. Skoro jednak odrzucacie je i sami uznajecie siê za niegodnych ¿ycia wiecznego, zwracamy siê do pogan. Tak bowiem nakaza³ nam Pan: Ustanowi³em Ciê ¶wiat³o¶ci± dla pogan, aby¶ by³ zbawieniem a¿ po krañce ziemi. Poganie s³ysz±c to radowali siê i wielbili s³owo Pañskie, a wszyscy, przeznaczeni do ¿ycia wiecznego, uwierzyli. S³owo Pañskie rozszerza³o siê po ca³ym kraju. Ale ¯ydzi podburzyli pobo¿ne a wp³ywowe niewiasty i znaczniejszych obywateli, wzniecili prze¶ladowanie Paw³a i Barnaby i wyrzucili ich ze swoich granic. A oni otrz±sn±wszy na nich py³ z nóg, przyszli do Ikonium, a uczniów nape³nia³o wesele i Duch ¦wiêty.
(Ps 98,1-4)
REFREN: Ziemia ujrza³a swego Zbawiciela
lub: Alleluja
¦piewajcie Panu pie¶ñ now±,
albowiem uczyni³ cuda.
Zwyciêstwo Mu zgotowa³a Jego prawica
i ¶wiête ramiê Jego.
Pan okaza³ swoje zbawienie,
na oczach pogan objawi³ swoj± sprawiedliwo¶æ.
Wspomnia³ na dobroæ i na wierno¶æ swoj±
dla domu Izraela.
Ujrza³y wszystkie krañce ziemi
zbawienie Boga naszego.
Wo³aj z rado¶ci na cze¶æ Pana, ca³a ziemio,
cieszcie siê, weselcie i grajcie.
(J 6.63b,68b)
S³owa Twoje, Panie, s± duchem i ¿yciem, Ty masz s³owa ¿ycia wiecznego.
(J 14,7-14)
Jezus powiedzia³ do swoich uczniów: Gdyby¶cie Mnie poznali, znaliby¶cie i mojego Ojca. Ale teraz ju¿ Go znacie i zobaczyli¶cie. Rzek³ do Niego Filip: Panie, poka¿ nam Ojca, a to nam wystarczy. Odpowiedzia³ mu Jezus: Filipie, tak d³ugo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie pozna³e¶? Kto Mnie zobaczy³, zobaczy³ tak¿e i Ojca. Dlaczego wiêc mówisz: Poka¿ nam Ojca? Czy nie wierzysz, ¿e Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? S³ów tych, które wam mówiê, nie wypowiadam od siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzie³. Wierzcie Mi, ¿e Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Je¿eli za¶ nie - wierzcie przynajmniej ze wzglêdu na same dzie³a. Zaprawdê, zaprawdê, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, bêdzie tak¿e dokonywa³ tych dzie³, których Ja dokonujê, owszem, i wiêksze od tych uczyni, bo Ja idê do Ojca. A o cokolwiek prosiæ bêdziecie w imiê moje, to uczyniê, aby Ojciec by³ otoczony chwa³± w Synu. O cokolwiek prosiæ mnie bêdziecie w imiê moje, Ja to spe³niê.
...............................
www.mateusz.pl/czytania
Dzielo, czyli czyn ktory podejmujemy jest wyrazem naszych pogladow, naszej wiary. Bog tez przemawia poprzez swoje dzialanie. Rowniez milczenie jest Jego slowem.
Bardzo sie boje milczenia Boga.
Milczy bo...zawiodlam?nie spelnilam pokladanych nadziei?zasmucilam zachowaniem?
Przeciez On mnie znal od zarania, lepiej niz ja siebie u schylku zycia,wiedzial czego moze sie po mnie spodziewac, ze sama bez Niego nie poradze sobie ze swoja grzeszna natura!
Zmarnowalam ofiarowane przez Niego szanse?
Boze, Ty wiesz, ze to nie sa pretensje i nie kieruje tych pytan do Ciebie. Sama ze soba rozmawiam w kacie naszego DOMu Glosno tez mysle...czy Twoje milczenie jest po to by Ciebie lepiej poczuc? Dziekuje za wczorajsze szepty Twoje,ktore dodaly mi otuchy.
Boze, prosze nie milcz,ale jak to Twoja wola to przynajmniej szeptem dotykaj nas bysmy Ciebie czuli. To najlepsze lekarstwo na nasza wiare w Ciebie.
"Gdy ¯ydzi zobaczyli t³umy, ogarnê³a ich zazdro¶æ" zazdrosc jest motorem zla, jest narzedziem szatana. Trzeba sie jej strzec jak ognia. Staram sie ja zawsze zdusic w sobie w zarodku. Nie jestem pewna, ze zawsze mi sie udaje. Trzeba jednak miec swiadomosc dzialania zazdrosci, ze jest ona naturalna konsekwencja grzechu pierworodnego, ze jest zasadzka, ktora szatan zastawia w sercu czlowieka na niego samego. Narzedziem zla sa tez pomowienia rozpowiadane w stosunku do innych. I ten kto je rozpowszechnia i ten kto im ulega jest narzedziem w rekach szatana.
"Rzek³ do Niego Filip: Panie, poka¿ nam Ojca, a to nam wystarczy." Slabosc czlowieka polega na tym, ze ciagle potrzebuje potwierdzenia wiary. Zna swoja slabosc polegajaca na zmiennosci wlasnych emocji i wciaz sie boi, ze sie myli, ze nie ma racji, ze zostanie oszukany i osmieszony. Strach jest bronia szatana. On zawsze wklada w serce czlowieka ziarno niepewnosci. Jest to ziarno chwastu. To ziarno zawsze bedzie z sercu czlowieka i zawsze bedzie staralo sie zagluszyc ziarno wiary, nadziei i milosci zasiane przez Boga. Trzeba miec swiadomosc tego
S³owa Twoje, Panie, s± duchem i ¿yciem, Ty masz s³owa ¿ycia wiecznego.
Opowiadanie pt. "O Bogu na szubienicy"
Elie Wiesel (ur. 1928), laureat literackiej Nagrody Nobla w 1986 r., jako szesnastoletni ¯yd zosta³ wywieziony do obozu koncentracyjnego w O¶wiêcimiu, do "królestwa nocy" jak sam nazwa³ to miejsce. Tam by³ ¶wiadkiem egzekucji, o której wspomina w jednej ze swoich ksi±¿ek. Mianowicie którego¶ dnia na placu apelowym wobec tysi±ca wiê¼niów powieszono trzech skazanych: dwóch mê¿czyzn i trzynastoletnie dziecko.
Gdy na szubienicy zawis³y cia³a wspó³wiê¼niów, w obozie zapanowa³a absolutna cisza, w której autor us³ysza³ tylko szeptane pytanie: Gdzie jest Bóg? Potem - podczas obowi±zkowej defilady przed powieszonymi - Wiesel zauwa¿y³, ¿e ch³opiec jeszcze ¿y³: "Na naszych oczach prowadzi³ ¶mierteln± walkê miêdzy ¿yciem a umieraniem. I my musieli¶my patrzeæ mu w twarz". Wtedy to przysz³y pisarz us³ysza³ w sobie odpowied¼ na to pytanie o obecno¶æ Boga. Wewnêtrzny g³os mówi³ mu: to tam... na szubienicy wisi Bóg, Pan nieba i ziemi.
Milczenie jest refleksem cierpienia Ukrzyzowanego , jest udzialem w tym cierpieniu. Tak jak Krzyz, nie jest mozliwe do zrozumienia. Tylko wiara moze je ogarnac czekajac, w milczeniu na ZMARTWYCHWSTANIE.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz gÅ‚osować w ankietach Nie mo¿esz za³±czaæ plików na tym forum Nie mo¿esz ¶ci±gaæ za³±czników na tym forum