nasz DOM

Abuna Zygmunt · Abuna Zygmunt Miejscowosc: Aleppo

Msza �wi�ta bez chleba

Przybyli�my z Jacquem, kt�ry wtedy nie by� jeszcze ksi�dzem do Mar Musa dzie� przed zapowiedzianym terminem i nikogo nie zastali�my w klasztorze. By�o ju� p�no. S�o�ce chyli�o sie ku zachodowi. Nie by�o mo�liwe wraca� pieszo do Nebek po nocy. Musieli�my przenocowa� w g�rach jak pustelnicy. Nie uda sie nam wobec tego odprawi� Mszy �w., tak jak sobie to planowali�my uczyni� dzisiaj. By�o nam bardzo przykro z tego powodu. Pierwszy raz od moich �wi�ce� kap�a�skich b�dzie to mia�o miejsce i to akurat tutaj i akurat teraz, kiedy przyjechali�my i przyszli�my do tego klasztoru, pokonuj�c pieszo d�ug� tras� . Nie chcia�em do tego dopu�ci�, ale co by�o robi� ? Jakie mieli�my wyj�cie ? Jak odprawi� Msz� �w. tutaj, w�r�d ska�, w warunkach w jakich sie znajdowali�my. Wiedzia�em o tym, ze Msza ma wi�ksz� warto�� ani�eli wszelkie praktyczne niedogodno�ci, ale tutaj niedogodno�ci by�y szczeg�lne. Damy rad� powiedzieli�my sobie i poczuli�my rado�� przygotowujac si� do niej, pomimo zapadaj�cych szybko ciemno�ci , braku oltarza, msza�u, Pisma �w. i �wiec Wyci�gn��e sk�adany kielich, paten�, wino i w tym momencie u�wiadomi�em sobie, �e brakuje nam .....chleba. Liczyli�my, �e Msza �w. B�dzie w klasztorze, a tam chleba jest w obfito�ci. Na wschodzie u�ywa sie chleb pszenny do celebracji eucharystycznej a nie hostii w formie op�atka. Co tu zrobi� ? Jak mo�na pokona� tego rodzaju przeszkod� ? Odprawia� Msze sw. bez chleba? Nie powiedzie� podczas konsekracji :” oto Cialo Moje” ? Nazwac to Ostatnia Wieczerza i uczta paschaln� ? Nie ma innego wyj�cia, jednak ze Mszy �w. musimy zrezygnowa� . Tym razem przeciwno�ci okaza�y si� silniejsze od naszego duchowego pragnienia i determinacji. Zawiedzeni, odruchowo zacz�li�my si� rozglada� wkolo siebie, jak gdyby takie rozgladanie na mog�o mie� tutaj jaki� praktyczny sens i mog�o nas uwolni� od tej przykrej sytuacji. Byl to raczej pewnego rodzaju automatyczny gest , reakcja na stan za�enowania kt�remu �wiadomie nie byli�my w stanie nic przeciwstwi� , jaka� wszczepiona w cz�owieka rutyna, �e je�eli czego� nie ma, albo je�li czego� potrzebuje, to rozgl�da si� wko�o , czy przypadkiem nie dostrze�e czego� co mo�e mu w tej sytuacji pom�c. Jacque uczynil kilka krokow w prawo, z twarz� przy ziemi, ja zrobi�em to samo, kieruj�c si� jednak w praw� stron� , cho� mia�o to ten sam sens, niezaleznie od kierunku w ktorym on i ja sie udawali�my, to znaczy nie mia�o najmniejszego sensu. To by�a prosta bezradno�� kt�ra nas pcha�a, albo jak kto woli, zwyczajny up�r i niezdolno�� do pogodzenia sie z tward� rzeczywisto�ci� , ktora nie chcia�a si� ulo�y� zgodnie z tym czego gor�co pragn�li�my. Zupelnie jednak niespodziewanie i wbrew racjonalnym oczekiwaniom , doszedlem do miejsca , gdzie kiedy� klasztorny mu� zrobil sobie przystanek aby si� po�ywi� , gdy� tutaj mu wysypano troche suchych resztek chleba. Sprawdzilem, kilka kawalkow chleba, przysypanych piaskiem, bylo bardzo dobrze sie zakonserwowanych przez pustynne slo�ce , nie maj�c �ladu ple�ni. Kawa�ki by�y ma�e, ale przecie� nie potrzebowali�my ich na kolacj�, lecz do sprawowania Eucharystii. Do tego celu nadawa�y si� doskonale i po prostu trudno by�o sobie lepszy chleb wyobrazi�. Msza �w. jednak mog�a si� odby�! Uratowa� nas mu� , kt�ry nie wyjad� chleba do ostatniej drobiny, bo mu si� schowa�a w piachu albo pod kamykiem, a s�o�ce uratowa�o j� przed zepsuciem, tak �e nawet po kilku tygodniach ten chleb nadawa� si� do konsumpcji. Ostatecznie, kiedy Chleb z Nieba na nasza Ziemie zstapi�, to dokona�o si� to przecie� w stajni i zosta� On z�o�ony w ��obie a nie w ko�ysce. W opowiadniu o Bo�ym Narodzeniu m�wi si� zazwyczaj o wole , krowach , owcach, osio�ku i kozach, nikt nic nie wspomina o mule . My zatem w t� noc uzupe�nili�my ten brak.
By�o ju� zupe�nie ciemno i nic nie by�o wida� , gdy� nie by�o jeszcze ksi�yca. Wia� dosy� ch�odny i dosy� mocny wiatr . W warunkach w jakich byli�my zupelnie niemo�liwe by�o budowanie o�tarza. Na pochylym, kamienistym stoku nie bylo miejsca w kt�rym m�g�bym po�o�y� kielich i paten� . Nie bylo innego wyj�cia, jak trzyma� je w r�kach. Pierwsz� cz�� Mszy �w. spoczywa�y one w r�kach Jacque’a , a� do konsekracji, po czym , a� do komunii ja mia�em je w r�ku.
Stali�y na stoku g�ry, zwr�ceni w kierunku doliny nic niemal nie widz��. Wok� nas panowala g�sta, nieprzenikniona ciemno��. Pod butami , gdy ruszyli�my nog� chrze�ci�o �wirowisko. Wiatr targa� mi stu�� tak mocno, �e musia�em j� przewi�za� aby nie zsun�a mi si� z ramion. Prze�egnali�my si� cali szcz�liwi , �e mo�emy tutaj na pustyni uczestniczy� w modlitwie Bozego Syna , dzi�ki kt�remu B�g jest naszym Ojcem na wieki. Nie mia�em �adnych wyrzut�w sumienia, i� nie postepuj� �ci�le wedlug rubryk liturgicznych. Co wa�niejsze, m�wi�em sobie : Msza �wi�ta , czy rubryki ? Czy �le robi� , �e dzisiaj , tutaj na pustyni, tej nocy , sprawuj� Naj�wi�tsz� Ofiar�? Czy mia�em tego zaniechac z uwagi na brak oltarza i brak alby , kt�ra na mnie czeka�a w klasztorze, ale klasztor by� zamkni�ty ? Nie cz�owiek dla szabatu, powiedzia� Jezus faryzeuszom, ale szabat dla cz�owieka. B�g patrzy w serce i wie, �e ta Msza �w jest naszym gor�cym pragnieniem, �e chcemy ni� uwielbi� Boga i odda� si� jeszcze bardziej pod Jego opiek�, bardziej przez chl�d, bardziej przez ciemno�ci, przez groz� nocy na pustyni, przez wszystko co w nas i wok� nas by�o . Wiedzieli�my o tym, ale tej nocy mieli�my szczeg�lne poczucie tej prawdy, �e Msza �w nie jest nasz� w�asno�ci�, nas kt�rzy j� odprawiamy, ale �e sprawuje j� ca�y Ko�ci�, w nas kt�rzy stoimy tutaj, na stoku g�ry, samotni, w ciemno�ciach, na wietrze. Znajdujemy si� teraz w samym centrum misterium zbawienia i wierzymy, �e pustynia , dzi�ki ofierze krzy�owej Chrystusa mo�e si� zamieni� w �yzne pole. Przyzywali�my Bo�ej obecno�ci na tym bezludnym terenie i czuli�my, �e nasza modlitwa zosta�a wysluchana przedtem nawet gdy j� sformu�owali�my . Prosili�my za Ko�ci�, aby si� karmi� s�owem kontemplacji , kontempluj�c wcielone S�owoi Bo�e i aby sk�adaj�c ofiar� chleba i wina, karmi� di� dzi�ki �asce Bo�ej Cia�em i Krwi� Chrystusa.
Pierwszym czytaniem by� hymn o mi�o�ci z 1 listu do Koryntian, �w Paw�a , ktory zna� Jacque na pami��. Ewangeli� za� by�a modlitwa Jezusa, czyli „Ojcze nasz”, bo nie potrafi� niestety innego tekstu wiernie zacytowa�. Na szcz�cie oracje i kanon Mszy �w. przywyk�em m�wic po arabsku z pami�ci. Bardzo mi to u�atwia�o �ycie w kraju, gdzie cz�sto i niespodzianie jest wy��czany pr�d elektryczny. Dla mnie nie stanowi�o to problemu, bo nie musia�em korzysta� z msza�u. To samo je�li chodzi o obozy i rekolekcje, gdzie Msze �w. by�y cz�sto odprawiane w plenerze. Tam r�wnie� przydawa�a si� ta umiej�tno�� , bo w ten spos�b nie potrzebowa�em aby ktokolwiek towarzyszy� mi latark� i nie musia�em wertowa� i i szukac odpowiednich stronic w mszale.
Kanon Mszy sw. odmawiany na stoku skalistej gory, trzymajac w r�ku �wi�ty kielich i paten� , w nocy roziskrzonej gwiazdami, kt�re zn�w sie roz�wietli�y, dawa� mi poczucie celebrowania „Missa universum”, czyli Mszy ca�ego �wiata. Kiedy ust�pi�a wieczorna szarzyzna i gesta ciemno�� , kiedy nic nie by�o wida�, teraz granatowe niebo sta�o si� klarowne, obsypane milionami �wiate� z nieba , powi�zanych ze sob� wzajemnie w najr�niejsze zwoje i sznury. Patrzy�y na nas z g�ry, pozwalaj�c dostrzec kontury ska� kt�re by�y ko�o nas i szczyt g�ry odcinaj�cy si� ostrym zarysem od gwiezdnego nieba. Patrz�c na rozgwie�d�one niebo, ciemna mase ska� po obu stronach w�wozu i szerok� przestrze� niziny kt�ra rozci�ga�a si� przed nami, mia�em poczucie uczestniczenia w modlitwie, kt�ra obejmowa�a ju� nie tylko wieki ale ich tysi�ce i miliony, bo niebo jest przeciez takie samo jak od stworzenia �wiata , a historia wiatru i ska� si�ga daleko w g��b �ycia naszej planety.
Po komunii usiedli�my sobie na kamieniach. Nie spieszylismy sie wcale. Mieli�my mn�stwo czasu. By�em szcz�liwy poznaj�c smak kap�a�stwa jakiego dot�d nie zna�em. B�g by� w�r�d nas, B�g by� w nas, B�g by� z nami i nad nami, wsz�dzie i jednocze�nie �wiat przesta� by� zagubiony, opuszczony, bezpanski. �wiat mia� sens i chocia� by�a noc a my na pustyni, �wiat wydawa� si� nam �wietlisty , pe�en obietnic i pe�en nadziei .

ZoRo · Miejscowosc: Warszawa

Swietnie sie czyta! Ojcze, wspaniale budujesz napiecie! - Msza sw. na pustej pustyni, na ktorej znalazl sie nawet, chyba to cudowne zdarzenie - kawalek suchego chleba pozostawionego przez zwierze...Wiec i moze u mnie w domu uda sie zorganzowac spotkanie z Msz� �w....? Lektura dodala mi odwagi!

"...�wiat mia� sens i chocia� by�a noc a my na pustyni, �wiat wydawa� si� nam �wietlisty , pe�en obietnic i pe�en nadziei"

Dzieki, Abuno, za tyle �yciodajnej radosci i nadziei! Z Panem Bogiem!

Dorota Halasa · Dorota H Miejscowosc: Tokio

Piekny jezyk, piekne opowiadanie. W Domu Japonskim nawet Wloch kliknal, ze mu sie podoba.

Zosiu i Abuno bardzo jestem wdzieczna za zaproszenie na Msze Swieta u Zoro w domu dwa dni przed wylotem z Polski.

Bog zaplac

ZoRo · Miejscowosc: Warszawa

Dzieki Doroto, ze bylas wtedy z nami na Mszy sw. Abuna, przed odlotem do Libanu, w srode po poludniu, mo�e odprawi Msze sw. u mnie w domu. Gdyby ktos chcial w niej uczestniczyc, to zapraszam - czym chata bogata, tym rada...

Ania-Damaszek · Miejscowosc: Damaszek

pieknie napisane...

ElzbietaS · Elzbieta Miejscowosc: Tokio

Chleb podniesiony z ziemi, wcze�niej rzucony zwierz�ciu, z woli Bo�ej staje sie Chlebem �ywym.

To nie tylko pi�kne opowiadanie, to wielkie �wiadectwo.

Boze, b�d� uwielbiony.

barmal · Miejscowosc: Nowy S�cz

Tylko -ile razy tu zagl�dam , tylekro� zastanawiam si�-o co chodzi z haczykami?

Abuna Zygmunt · Abuna Zygmunt Miejscowosc: Aleppo

Akcenty Bsiu , haczyki i inne znaki wazne w pisowni, ktorych ja nie uzywam na codzien a wymagane sa w tekstach oficjalnych.

barmal · Miejscowosc: Nowy S�cz

DZi�ki! O tym pomy�la�am -ale szuka�am upewnienia.

ania · ania Miejscowosc: Bonstetten

Kochany. Abuneczko, pieknie to wszystko opisales. Wielkie dzieki. Lektura tej opowiesci z Twojego zycia jest balsamem dla mojej z lekka meczonej katarem duszy, nie calkiem bowiem jest mi milo byc przeziebiona w czasie z dawna wyczekiwanych ferii w Chorwacji.

Uwazam, ze powinna byc to zalecana lektura dla kaplanow. Znam takich, ktorzy wcale sie tym nie przejmuja, ze odprawiaja tylko raz lub dwa na tydzien i to w normalnych warunkach.

Niech Bog Cie blogoslawi!

Potdrawiam
a

Abuna Zygmunt · Abuna Zygmunt Miejscowosc: Aleppo

Dzieki. Teraz pewnie sie posypia porady co jest najlepsze na katar, ale tu chodzi o katar chorwacki! Niektorzy maja panaceum na wszelkie kataray. Mam nadzieje, ze moje rozwazania sa juz w tej chwili bezprzedmiotowe, bo katar zostal pokonany. U nas pierwszy jesienny dzien, ciezki od zupelnie przemoczonych chmur i ziemia tez mokra a drzewa jak moga tak jeszce trzymaja sie lisci.

ania · ania Miejscowosc: Bonstetten

Musialabym zaryzykowac stwierdzenie, ze nie umiem uciec od katari, jak od przeznaczenia. To drugie moze byc gorsze niz to pierwsze. Niezaleznie od proweniencji, katar bywa uciazliwy, ale zazwyczaj uchodzi sie z zyciem.
Przypuszczam tez, ze niestety moj organizm zbyt latwo sie poddaje, ale co tu snuc takie nieistotne rozwazania.
Odkrylam tu w malej wiosce Posrira tablice na kosciele poswieconana ...
Blogoslawionemu Ivanowi Merz, patronowi chorwackiej mlodziezy. A Merz to moje drugie nazwisko...

barmal · Miejscowosc: Nowy S�cz

�a�! Gratulacje!!!