nasz DOM

Abuna Zygmunt · Abuna Zygmunt Miejscowosc: Aleppo

Mia� na imi� Mark

Pozna�em go w Damaszku. Nale�a� do grupy student�w naszego duszpasterstwa akademickiego, prowadzonego przez jednego z ojc�w. Mia� przyjemn� prezencj�, by� bardzo inteligentny, towarzyski, u�miechni�ty, zawsze ciekawy nowych kontakt�w, znaj�cy j�zyki i
bardzo przywi�zany do duszpasterza, zupe�nie jakby by� jego rodzonym ojcem lub bratem.
Mieszka�em w�wczas w Homs, a wi�c do Damaszku zagl�da�em jako go��, maj�c tam spotkania z grup� rekolekcyjn� . Widywa�em zatem Marka przelotnie i wywar� on na mnie bardzo dobre wra�enie. P�niej zauwa�y�em, �e mieszka� jaki� czas u nas. Mia� jakie� k�opoty ze studiami , k�opoty ze stancj� i mia� chyba r�wnie� k�opoty finansowe. Po jakim� czasie dowiedzia�em si�, �e ju� u nas nie mieszka, �e znalaz� sobie stancj� , ale kr�tko potem zacz�y dochodzi� mnie g�osy, �e widuje si� go chodz�cego bez celu po ulicach, �e si� bardzo zaniedba�, �e chodzi brudny i obdarty, chocia� co jaki� czas kupowa� sobie nowe ubranie. Nosi� je a� do momentu kiedy przestawa�o by� zdatne do u�ytku, w�wczas zak�ada� drugie. Zwykle przychodzi� do nas aby dokona� tej transformacji, k�pi�c si� przy tej okazji w naszej �azience i zwykle trwa�o to par� godzin. Po k�pili wychodzi� odnowiony, �wie�y, u�miechni�ty, ale ten odnowiony wygl�d nie trwa� d�ugo, jako �e sypia� cz�sto poza domem, w r�nych niezbyt nadaja�cych si� do snu i do mieszkania miejscach. Stopniowo stawa� sie coraz mniej komunikatywny, coraz bardziej wyabstrahowany z realnej rzeczywisto�ci, opowiadajacy znajomym i obcym ludziom niestworzone historie z tak� erudycj� i takim przekonaniem, �e cz�sto �apa� s�uchaczy w potrzask ich w�asnej ciekawo�ci i �mia� si� z nich w ku�ak, gdy uda�o si� mu d�ugo im bajdurzy� a oni wytrzeszczali oczy i nic tylko mu przytakiwali.
Mnie te� nabra� kiedy� w Mar Musa, kiedy rano zapyta� mnie i jeszcze kilka os�b, g�osem bardzo zaaferowanym , czy s�yszeli�my w nocy warkot helikoptera. Zdziwi� si�, �e jeste�my takie trwarde �piochy i nie s�yszeli�my helikoptera , kt�ry wyl�dowa� tu� ko�o naszego nosa, na ma�ym kamiennym poletku ko�o klasztoru. Z helikoptera wysiad�o czterech oficer�w w obcych uniformach . Jeden z nich zapyta� po rosyjsku „czto eata za strana” ? Niedaleko nas zobaczy�em ojca Paolo, kt�ry mrugni�ciem oka da� mi znak , �e Mark zn�w fantazjuje. Dyskretnie wycofa�em si� w�wczas z grupy s�uchaj�cych jego opowiadania , ale on ci�gn�� je dalej, podpieraj�c je kilkoma zwrotami rosyjskimi, kt�re robi�y du�e wra�enie na s�uchaczach, dodaj�c wiarygodno�ci temu co m�wi� .
Pierwszy raz Mark by� w Mar Musa tylko przelotem, ale po jakim� czasie przyjecha� tam ponownie aby pozosta� dlu�ej . W Damaszku , w normalnym �yciu nie m�g� ju� dlu�ej funkcjonowa�. Nie mia� nikogo kto by m�g� mu pom�c . Jego matka, Francuska, po rozej�ciu si� z m�em, Syryjczykiem, wr�cila do siebie, do Francji. Wysy�a�a synowi jakie� pieni�dze od czasu do czasu. Ojciec natomiast , podobno wielki bogacz, wypar� si� jego. Twierdzi�, �e Mark jest zdrowy, ale si� na niego uwzi�� i dlatego robi ten ca�y teatr , udaj�c pomylonego. Chodzi mu o to aby ojca skompromitowa�. Oczywi�cie, w tym stanie rzeczy ojciec nie chcia� �o�y� na jego leczenie, broni�c si� , jak twierdzi�, przed manipulacj� ze strony syna, ktory chcial go w ten spos�b wmanewrowa� w ubli�aj�c� jego honorowi gr� . Nie dawa� mu te� �adnych pieni�dzy, �eby go wreszcie zmusi� do sko�czenia z t� komedi�.
O dziwo, Mark w Mar Musa odnalaz� si� ca�kiem dobrze. Powierzono mu pasienie k�z i owiec. Wychodzi� z nimi i z psami na ubogie pastwiska po�o�one na okolicznych stokach g�rskich i tam z nimi przesiadywa�, patrzy� si� na nie, czasem co� im t�umaczy�, nieraz nawet do nich przemawia� , najcz�ciej w obcych j�zykach. Niekt�re ze zwierz�t honorowa� specjalnymi odznaczeniami, kt�rymi byly kolorowe tasiemki. Nadawa� je im w uznaniu ich szczeg�lnych zas�ug, o kt�rych tylko on wiedzia� na czy polega�y. Gdy kto� go o nie pyta�, w�wczas jak zwykle ch�tnie udziela� informacji, tylko �e za ka�dym razem chodzi�o o zupe�nie inn� opowie�� .
Mark bra� czasem udzia� w wieczornych modlitwach, z kt�rych jedn� sobie dobrze zapami�ta�em, bo wiele si� od niego w�wczas nauczy�em, chocia� mocno , pami�tam, przy tym si� zdenerwowa�em.
Jak zwykle siedzieli�my wszyscy razem w g��bokim skupieniu. W malym ko�ci�ku panowa�a kompletna cisza. W p�mroku majaczy�y postaci siedzacych na ziemi ludzkich postaci. Nastr�j medytacji podkre�laly ogniki zapalonych �wiec , kt�ry od czasu do czasu kto� przybli�a� sobie do twarzy aby m�c lepiej zobaczy� medytowany tekst Pisma �w. Nagle rozleg�y sie kroki nadchodz�cego Marka. Prysn�o z miejsca moje skupienie. Mark id�c specjalnie szura� butami. Doszed�szy do progu przystan��, zasalutowa� najpierw, a potem jak wszyscy zdj�� i pozostawi� za progiem buty. Nast�pnie za� , z podniesion� wysoko g�ow� i z�o�onymi i lekko wyci�gni�tymi do przodu r�koma , jak �aglowiec po morzu , wp�yn�� do wn�trza ko�cio�a, kieruj�c sie ku o�tarzowi. Tam si� zatrzyma�, stan�� ponownie na baczno�� i zn�w jak �olnierz , odda� honor wojskowy Panu Jezusowi, a na dodatek, �eby jego wej�cie by�o jeszcze bardziej efektowne, nisko sk�oni� si� przed o�tarzem , z przykl�knieciem kt�re pewnie zna� z francuskich film�w kostiumowych, a potem jak wykwintny dworzanin albo jak pa� kr�lewski wykona� kilka wahadlowych ruch�w kapeluszem kt�ry trzyma� w r�ce, zamiataj�c nim niemal pod�og�. Po sko�czonym rytuale kapelusz ulokowa� na g�owie i z podniesion� g�ow� po�aglowa� na drug� stron� ko�cio�a .
Oczywi�cie w�r�d obecnych zrobi�o si� ma�e poruszenie. Niekt�rzy zacz�li rozgl�da� si� dooko�a jak gdyby chcieli si� upewni� , czy nic im nie zagra�a . Sporo os�b u�miechn�o si� porozumiewawczo do siebie. Jaka� ilo�� spo�r�d nich by�a wyra�nie zgorszona. Jeszcze inni udawali , �e nic nie widzieli albo te� chcieli po prostu pokaza� , �e to co si� sta�o to drobiazg nad kt�rym trzeba przej�� do porz�dku dziennego i zaj�� si� na powr�t medytacj�, tym bardziej, �e Mark zaszy� si� w swoim k�cie i nikogo ju� nie niepokoi�. Nic nie robi� co mog�oby niepokoi� ludzi, ale dla mnie to jego nic nie robienie bylo w�a�nie denerwujace. Zastyg� bowiem bez ruchu, ale nie by�o to naturalne jego zachowanie. Wyra�nie kogo� imitowa� i by�em pewny, �e zaraz co� si� stanie. Wydawa� si� by� w najwy�szej ekstazie,daleko poza realnym �wiatem, jakby nikogo nie widzia�, nie s�ysza� i nie wiedzia� co si� ko�o niego dzieje. Powiedzia�by� , �e nie jest to �ywa posta� , ale monument jakiego� , kl�cz�cego pielgrzyma , dziwnego troche, bo w kapeluszu i z wyrazem twarzy cz�owieka tak bardzo spi�tego wewn�trznie, �e zapomnia� nawet oddycha� . Wydawa�o si� �e za chwil� musi doj�� do roz�adowania tego napi�cia kt�re by�o w nim skumulowane , inaczej nast�pi psychiczna eksplozja. Bola�o po prostu samo patrzenie na niego , a on ani drgn�� , jak zahipnotyzowany, nie ruszaj�c nawet powiek� i nie zmieniaj�c ulo�enia wyci�gni�tych do przodu r�k. Trwal w tej pozycji i w ten spos�b minut�, dwie, chyba z dziesi�� i kiedy ju� przyzwyczai�em si� poma�u do jego widoku i zaczyna�em zapomina� o jego obecno�ci, nagle, stamt�d gdzie on kl�cza�, da� si� s�ysze� wybuch glo�nego jak r�enie os�a �miechu. Zmrozi� on wszystkich. Niekt�rzy odruchowo sk�onili nawet g�owy, jak gdyby co� mog�o im, nie wiedz�c dlaczego, spa�� z g�ry . Ciarki mnie przesz�y po plecach. Wybuch tego �miechu nie by� jednak d�ugi. Ani si� spostrzeg�em, gdy Mark , w troch� zmienionej pozie zn�w podj�� si� medytacji, zn�w zamieniaj�c si� w s�up soli, nieruchomy i skoncentrowany do granic ludzkiej wytrzyma�o�ci . R�wnie� i tym razem, po kilku minutach, nast�poi�o to samo co poprzednio roz�adowanie , polegaj�ce na gard�owym, przera�aj�cym �miechu .
Opuszczaj�c ko�ci�ek Mark nie czyni� juz �adnych teatralnych gest�w . Szed� z nisko spuszczon� g�ow�.
Trudno mi by�o doj�� do siebie po tym wydarzeniu. Czy powinienem zrobi� co� okre�lonego w tej sytuacji? Co? Jak to przyj�li ludzie znajduj�cy si� w ko�ciele? Co abuna Paolo powinien uczyni� w tym wypadku? Zadawa�em sobie wszystkie te pytania, a w�a�ciwie one same przychodzi�y mi do g�owy i nie znajdowa�em na nie jednoznacznej odpowiedzi. Mark by� chory i trzeba mu pomaga�. Ludzie odwiedzaj�cy Mar Musa byli na og�l bardzo dla niego wyrozumiali. Wielu szczerze go lubi�o i dawali mu znaki swojej sympatii. Poza Mar Musa nie by�o dla niego schronienia. By�a nadzieja na to, �e pasienie owiec i �ycie we wsp�lnocie coraz to nowych ludzi, kt�rzy nie byli nim jeszcze znudzeni, mo�e by� skuteczn� terapi�, tym bardziej, �e by�y tego wyra�ne i nadzwyczaj obiecuj�ce oznaki, ale potem przychodzi� kryzys i zn�w oddala�a si� nadzieja, ze Mark b�dzie m�g� wr�ci� jako normalny cz�owiek do normalnego �ycia .
Tego dnia, kiedy rozwa�a�em wszystko co w ci�gu niego si� wydarzy�o , doszed�em do wniosku, �e to co dzisiaj sta�o si� z Markiem w kosciele mia�o dla mnie wa�ne znaczenie. Mark istocie rzeczy papugowa� mnie i nas . O�mieszy� to co w nas jest godne �miechu. Czy my nie wchodzimy do ko�cio�a podobnie jak on to uczyni� i czy jak on przypadkiem nabo�nie nie �eglujemy po nim zamiast po prostu chodzi� ? Czy nie robimy tego czuj�c na sobie wzrok innych? Czy nie robi� tego dlatego, �e jestem ksiedzem i do tego cudzoziemcem ? Nie mam wprawdzie kapelusza na g�owie ani w r�ce, ale wszyscy przecie� wiedz�, �e jestem „abuna min Bolonia” , czyli „ojcem z Polski”, a kto by nie wiedzia� to i tak zaraz si� dowie, gdy zobaczy mnie przy oltarzu. Mark sprowokowa� mnie do zadania sobie pytania, czy ja kl�kam przed Panem Bogiem, czy czasem , przynajmniej w jakiej� mierze nie robi� tego ze wzgl�du na ludzi? Mo�e zreszt� nie o samo kl�kni�cie chodzi , ale o to jak ja to robi� i na ile robi� to dla Boga, na ile za� dla ludzi albo dla siebie samego, aby by� z siebie zadowolony. Nie tylko jednak o przykl�kniecie chodzi, ale r�wnie� o to jak si� ubieram do Mszy �w jak czytam, jak m�wi�, jak �piewam.... Czy nie ma w tym zbyt wiele teatralno�ci ? Cho�by w tym na przyk�ad, �e przesadnie zale�y mi na naturalno�ci ? Czy w mojej modlitwie nie ma przypadkiem zbyt wiele koncentracji i samokontroli? Nie za bardzo dbam o perfekcyjno�� gest�w, s��w i czynno�ci? Czy to wszystko nie oddala mnie od autentycznego spotkania z Bogiem? Nie robi� tego wszystkiego przypadkiem, wprawdzie na Jego cze�� , ale nie dla Niego? Nie robi� tego dla siebie, po to aby by� dostrze�ony, aby zosta� dobrze oceniony, zyska� uznanie u ludzi i zaskarbi� sobie ich szacunek? Czy nie przys�ania to mi s�u�enia Bogu? Zastanawia�em si� te� , czy nie towarzyszy temu gwa�towne odreagowywanie z mojej strony , g�o�ne i budz�ce strach, jak Marka rycz�cy �miech? A moja modlitwa, czy nie ko�czy sie smutnym opuszczeniem nisko g�owy i wycofaniem si� z kaplicy z poczuciem zniech�cenia i zdegustowania?

ania · ania Miejscowosc: Bonstetten

Czy wiesz cos o jego dalszych losach? Gdy czytam o Mar Musa widze ten caly wspanialy kompleks i mysle o ojcu Paolo, o ktorym sluch chyba niestety zaginal...

A swoja droga, to trudne sprawy, modlic sie bez samokontroli i koncentracji.

Abuna Zygmunt · Abuna Zygmunt Miejscowosc: Aleppo

Miedzy nami Domownikami, Mark to Baszar. Podobno zginal, jeszcze przed wojna w Syrii. Wyglada na to, ze dla kogos byl zbyt uciazliwy, albo nie chcial sie zgodzic na to co mu bylo proponowane, albo.... Wiele rzeczy jest niewiadomych i wtedy rodza sie legendy, albo tzw. narracje co dzisiaj tak chetnie sie tropi i proponuje.
Paulo - nie wiadomo nic, bo za wiele narracji sie przewala przez internet i pomiedzy znajomymi.
Koncentracja i autokontrola .... Modlitwa jak muzyka, Co innego gdy czlowieka sie uczy, co innego gdy jest wirtuozem, co innego jak unosza go skrzydla natchnienia... Nie rozpoznaje sie w tych wysokich rejonach mistycznych, ale mam nadzieje....

dbb · Miejscowosc: Aleppo

"Nie rozpoznaje sie w tych wysokich rejonach mistycznych".
Chyba to nie problem i mniej wazne, jesli sie w nich zwyczajnie juz jest...przez wiare, nadzieje ...ktore prowadza do samej MILOSCI jaka jest Bog.

ZoRo · Miejscowosc: Warszawa

Dzieki, Ojcze Zygmuncie, za te porcje szczerosci.To ona,Twoja szczerosc, mnie uj�la w tym opowiadaniu.
Dokladnie opisales wizerunek czlowieka chorego psychicznie - to, jak go odbieraja zdrowi ludzie. Twoje staranie zajrzenia w glab duszy i umyslu Marka, to tylko Twoje wyobrazenie. Obawiam sie, ze nikt nie byl w stanie zrozumiec, o co naprawde Markowi chodzilo. Ale dzieki za Twoja, Ojcze, ch�c zrozumenia chorego Marka...Dziwna choroba..�mieszna a tragiczna...