Strona Główna nasz DOM
www.netparafia.pl

FAQFAQ  SzukajSzukaj  UĹźytkownicyUĹźytkownicy  GrupyGrupy
RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj  Chat

Poprzedni temat «» Następny temat
Odpusty zupełne za zmarłych i nie tylko...
Autor Wiadomość
ZoRo


Miejscowosc: Warszawa
Wysłany: 2 Listopad 2014, 17:03   Odpusty zupełne za zmarłych i nie tylko...

Odpusty - niedoceniany skarb

http://parafiazbawiciela....t01returnid=139

Boża amnestia
Jak zatem wyjaśnić istotę odpustu? Jego otrzymanie nie jest odpuszczeniem grzechu. Dokonuje się ono wcześniej w sakramencie pokuty i jest koniecznym warunkiem jego uzyskania. Odpust jest darowaniem doczesnej kary za grzechy, czyli usunięciem skutków zła, popełnionego w przeszłości, a dzisiaj ciągle dających o sobie znać. Można go otrzymać dla siebie, może być też ofiarowany za osobę zmarłą. Kodeks prawa kanonicznego dokonuje rozróżnienia na odpust zupełny i cząstkowy, w zależności od tego, czy uwalnia on od kary doczesnej należnej za grzechy w części lub w całości (kan. 993). Dokument "Indulgentium doctrina" doprecyzowuje definicję odpustu cząstkowego. Kryterium jego miary stanowi wysiłek i gorliwość, z jaką pragnący go otrzymać wykonuje dzieło, do którego odpust jest przypisany. Im są one większe, tym darowanie kar również będzie miało szerszy zakres (pełny wykaz 70 odpustów cząstkowych można znaleźć w "Wykazie odpustów", w: Posoborowe prawodawstwo kościelne, t. IX, z. 3). Warto też pamiętać, że odpust zupełny bądź cząstkowy możemy uzyskać nie tylko 1 listopada i w oktawie uroczystości Wszystkich Świętych (ewentualnie w inne wyznaczone dni), ale w każdej chwili życia, przy założeniu, że zostaną spełnione określone prawem warunki.
Przykłady: adoracja Najświętszego Sakramentu przez przynajmniej pół godziny, uczestnictwo w rekolekcjach trwających przynajmniej trzy dni, za odmówienie Różańca w kościele bądź publicznej kaplicy, w rodzinie, wspólnocie, odprawienie w kościele nabożeństwa Drogi Krzyżowej itd.
Kodeks prawa kanonicznego wymienia predyspozycje, jakie są konieczne, by odpust uzyskać: może zostać nim obdarowana osoba ochrzczona, nieekskomunikowana, będąca w stanie łaski uświęcającej, mająca wewnętrzną intencję uzyskania odpustu, która wypełni nakazane prawem czynności (kan. 996). Warto też pamiętać o ogólnych warunkach uzyskania odpustu cząstkowego. Są to m.in.: pokorne i ufne wzniesienie myśli do Boga podczas pracy, wypoczynku, potwierdzone np. aktem strzelistym; pomoc potrzebującym motywowana wiarą; dobrowolne umartwienie, odmówienie sobie czegoś godziwego, motywowane miłością nadprzyrodzoną; złożenie świadectwa wiary wyrażone wobec innych w szczególnych okolicznościach życia (np. w kontekście ataku na Kościół, Papieża). Odpust cząstkowy jest też przypisany czynności odmówienia wielu znanych modlitw, np. "Anioł Pański", modlitwy św. Bernarda, litanii do Matki Bożej czy Najświętszego Serca Jezusa. Można go uzyskać również za pobożne wykonanie znaku krzyża.

Kto, jak i za co karze?
Jak rozumieć określenie "kara za grzechy"? Każdy grzech, nawet najbardziej ukryty, w jakimś stopniu zawsze niszczy relacje międzyludzkie. Taka jest jego natura. Sprawia, że brat czy siostra cierpią, niszczona jest wspólnota wiary. Nie jest tego w stanie naprawić nawet sakrament pokuty. Grzechu już nie ma (zostaje przebaczony), ale pozostają jego skutki. Ta niemożność boli - trudno być szczęśliwym, widząc, jak świat wokół się sypie z powodu mojej lekkomyślności. Po ludzku nie da się tego odwrócić. Analogicznie: taka sama świadomość ciężaru win dotyka osób, które są w czyśćcu. Widzą, jak skutki popełnionych przez nie grzechów niszczą innych, mają przed sobą pełny obraz zniszczeń, nic jednak już nie mogą zrobić (por. przypowieść o bogaczu i łazarzu, Łk 16, 19-31). To bardzo boli.
W odpuście Bóg poprzez Kościół bierze na siebie naprawę zła, które jest skutkiem ludzkiego grzechu. Obrazowo przedstawia ją przypowieść o synu marnotrawnym. Ojciec wyprawia ucztę, aby pojednać zwaśnionych ze sobą synów, tj. zniwelować skutki rozdarcia, jakie się dokonało. Jego konkretnym wymiarem był gniew starszego dziecka. Można powiedzieć, że grzech odbił się rykoszetem na sprawiedliwym, wiernym synu. Gdyby nie zdecydowana postawa ojca (którego przecież decyzja lekkomyślnego dziecka dotknęła najboleśniej), być może doszłoby do eskalacji braterskiego konfliktu. Szukanie li tylko ludzkiej sprawiedliwości - wedle panujących zasad mieli do tego prawo: syn wziął już należną część majątku - nakręciłoby spiralę złości. Zło zaczęłoby zbierać swoje smutne żniwo. Przebaczając winę i darowując karę, ojciec zdecydowanie wkracza w życie obu z nich, kreśląc nowy początek wzajemnych relacji. Dla młodszego oznacza to początek nowego życia, dla starszego jest lekcją najczystszej miłości.
Tak właśnie działa Pan Bóg. Kościołowi przypadł w udziale przywilej towarzyszenia Stwórcy w procesie wewnętrznego uzdrawiania zranionych ludzkich relacji.

Boży depozyt
Rodzi się jednak pytanie: skąd wzięła się idea odpustów? Co mają z nimi wspólnego święci? Kto dał Kościołowi prawo określania warunków ich otrzymania? Wreszcie: w jaki sposób wypełnia się niebieski skarbiec, który w określonych sytuacjach może zostać otwarty?
Można to wyjaśnić za pomocą obrazów. W rodzinie ludzkiej dziedziczy się majątek, nazwisko, zasługi. Nie ma już przodków, rodziców, ale ich pamięć nobilituje kolejne pokolenia, wpisuje w określony kontekst historyczny czy społeczny. Potomni korzystają z ich dobrej opinii, pamięci, dokonań. Zanurzeni są w ich dziedzictwie. Przez analogię: także Kościół jest jedną, wielką rodziną. Pamięć tych, którzy byli przed nami, trwa nieprzerwanie. Wielu z nich pozostawiło po sobie dobro, świętość - to kapitał, który w tylko Bogu znany sposób bezpieczne został zdeponowany. Kościół, na mocy władzy, jaką uzyskał od Chrystusa, tym skarbcem zarządza - także stawia warunki, pod jakimi może on zostać otwarty. W Jezusie Chrystusie wszyscy staliśmy się dla siebie braćmi, możliwe jest zatem wzajemne wspomaganie się osób dążących do zbawienia, wzajemne "dźwiganie swoich ciężarów" (por. Gal 6, 2) - jak wyznajemy w Credo: świętych obcowanie. Dokonuje się wymiana duchowych darów: ci, którzy są w nie ubodzy, mogą zostać obdarowani przez tych, którzy w innym miejscu i czasie zyskali je w nadmiarze poprzez swoje pełne miłości i świętości życie. To dzięki temu kapitałowi mogą zostać darowane kary za grzechy już odpuszczone. Innymi słowy: uczestnictwo w dziedzictwie zasług Chrystusa i świętych czyni z nas jedną, wielką, zjednoczoną w wierze i miłości rodzinę ludzką.

Nawrócenie
Jest jednak coś, o czym trzeba koniecznie pamiętać: zyskanie łaski odpustu nie dzieje się na zasadzie automatycznego rozdzielnika. Nie da się go kupić, nie jest darem, który możemy otrzymać darmo, bez jakiegokolwiek osobistego wysiłku. Kościół stawia warunki, których wspólnym mianownikiem jest nawrócenie. Aby uzyskać odpust zupełny, konieczny jest zatem stan łaski uświęcającej, modlitwa w intencjach Ojca Świętego, wykonanie określonej prawem czynności. Podczas Uroczystości Wszystkich Świętych i oktawy (od 1 do 8 listopada) jest to pobożne nawiedzenie cmentarza. Bardzo ważny jest jeszcze jeden, najtrudniejszy do wypełnienia warunek - konieczny, bo zabezpieczający przed możliwością instrumentalnego traktowania odpustu: wykluczenie jakiegokolwiek stałego przywiązania do grzechu, nawet lekkiego. Najczęściej warunek ten w praktykach pobożnościowych nam umyka. Jan Paweł II w bulli "Incarnationis Misterium", otwierającej Rok Święty, napisał: "Już od czasów starożytnych Kościół żywił głębokie przekonanie, że konsekwencją przebaczenia, udzielonego bezinteresownie przez Boga, winna być rzeczywista przemiana życia, stopniowe usuwanie zła wewnętrznego, odnowa własnej egzystencji" (IM 9). Tylko wtedy może dojść do prawdziwej wymiany dóbr duchowych. Brak woli nawrócenia praktycznie zamyka człowieka na Bożą łaskę. Zatwardziałość serca jest murem nie do przebycia dla Pana Boga. Nie może On naruszyć wolności człowieka - nawet wtedy, gdy bardzo chce go uratować. Jeżeli brakuje pełnej tego rodzaju dyspozycji, odpust nie zostanie udzielony, ewentualnie będzie tylko cząstkowy.
Pismo Święte pełne jest opisów radości Boga z faktu nawrócenia grzesznika. Jezus przyszedł do ludzi nie po to, aby potępiać, lecz by ich zbawić, tzn. uratować. Bóg pojawił się na ziemi w ludzkiej postaci, bo tylko w taki sposób mógł przerwać korowód zła, zemsty, cierpienia, który rozpoczął się wraz z grzechem Adama. Inaczej ludzie unicestwiliby się wskutek własnych grzechów. Bóg nie chce do tego dopuścić. Dzięki Jego łasce i naszej woli nawrócenia może dokonać się wewnętrzna odnowa Kościoła - nie tylko widzialnego, ale także cierpiącego, który stanowią wierni oczekujący w czyśćcu na pełnię zbawienia. Dziś i przez najbliższe dni możemy im pomóc. Warto o tym pamiętać.

ks. Paweł Siedlanowski



Uwolnienie od kary doczesnej
Z ks. Bogusławem Patoletą, doktorem prawa kanonicznego, proboszczem w Świeciu, sędzią Sądu Biskupiego Diecezji Pelplińskiej, rozmawia Maria Popielewicz

Mówiąc o odpustach, nie można pominąć tematu skutków grzechu?
- Żeby dobrze zrozumieć naukę Kościoła o odpustach, trzeba po prostu dotknąć tajemnicy grzechu. Grzech powoduje dwa negatywne skutki w życiu duchowym człowieka. Mianowicie pociąga za sobą winę i karę. Wina jest odpuszczona w sakramencie pokuty, a karę trzeba jeszcze odpokutować. Czyli naprawić wyrządzone zło, co łączy się z piątym warunkiem dobrej spowiedzi: zadośćuczynienie Panu Bogu i bliźniemu. Na przykład, gdy ukradłem komuś pieniądze, to nie wystarczy uzyskać rozgrzeszenia, ale trzeba jeszcze naprawić wyrządzoną szkodę, czyli po prostu muszę te pieniądze oddać. Jeśli za życia ziemskiego nie będę naprawiał krzywd, jakie dokonują się przez moje grzechy, to po śmierci znajdę się w czyśćcu. Ale trzeba pamiętać, że czas zasługiwania na życie wieczne istnieje tylko tu, w porządku ziemskim. Kiedy człowiek umiera, to kończy się dla niego ten czas i w czyśćcu będzie mógł liczyć wyłącznie na tych, którzy będą ofiarowywać za niego intencję Mszy Świętej, modlitwy, no i właśnie na to, że ktoś ofiaruje za niego odpusty. A zatem odpusty są darowaniem kary doczesnej za grzechy odpuszczone już co do winy. Odpusty nie uwalniają od winy grzechowej, ale od kary doczesnej.

Kiedy pojawiły się odpusty w Kościele?
- Początek odpustów sięga pierwszych wieków Kościoła. Proszono wtedy męczenników, którzy szli na śmierć, by swoje cierpienia ofiarowali na zasadzie wstawiennictwa w intencji odpuszczenia grzechów konkretnej osobie.
Kwestię odpustów poruszano na Soborze Watykańskim II, lecz z powodu ograniczeń czasowych sprawa ta już po soborze leżała w gestii Papieża. Paweł VI wydał w roku 1967 Konstytucję Apostolską o odpustach "Indulgentiarum doctrina". W tym dokumencie podjęto decyzję, że odpusty dzielimy na cząstkowe i zupełne, a także że odpusty cząstkowe możemy zyskiwać wielokrotnie w ciągu dnia, natomiast odpust zupełny - raz dziennie.

Dlaczego wokół odpustów pojawiły się kontrowersje?
- Doszło do pewnych nadużyć w korzystaniu z daru odpustów. Nie dotyczyły one nauki Kościoła o odpustach, ale ich praktykowania. Pewnie należy powiedzieć, że owe nadużycia w korzystaniu z odpustów były kropką nad "i", jeśli chodzi o reformację, bo na nią złożyły się również inne okoliczności. Nadużyciem było łączenie łask odpustowych z uzyskiwaniem pewnych dóbr materialnych.

Wspomniał Ksiądz o dwóch rodzajach odpustów...
- Odpusty są podzielone na cząstkowe i zupełne. Jak pojąć, czym jest odpust cząstkowy? Ile Pan Bóg daruje tej kary doczesnej? Żeby to zrozumieć, trzeba mieć świadomość, że każdy nasz dobry czyn jest przez Boga policzony. Bo Jezus powiedział, jeśli kto poda kubek wody w Jego imię, nie będzie mu to zapomniane. Dlatego teologia dogmatyczna mówi, że każdy z nas za każdy dobry czyn ma jakąś zasługę przed Bogiem na swoje zbawienie. Jeśli do danego czynu Papież przyłączył odpust cząstkowy, to Pan Bóg niejako podwaja ową zasługę. Jeżeli np. odmawiam modlitwę różańcową, to już mam zasługę przed Bogiem na swoje zbawienie. Ale wiemy, że Papież do tej modlitwy przywiązał odpust bądź to cząstkowy, bądź zupełny. Jeżeli modlę się sam - mogę uzyskać odpust cząstkowy, jeżeli we wspólnocie - w parafii, w klasztorze, w rodzinie - mogę uzyskać odpust zupełny. Jeżeli nie uda nam się uzyskać odpustu zupełnego, to wtedy możemy uzyskać cząstkowy.

Dla kogo możemy uzyskiwać odpusty?
- Odpusty możemy uzyskiwać dla siebie bądź dla zmarłych. Łask odpustowych nie można ofiarować za osobę żyjącą. Oczywiście modlić się za nią możemy, ale odpustu uzyskać już nie. W dniach 1-8 listopada możemy natomiast uzyskać odpust zupełny jedynie za zmarłych. Musimy wypełnić stałe warunki zyskania odpustu zupełnego - stan łaski uświęcającej, przyjęcie Komunii Świętej, modlitwa w intencjach Ojca Świętego, wolność od przywiązania do grzechu, a także pobożne nawiedzenie cmentarza i odmówienie dowolnej modlitwy za zmarłych. Ale trzeba pamiętać, że jeżeli ktoś chciałbym każdego dnia przez te 8 dni uzyskać odpust zupełny, musi codziennie przystąpić do Komunii, pomodlić się w intencjach papieskich, pobożnie nawiedzić cmentarz. Odpusty cząstkowe można zyskiwać więcej razy na dzień, ale odpust zupełny - raz dziennie. Wyjątkiem jest odpust w godzinie śmierci. Jeżeli jest taka sytuacja, że do umierającego nie można wezwać księdza, może on wzbudzić w sobie akt żalu doskonałego i uzyskać odpust zupełny dla siebie na godzinę śmierci. Warunek jest taki, że za życia dany człowiek miał stały zwyczaj odmawiania modlitwy.

Kościół swoim wiernym ofiaruje wiele odpustów, możemy je uzyskiwać codziennie. Jakie mamy jeszcze inne możliwości uzyskania odpustów?
- Nadań odpustowych jest bardzo wiele. Odpusty cząstkowe i zupełne można uzyskać - przy spełnieniu wszystkich warunków - np. za udział w minimum trzydniowych rekolekcjach. Odpust zupełny można uzyskać np. przez czytanie i rozważanie Pisma Świętego. Jeżeli trwałoby ono pół godziny, to mogę uzyskać odpust zupełny. Także przez nawiedzenie świątyń, w których przypada odpust, za udział w Drodze Krzyżowej, w Gorzkich Żalach, za posługiwanie się pobożnie przedmiotem pobożności, np. jeżeli noszę krzyżyk lub medalik, to w uroczystość Świętych Piotra i Pawła mogę uzyskać odpust zupełny, za przyjęcie błogosławieństwa udzielanego przez Papieża "Urbi et Orbi" - choćby tylko przez radio lub telewizję... Możliwości jest wiele. Chcąc zyskiwać łaski odpustowe, trzeba być człowiekiem wiary i zawierzenia Bogu. Przy odpustach trzeba być człowiekiem pokornym i pamiętającym, że to przede wszystkim Pan Bóg jest dawcą miłosiernym i chce budować na naszej dobrej woli i oddaniu.

Co to jest odpust?
Odpust to darowanie przez Boga kary doczesnej za grzechy odpuszczone już co do winy w sakramencie pokuty. Rozróżnia się odpust: zupełny i cząstkowy.

Odpust zupełny
uwalnia od kary doczesnej należnej za grzechy w całości.

Odpust cząstkowy
uwalnia od kary doczesnej należnej za grzechy w części, jest oznaczany bez określania dni lub lat. Kryterium miary tego odpustu stanowi wysiłek i gorliwość, z jaką ktoś wykonuje dzieło obdarzone odpustem cząstkowym.

Grzech - odwrócenie się od Boga w stronę stworzenia; świadome i dobrowolne wykroczenie przeciw prawu Bożemu; wybranie swojej woli wbrew woli Bożej.

Kara - w Biblii zawsze ma wymiar naprawczy: ma doprowadzić grzesznika do nawrócenia, pomóc mu zrozumieć popełniony błąd, naprawić zło. Jest konsekwencją grzechu, odrzucenia świętości Boga. Kara jest tamą postawioną grzechowi.

Wina - odpowiedzialność człowieka, którą jako istota rozumna i wolna ponosi za popełnione przez siebie zło, ewentualnie obojętność na nie.

Rozgrzeszenie - sakramentalne odpuszczenie win, zanurzenie grzesznika w Bożym miłosierdziu. Aby mogło się dokonać, konieczne jest spełnienie 5 warunków: dobry rachunek sumienia, żal za popełnione zło, szczere wyznanie win, postanowienie poprawy zakładające wyzbycie się przywiązania do grzechu, naprawienie wyrządzonego zła.

Niebo - stan zbawienia, eschatologicznej radości. Miejsce, w którym Bóg gromadzi zbawionych. Niekończące się szczęście płynące z faktu przebywania w bliskości Ojca.

Piekło - utrwalona na wieki konsekwencja odwrócenia się od Boga i zwrócenia się ku stworzeniu, własnego egoizmu, który zamknął człowieka wyłącznie w kręgu jego własnych spraw; źródłem cierpienia w piekle jest brak Boga, świadomość niewykorzystanej szansy, brak miłości. Piekłem jest brak nadziei.

Czyściec - stan oczyszczenia, jakiego doświadczają ci, którzy umarli w stanie przyjaźni z Bogiem, nie są jednak jeszcze dostatecznie czyści, w pełni gotowi do tego, aby doświadczyć radości zbawienia.

ks. PS



Jak pomóc zmarłym?
1. Ofiarowanie w ich intencji Mszy św. i Komunii św.
2. Przebaczenie zmarłemu wszystkiego, czym wobec nas zawinił.
3. Post, jałmużna, ofiarowane odpusty.
4. Modlitwa, w tym modlitwa wypominek.

Wszystko, co podejmujemy z myślą o zmarłych, powinniśmy zanurzać w odkupieńczej ofierze Chrystusa, bo tylko wtedy możemy ufać, że nasza modlitwa i ofiara będą dla nich pomocne. Ważne są kwiaty, znicze, troska o groby. One ocalają pamięć, przypominają o celu ludzkich dążeń, scalają rodzinę, przypominają wspólne dziedzictwo. To jednak za mało. "Życie ludzkie zmienia się, ale się nie kończy" - słyszymy w prefacji podczas Mszy św. żałobnej. Wiara w "świętych obcowanie" stwarza jedyną w swoim rodzaju okazję, by pomóc naszym zmarłym w osiągnięciu pełni zbawienia. Materia ma tutaj niewielkie znaczenie. Najważniejsze są dary duchowe, które możemy im ofiarować, pokuta, dzięki której nie tylko zostanie skrócony czas cierpienia w czyśćcu, ale też dokona się nasze nawrócenie.

ks. PS

Warunki uzyskania odpustu zupełnego:
1. Wykluczyć wszelkie przywiązanie do jakiegokolwiek grzechu, nawet powszedniego (dyspozycja).
2. Wykonać czynności obdarzone odpustem.
3. Wypełnić trzy warunki:
a. Spowied ź sakramentalna lub bycie w stanie łaski uświęcającej;
b. Przyjęcie Komunii Świętej (po jednej Komunii Świętej możemy uzyskać tylko jeden odpust zupełny);
c. Odmówienie modlitwy w intencjach Ojca Świętego. (Nie chodzi o modlitwę w intencji samego Papieża, ale w wyznaczanych przez Ojca Świętego).

Jeżeli nie ma pełnej dyspozycji wykluczenia przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, odpust będzie tylko cząstkowy.


Odpusty zupełne możliwe do uzyskania każdego dnia:

1. Za adorację Najświętszego Sakramentu przez pół godziny. Za samo tylko nawiedzenie Najświętszego Sakramentu odpust cząstkowy.
2. Za pobożne czytanie Pisma Świętego przez pół godziny z należnym szacunkiem dla Słowa Bożego i traktowanie tej czynności jako czytanie duchowe. Za każdorazowe czytanie Pisma Świętego pod tymi samymi warunkami, ale przez krótszy czas - odpust cząstkowy.
3. Za odprawienie Drogi Krzyżowej. Warunki:
a. Trzeba odprawiać to ćwiczenie w miejscu, gdzie jest prawnie założona Droga Krzyżowa (w kościele, na placu przykościelnym itp.);
b. Rozmyślać Mękę Pana Jezusa (treścią rozmyślania nie muszą być kolejne stacje);
c. Trzeba przechodzić od jednej do drugiej stacji. Jeżeli Drogę Krzyżową odprawia się publicznie i trudno jest wszystkim wiernym przechodzić od stacji do stacji, wystarczy, gdy przechodzi prowadzący to nabożeństwo lub osoba z krzyżem, a inni wierni pozostają na swoim miejscu. Kto w ten sposób, z powodu słusznej przeszkody, np. choroby, podróży, zamknięcia kościoła itp., nie może odprawić Drogi Krzyżowej według podanych warunków - zyskuje odpust zupełny, jeśli przynajmniej przez pół godziny odda się pobożnemu czytaniu albo rozważaniu Męki Pana Jezusa.
4. Za odmówienie cząstki Różańca (czyli 5 dziesiątków) w kościele, w publicznej kaplicy, w rodzinie, w społeczności zakonnej, w stowarzyszeniu publicznym. Warunki:
a. Trzeba odmówić 5 dziesiątków bez przerwy;
b. Do modlitwy ustnej trzeba dodać rozmyślanie tajemnic różańcowych;
c. Przy publicznym rozważaniu Różańca trzeba zapowiadać odmawiane tajemnice według przyjętego zwyczaju.


Odpusty zupełne możliwe do uzyskania w oznaczonych dniach:

1. Za pobożne, publiczne odmówienie hymnu Veni Creator w dniu 1 stycznia i w uroczystość Zesłania Ducha Świętego (odpust cząstkowy za pobożne odmówienie tego hymnu w inne dni).
2. Za pobożne odmówienie po przyjęciu Komunii Świętej modlitwy "Oto ja" przed obrazem Pana Jezusa Ukrzyżowanego, w każdy piątek Wielkiego Postu (za odmówienie tej modlitwy w inne dni roku w podobnych warunkach - odpust cząstkowy).
3. Za pobożne i uroczyste odmówienie "Przed tak Wielkim Sakramentem" z wezwaniem i modlitwą w Wielki Czwartek i w uroczystość Bożego Ciała (w innych okolicznościach - cząstkowy).
4. Za pobożny udział i ucałowanie Krzyża w Wielki Piątek.
5. Za odmówienie w jakiejkolwiek używanej formule przyrzeczeń Chrztu Świętego:
a. W czasie nabożeństwa w wigilię Wielkanocy;
b. W rocznicę chrztu (w inne dni - odpust cząstkowy).
6. Za pobożne, publiczne odmówienie aktu wynagrodzenia "Jezu Najsłodszy" w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa (inne dni - odpust cząstkowy).
7. Za pobożne ucałowanie przedmiotu kultu religijnego (krzyża, różańca, szkaplerza, medalika) poświęconego przez papieża lub biskupa, oprócz odpustów cząstkowych, wierny może uzyskać odpust zupełny w uroczystość Apostołów Piotra i Pawła, gdy odmówi dodatkowo wyznanie wiary.
8. Za pobożne publiczne odmówienie aktu oddania się rodzaju ludzkiego Jezusowi Chrystusowi w uroczystość Chrystusa Króla (w inne dni odpust cząstkowy).
9. Za pobożne nawiedzenie cmentarza i równocześnie pomodlenie się za zmarłych, chociażby tylko w myśli, w dniach 1-8 listopada, można codziennie uzyskać odpust zupełny, który można ofiarować jedynie za zmarłych.
10. Za pobożne nawiedzenie kościoła lub kaplicy oraz odmówienie "Ojcze nasz" i "Wierzę w Boga" w Dniu Zadusznym. Odpust ten można ofiarować tylko za zmarłych.
11. Za publiczne odmówienie hymnu "Ciebie, Boże, wysławiamy" w ostatni dzień roku jako podziękowanie Panu Bogu za otrzymane łaski (za podziękowanie w inne dni - odpust cząstkowy).
12. Za przyjęcie Pierwszej Komunii Świętej albo za pobożny udział w ceremonii Pierwszej Komunii Świętej.
13. Odpustu zupełnego może dostąpić kapłan, który odprawia I Mszę św., i wierni, którzy w niej uczestniczą.
14. Za udział z pobudek religijnych w uroczystym nabożeństwie eucharystycznym, odbywanym na zakończenie Kongresu Eucharystycznego.
15. Za odprawienie rekolekcji przynajmniej przez 3 dni.
16. Za pobożny udział w kilku naukach misyjnych i uroczystym ich zakończeniu.
17. Za przyjęcie z pobożnym usposobieniem błogosławieństwa papieskiego "Urbi et Orbi" (nawet przez radio lub telewizję).
18. Za pobożne nawiedzenie jednej z czterech bazylik większych w Rzymie:
a. W uroczystość patrona bazyliki;
b. W każde święto de praecepto;
c. Raz w roku w dniu wybranym przez wiernego.
19. Za udział w nabożeństwie porannym lub wieczornym w kościele stacyjnym w Rzymie, w dniu oznaczonym w mszale rzymskim.
20. Za udział w nabożeństwie podczas pasterskiej wizytacji.
21. Za nawiedzenie kościoła parafialnego w dniu święta tytularnego i w dniu 2 sierpnia (Matki Bożej Anielskiej).
22. Za nawiedzenie kościoła, w którym odbywa się synod diecezjalny.
23. Za pobożne nawiedzenie kościoła lub ołtarza w dniu jego konsekracji.
24. Za pobożne nawiedzenie kościoła lub kaplicy zakonnej w dniu święta założyciela zakonu.
25. Jeżeli nie ma kapłana, który udzieliłby umierającemu sakramentów i odpustu zupełnego, to Kościół mu je udzieli w momencie śmierci, jeżeli jest odpowiednio dysponowany i za życia miał zwyczaj odmawiania jakichkolwiek modlitw. Do uzyskania tego odpustu chwalebną jest rzeczą posługiwać się krucyfiksem lub krzyżem. Taką odpowiednią dyspozycją w godzinie śmierci jest stan łaski uświęcającej i wolność do przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, nawet lekkiego.


Odpusty cząstkowe możliwe do uzyskania wielokrotnie każdego dnia:
Są trzy ogólne warunki uzyskania odpustu cząstkowego:
1. Wierny dostępuje odpustu cząstkowego, jeśli w czasie spełniania swoich obowiązków i w trudach życia wznosi myśli do Boga z pokorą i ufnością, dodając w myśli jakiś akt strzelisty, np. "Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami".
2. Jeśli wierny powodowany motywem wiary przyjdzie z pomocą potrzebującym współbraciom, pomagając im osobiście lub dzieląc się z nimi swoimi dobrami.
3. Gdy wierny w celu umartwiania się odmówi sobie czegoś godziwego, a przyjemnego dla siebie. Warunek ten ma zachęcić wiernych do praktykowania dobrowolnych umartwień.

Odpust cząstkowy jest związany z odmówieniem wielu znanych modlitw i można go uzyskać wielokrotnie w ciągu dnia. Niektóre z modlitw związanych z odpustem cząstkowym to: "Anioł Pański" (lub "Regina Caeli" w Okresie Wielkanocnym); "Duszo Chrystusowa"; "Wierzę w Boga"; Psalm 130 (Z głębokości); Psalm 51 (Zmiłuj się...); odmówienie Jutrzni lub Nieszporów za zmarłych; "Panie, Boże wszechmogący" (modlitwa z Liturgii Godzin, Jutrznia w poniedziałek II tygodnia psałterza); modlitwa św. Bernarda ("Pomnij, o Najświętsza Panno Maryjo"); "Wieczny odpoczynek"; "Witaj, Królowo, Matko Miłosierdzia"; "Pod Twoją obronę"; "Magnificat"; odmówienie jednej z sześciu litanii zatwierdzonych dla całego Kościoła (do Najświętszego Imienia Jezus, do Najświętszego Serca Pana Jezusa, do Najdroższej Krwi Chrystusa Pana, Loretańskiej do NMP, do świętego Józefa lub do Wszystkich Świętych); pobożne uczynienie znaku Krzyża Świętego.

Ponadto dla Polski zostały zatwierdzone także dodatkowe odpusty zupełne:

1. Za uczestnictwo w nabożeństwie Gorzkich Żalów jeden raz w Wielkim Poście w jakimkolwiek kościele na terenie Polski.
2. Za nawiedzenie dowolnej bazyliki mniejszej w następujące dni:
a. w uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła (29 czerwca);
b. w święto tytułu;
c. w dniu 2 sierpnia (odpust "Porcjunkuli");
d. raz w ciągu roku w dniu określonym według uznania.
3. Za pobożne odmówienie Koronki do Miłosierdzia Bożego w kościele lub kaplicy wobec Najświętszego Sakramentu Eucharystii, publicznie wystawionego lub też przechowywanego w tabernakulum. Jeżeli zaś wierni z powodu choroby (lub innej słusznej racji) nie będą mogli wyjść z domu, ale odmówią Koronkę do Miłosierdzia Bożego z ufnością i z pragnieniem miłosierdzia dla siebie oraz gotowością okazania go innym, to pod zwykłymi warunkami również zyskują odpust zupełny.

Źródło:
http://www.naszdziennik.pl
 
 
Giga


Miejscowosc: Lublin
Wysłany: 2 Listopad 2014, 20:59   

Ważny artykuł dla mnie.Dzięki Zosiu
 
 
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Nie możesz ściągać załączników na tym forum
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group