nasz DOM

ZoRo · Miejscowosc: Warszawa

http://www.voxdomini.com.pl/sw/sw18.html
�wi�ty Marcin z Tours – wz�r ewangelizatora
Ren� Lejeune

EPOKA POKOJU
W roku 313 cesarstwo rzymskie zawiera wreszcie pok�j z Ko�cio�em. Ko�czy si� straszliwe i zdeprawowane widowisko aren o�wietlonych �ywymi ludzkimi pochodniami, m�czyzn i kobiet rzucanych na pastw� dzikich zwierz�t pod lubie�nym spojrzeniem rozgor�czkowanego t�umu, dziewcz�t gwa�conych przez oprawc�w zanim je zabito, prawo poga�skie bowiem zakazywa�o skazania na �mier� dziewic. Setki tysi�cy chrze�cijan zabito na tysi�ce sposob�w: zat�uczono, powieszono, spalono, rozerwano, zmia�d�ono, wyrwano im wn�trzno�ci, pokawa�kowano. W ci�gu dw�ch i p� wieku okrucie�stwo cesarstwa przesz�o wyobra�enie.
Jednak im bardziej rzymska w�adza ich masakrowa�a, tym liczniejsi stawali si� czciciele jedynego Boga, odrzucaj�cy kult imperatora traktowanego jak b�stwo. Sanguis martyrum, semen christianorum. Tak, naprawd� krew ogromnych t�um�w m�czennik�w by�a dobrem, zasiewem nowych i licznych pokole� chrze�cijan. Ostatnie krwawe prze�ladowanie wybuch�o w r. 303, najbardziej gwa�towne ze wszystkich dot�d...
Koniec by� bliski: 28 pa�dziernika 312 r., Konstantyn, syn cesarza Konstansa i Heleny, s�u��cej w chrze�cija�skiej ober�y, przeszed� ze sw� armi� przez Most Melwiusza i stawi� czo�a armii imperatora Maksencja. O zachodzie Konstantyn widzi p�omienny krzy�, na kt�rym wypisane s� s�owa: In hoc signum vinces. W tym znaku zwyci�ysz. Pan historii nagle nadaje ludzkim losom nowy kierunek.
Konstantyn, stawszy si� imperatorem, nie zwleka z wyci�gni�ciem r�ki do chrze�cijan. Od marca 313 r. edykt mediola�ski wyznacza now� er�. Pok�j konstanty�ski zapanuje w Cesarstwie. T�um uczni�w Chrystusa wychodzi z katakumb, spod ziemi, z kryj�wek. Odt�d mog� �y� i w �wietle dnia dawa� �wiadectwo. Ewangelizacja lud�w rozpoczyna si�!

CZYN ZAPISANY W Z�OTEJ KSI�DZE
W 3 lata po edykcie mediola�skim rodzi si� w Sabarii, w rzymskiej prowincji Pannonii (aktualnie: W�gry) – Marcin, syn rzymskiego �o�nierza, dziecko poga�skiej rodziny. Nieco p�niej ojciec zostaje przeniesiony do Pawii, w p�nocnych W�oszech. Dziecko, przenikni�te w tajemniczy spos�b �ask�, do�wiadcza wewn�trznych wezwa�. Przyci�ga je religia chrze�cija�ska, kt�r� widzi �yw� i dzia�aj�c� wok� siebie. Maj�c 12 lat marzy o �yciu na pustyni, wzorem wschodnich ascet�w. Niestety, prawo wymaga, by uko�czywszy 15 lat, syn �o�nierza te� s�u�y� w armii cesarskiej. Marcin (imi� b�d�ce zdrobnieniem od Marsa - boga wojny) zostaje przeznaczony do gwardii cesarskiej, oddzia�u elitarnego czuwaj�cego nad obszarami zagro�onymi przez barbarzy�c�w. Marcin wyje�d�a do Galii. Przy��cza si� do garnizonu w Armiens. To tu rozegra si� wspania�a scena, kt�ra zostanie zapisana w chrze�cija�skiej z�otej ksi�dze mi�osierdzia. Zdj�ty lito�ci� na widok biedaka w �achmanach, dr��cego z zimna w ch�odzie p�nocnego wiatru, u bram miasta, siedz�cy na koniu Marcin zdejmuje p�aszcz i przeci�wszy go na p�, daje wi�ksz� cz�� n�dzarzowi. Nast�pnej nocy ma wizj�, a mo�e sen: Chrystus objawia mu si� odziany w po�ow� jego p�aszcza... Ten gest pomo�e chrze�cijanom nadchodz�cych wiek�w dojrze� Jezusa we wszelkiej n�dzy.

DROGA WIARY
W kr�tkim czasie po tym wydarzeniu Marcin przyjmuje chrzest. Odt�d ca�kowicie nale�y do Chrystusa. Musi jednak s�u�y� w armii a� do ko�ca wyznaczonego okresu. Opu�ci j� wi�c dopiero po 25 latach. W miar� jednak jak wzrasta w nim wiara, ga�nie duch �o�nierski. Tu� przed uko�czeniem s�u�by ma wzi�� udzia� w szturmie na Worms. Odmawia przelewu krwi i prosi cesarza o zwolnienie z udzia�u w tej akcji. Cesarz Julian traktuje go z w�ciek�o�ci� jak tch�rza. Marcin prosi wi�c o umieszczenie go na czele nacieraj�cych, ale bez �adnej broni z wyj�tkiem... krzy�a. Tu� przed szturmem barbarzy�cy poddaj� si�. �o�nierze przypisuj� Marcinowi ten nieoczekiwany „cud".
Maj�c 40 lat opuszcza armi�. Udaje si� do Poitiers. S�ysza� opowiadania o biskupie Hilarym, wielkim �wi�tym, obro�cy wiary katolickiej przed mno��cymi si� biskupami aria�skimi. Ten odkrywa w Marcinie istot� rozpalon� wiar�, pragnie wi�c zatrzyma� go przy sobie jako diakona. Marcin odmawia przyj�cia tego zaszczytu. Zgadza si� jednak na pe�nienie pos�ugi egzorcysty. �ycie nauczy�o go jadowito�ci i podst�pnego dzia�ania szatana i jego zast�p�w.

�WIADEK CHRYSTUSA
Dzi�ki snowi budzi si� w nim dawne marzenie: doprowadzi� rodzic�w, jeszcze �yj�cych, do Jezusa Chrystusa. Gdy �wi�ty Hilary, b�d�cy w Galii �elazem w��czni przeciw arianizmowi, agresywnemu i przewa�aj�cemu, zostaje zes�any na wygnanie do Frygii, Marcin udaje si� do Illyricum. W drodze napadaj� go w Alpach bandyci. Jeden z nich nawraca si� wstrz��ni�ty pokojem promieniuj�cym z w�drowca.
Przybywszy do domu nawraca matk�. Ojciec odmawia przyj�cia wiary chrze�cija�skiej. Biskupi w Illyricum, oddani arianizmowi, zauwa�aj� w Marcinie �arliwego obro�c� bosko�ci Chrystusa. Prze�laduj� go i skazuj� na publiczne ubiczowanie. Po tym wydarzeniu Marcin udaje si� do Italii. Przebywa w pustelni blisko Mediolanu. I tutaj biskup, kt�ry przyj�� arianizm, wyrzuca go ze swego terytorium. Marcin znajduje wi�c schronienie na wysepce Gallinaria niedaleko Genui. Id�c za przyk�adem wschodnich ascet�w od�ywia si� zio�ami i korzonkami. Pewnego dnia spo�y� truj�c� ro�lin�. Bliskiego �mierci Marcina ocali�a jedynie modlitwa. W tym okresie dowiedzia� si�, �e biskup Hilary otrzyma� pozwolenie na powr�t do Galii. Wraca wi�c do Poitiers, gdzie Hilary przyjmuje go z otwartymi ramionami nie jako ucznia, lecz jako chwalebnego towarzysza swych walk z arianami.

�YCIE MNICHA
Marcin usuwa si� do pustelni odleg�ej o dwie godziny marszu od Poitiers. Przy��czaj� si� do niego uczniowie. To pocz�tek wsp�lnoty, kt�ra uformuje klasztor w Liguge: pierwsza wsp�lnota zakonna w Galii. Pewnego dnia, podczas nieobecno�ci Marcina, umiera tu m�ody katechumen. Po 3 dniach Marcin powraca. Wstrz��ni�ty �a�ob� uczni�w modli si� przed jego cia�em. P�acze gorzko i b�aga Pana o przywr�cenie mu �ycia. M�ody cz�owiek powstaje z mar i opowiada o �yciu w drugim �wiecie.

G�OS LUDU
Marcin pozostaje w Liguge 15 lat. Oddaje si� studiowaniu Biblii i g�osi kazania w okolicznych miejscowo�ciach. Jego s�awa si�ga daleko, szczeg�lnie od chwili, gdy za jego wstawiennictwem Pan przywr�ci� �ycie m�odemu katechumenowi, a tak�e niewolnikowi z s�siedniej posiad�o�ci. Dziwny plan rodzi si� wi�c w umys�ach chrze�cijan w Tours. W r. 371 umiera ich biskup - Lidor. Dlaczeg� �wi�ty mnich nie mia�by zaj�� jego miejsca? Przewiduj�c jego odmow� pos�uguj� si� pewn� strategi�... Jeden z mieszka�c�w b�aga Marcina o modlitw� nad ci�ko chor� �on�. Id�c za g�osem dobrego serca mnich udaje si� w drog�. Nagle otacza go t�um ludzi i prowadzi do Tours. Na nic si� zda sprzeciw. Tam przyjmuje go wsp�lnota ogarni�tych entuzjazmem chrze�cijan, kap�an�w i �wieckich, prosz�ca go o przyj�cie godno�ci biskupa. Odczytuj�c ostatecznie w tych wydarzeniach wol� Bo�� Marcin wreszcie przystaje. Nie jest jednak �atwo znale�� biskupa, kt�ry zechce konsekrowa� tego mnicha o w�osach d�ugich i w nie�adzie, maj�cego szaty brudne i zniszczone, z wygl�du niewiele wartego...

BISKUP
Marcin nie zwleka z ukazaniem si� jako biskup w�adaj�cy z autorytetem, kochany, szanowany przez wiernych. Jest pokorny i serdeczny. Nadal jest ubogi. Mieszka w pustelni o p� godziny drogi pieszo od Tours. Do��czaj� si� do niego uczniowie. Tak bierze pocz�tek klasztor w Marmoutier. Ustanawia w nim regu�� ycia opart� na modlitwie, ub�stwie i umartwieniu. Biskup przyjmuje w nim 80 dusz pragn�cych �y� jak on – �wi�ty. Przywdziewaj� zgrzebne burki. Ka�dy �yje w swoim domku, modl�c si�, rozmy�laj�c, kopiuj�c �wi�te ksi�gi. Marcin udaje si� co dnia do katedry odprawi� nabo�e�stwa. Pewnego dnia, w czasie Eucharystii wierni widz� promieniej�c� aureol�... biskup w�a�nie da� biedakowi w�asn� tunik�. Jego mi�osierdzie jest niestrudzone. Wykupuje wi�ni�w, wstawia si� za skazanymi na �mier�, przemierza wioski diecezji, burzy �wi�tynie poga�skie i demoniczne bo�ki, wycina �wi�te gaje. Niezliczone znaki towarzysz� niestrudzonym wysi�kom ewangelizacyjnym tego pasterza dusz. Umacnia wiernych w wierze, os�abia wierzenia poga�skie i aria�skie herezje. Na miejscu zburzonych �wi�ty� buduje ko�cio�y i klasztory. Powoli w jego diecezji mno�� si� miejsca �wi�te, kt�re biskup powierza swym kap�anom. Ro�nie liczba powo�a� wok� niego i pod jego kierownictwem.

CUDOTW�RCA
Sulpicjusz Sewer, biograf �w. Marcina, potwierdza, i� sam by� �wiadkiem wielu cud�w. Oto kilka z nich z d�ugiej listy. Wyprosi�o je wstawiennictwo biskupa - cudotw�rcy.
Przybywszy pewnego dnia do poga�skiej wioski postanowi� wyci�� ich �wi�te drzewo. Prowadzeni przez ofiarnika mieszka�cy sprzeciwiaj� si� temu. Przywi�zany na w�asn� pro�b� do drzewa rosn�cego obok tego, kt�re ma by� wyci�te i zgodnie z prawami natury skazany na zmia�d�enie przez wycinane drzewo, �wi�ty ocala�, gdy� przewr�ci�o si� ono w drug� stron�. Wstrz��ni�ci cudem mieszka�cy poga�skiej wioski nawracaj� si�.
Innego dnia biskup podk�ada ogie� pod poga�sk� �wi�tyni�. Ogie� z powodu wiatru zagra�a s�siedniemu domowi. Wspi�wszy si� na jego dach Marcin b�aga Niebo o oszcz�dzenie domu. P�omienie odwracaj� si�.
Kiedy� w podr�y zaatakowa� go rozb�jnik. Kiedy ju� mia� przeszy� biskupa mieczem, upad� na wznak. Przera�ony tym, uciek�.
W Trewirze biskup uzdrawia umieraj�c�, sparali�owan� dziewczynk�. Wla� jej do ust kilka kropli po�wi�conego oleju.
U bram Pary�a biskup Marcin spotyka tr�dowatego - straszliwie zniekszta�conego. Bierze go w ramiona, ca�uje, a tr�d znika.
Wyrywaj�c piek�u tak wielk� liczb� dusz, Marcin staje si� cz�sto pastw� atak�w diabelskich. W Trewirze wygania demona ze s�ugi prokonsula Tetradiusza, a ten nawraca si�.
Wchodz�c pewnego dnia do domu zauwa�a demona o straszliwym wygl�dzie. Rozkazuje mu odej��, demon za� zamiast to uczyni�, bierze w posiadanie m�czyzn� mieszkaj�cego na ty�ach domu. Nieszcz�nik zamienia si� we w�ciek�e zwierz�, gotowe uk�si� ka�dego, kto si� do� zbli�y. Oburzony �wi�ty idzie w jego kierunku, wk�ada mu do ust palce i wo�a do ducha nieczystego: „Je�li masz jak�kolwiek moc, to ugry� t� r�k� wyci�gni�t� nad tob�!" Demon ucieka jakby z r�ki biskupa bucha�y p�omienie.
Blisko Chartres Marcin wyprasza u Pana powr�t do �ycia zmar�ego dziecka, z kt�rym �pieszy do niego zap�akana matka. Towarzyszy jej t�um pogan. Wszyscy si� nawracaj�.
Gdy Marcin zauwa�a wyj�tkowy op�r ze strony pogan wobec wysi�k�w ewangelizacyjnych, ucieka si� do ulubionej broni: pokuty. Ubiera si� jedynie we w�osiennic�, posypuje popio�em, modli si� i po�ci przez trzy dni. Tak doprowadza do nawr�cenia miejscowo�ci Levroux, kt�rej mieszka�cy wzbogacili si� niegodziwymi praktykami okultystycznymi. Po trzech dniach anio�owie nakazuj� mu powr�ci� do straszliwego miejsca. Mieszka�cy s� jakby sparali�owani. Marcin burzy ich �wi�tyni� i bo�ki. Wychodz�c ze stanu odr�twienia poganie uznaj� w tych wydarzeniach znak Nieba i przyjmuj� wiar� chrze�cija�sk�.

WIEJSKI APOSTO�
Biskupa - mnicha z Tours nie zadowala spacerowanie od pustelni do katedry. Widuje si� go jak przemierza wioski, nios�c Dobr� Nowin� o Jezusie Chrystusie. W poszukiwaniu dusz zniewolonych poga�stwem, przekracza granice swego terytorium. Widz�c powodzenie jego misji, inni biskupi zapraszaj� go do diecezji. To w�a�nie �w. Marcin z Tours rozpocz�� ewangelizacj� wiosek.
Przez trzy pierwsze wieki Ko�ci� zyska� dla Chrystusa mieszka�c�w okr�g�w miejskich. Tworzyli go g��wnie ludzie pro�ci, rzemie�lnicy, kupcy, wyzwoleni niewolnicy. Wie�niacy i arystokracja byli – z rzadkimi wyj�tkami – oporni na wiar� chrze�cija�sk�. W wioskach poga�stwo by�o tak mocno zakorzenione, i� s�owo paganus czyli wie�niak zacz�o oznacza� po prostu poganina. Ostatnim schronieniem poga�stwa by�a wie�. Zwi�zek z ziemi� i natur�, wr�biarstwo, magiczne zio�a, rzucanie uroku, czarownice i magicy rozsiani byli licznie po wyizolowanych wioskach, �yj�cych we w�asnym �wiecie, sprzyjaj�cym temu, co dziwne, cudowne, okultystyczne. Chrze�cija�stwo za� oznacza�o radykalne zerwanie z tym wszystkim.
Uzbrojony w wiar�, kt�ra g�ry przenosi, Marcin wnika w ten wrogi �wiat na grzbiecie os�a lub mu�a. Potrafi m�wi� do ludzi, wzrusza� prostych. W �lad za jego przej�ciem rodz� si� wsp�lnoty chrze�cija�skie. To prawda: Niebo wspiera go pot�nie znakami, kt�re mno�� si� na jego drodze i potwierdzaj� prawdziwo�� jego or�dzia. Idzie coraz dalej: Auvergne, Saintonge, dolina Rodanu, region Pary�a. Wsz�dzie rozbrzmiewa echo g�osu i wezwa� �arliwego misjonarza. Marcin jest naprawd� aposto�em Galii, przemierzaj�cym jej regiony. I r�wnie� dlatego, �e przyj�� nowe metody ewangelizacji. Idzie naprz�d bez l�ku, g�osi Ewangeli� z entuzjazmem, dobiera s�owa w zale�no�ci od s�uchaczy, do kt�rych si� zwraca, wchodzi nawet na terytorium wrogie, nie waha si� rzuca� wyzwania poganom i niewierz�cym, szturmuje Niebo, pozwala si� zawsze prowadzi� Duchowi. W przypadku silnego oporu ucieka si� do postu i pokuty, oblegaj�c Pana modlitwami i b�aganiami. A wszystko to wymaga�o wiary ca�kowitej i doskona�ej, niez�omnej wi�zi z Chrystusem, niewzruszonego zdecydowania. Takiej duszy Pan nie odmawia niczego. Duszy, kt�ra jest Jego narz�dziem, B�g udziela �ask proporcjonalnie do zdania si� na Niego. Jest s�aby w�asn� s�abo�ci�, a jego skuteczno�� jest przejawem mocy Bo�ej. Oto tajemnica biskupa Marcina, ewangelizatora Galii i wzoru ewangelizacji. Biskup z Tours nie zajmuje si� jedynie terenami wiejskimi, lecz otwiera te� serce arystokracji na wiar� i mi�osierdzie. Pod koniec jego �ycia, wi�kszo�� z 80 mnich�w w Marmoutier to potomkowie arystokracji. �ycie monastyczne nabiera cudownego rozmachu w czasie jego biskupstwa. Dwa tysi�ce mnich�w i mniszek zgromadzi si� na pogrzebie biskupa - cudotw�rcy. Jego s�awa dotrze a� na kra�ce Imperium. Jego p�omienne s�owo, masowe nawr�cenia, cuda i tak�e ogromna dobro� i mi�osierdzie daj� go pozna� wsz�dzie i we wszystkich �rodowiskach. Je�li na pocz�tku kierowania diecezj� imperator Walentynian przyjmuje go z niech�ci�, wrogo do� nastawiony, to w 10 lat p�niej imperator Maksym (383-88) odnosi si� do niego z szacunkiem, a nawet ze czci�. W zachowaniu Marcina brak jest jakiegokolwiek schlebiania, w przeciwie�stwie do postawy tak wielu biskup�w - pochlebc�w. Pewnego dnia, gdy imperator poda� mu sw�j kielich, aby go wyr�ni�, zamiast mu go zwr�ci� po wypiciu, Marcin podaje go kap�anowi, kt�ry mu towarzyszy�. Podkre�li� tak niezwyk�� warto�� kap�a�stwa i udzieli� lekcji obecnym.
�yj�c na ziemi i dokonuj�c na niej cud�w, Marcin �yje ju� w pe�ni w Kr�lestwie Bo�ym. Na ziemi dzia�a� ca�ym sercem w s�u�bie Zmartwychwsta�ego, w �wi�tej oboj�tno�ci wobec wszelkiej w�adzy lub znaku w�adzy czysto ziemskiej. Jego pokora zachwyca�a chrze�cijan, jego dobroci jednak przeciwstawiali si� mo�ni, sprzymierze�cy si�y, nawet pomi�dzy biskupami.

MARCIN I SPRAWA PRYSCYLIANIZMU
W czasie jego bytno�ci w Trewirze zosta�a podniesiona sprawa herezji pryscylianizmu. Pryscylian, biskup Awilii, opieraj�c si� na doktrynie do�� kruchej naucza� w profetycznym natchnieniu. Pos�ugiwa� si� apokryfami, odrzuca� Stary Testament i doktryn� Ko�cio�a, sam �y� w skrajnym ascetyzmie. Zosta� skazany przez Synod w Saragossie (380), za� jego pot�pienie potwierdzi� synod w Bordeaux (384). Nierozwa�nie biskup Pryscylian odwo�a� si� do s�du cesarza. Marcin doradza� mi�osierdzie oraz doprowadzenie Pryscyliana do zdrowego pojmowania wiary. Biskup z Tours os�dza� te� jako niestosowne ingerowanie ramienia �wieckiego w wewn�trzne sprawy Ko�cio�a. Pomimo interwencji Marcina sprawa zako�czy�a si� tragicznie. Najbardziej nieub�agani biskupi kieruj� do cesarza Maksyma pro�b� o przyk�adne ukaranie biskupa Pryscyliana. Zostaje on skazany na �mier� wraz z sze�cioma towarzyszami. Rozwi�zanie to zaprzecza Ewangelii i zadaje ci�ki cios Ko�cio�owi. Marcin z Tours zostaje przez tych samych biskup�w oskar�ony o sprzyjanie nieszcz�snemu Pryscylianowi. Tymczasem tak�e �wi�ty biskup Mediolanu, Ambro�y, jest zgorszony t� spraw�, tym bardziej, �e cesarz Maksym miesza si� odt�d cz�ciej w sprawy Ko�cio�a. Wysy�a wojsko do Hiszpanii z misj� przegonienia heretyk�w i wyt�pienia ich. Dowiaduj�c si� o tym Marcin spieszy ponownie do Trewiru. Maksym wymaga od niego jako dowodu poddania swej w�adzy, przy��czenia si� do biskup�w, kt�rym przewodzi Hiszpan Itacjusz. Jego zatwardzia�o�� dochodzi do okrucie�stwa. Aby unikn�� najgorszego Marcin przystaje, jednak jego sumienie b�dzie rozdarte. Wzorem by� mu Jezus cichy i serca pokornego.
Ma��onka cesarza, przeciwnie, przyjmuje go przy swoim stole. Us�uguje mu stoj�c, ze spuszczonymi oczyma, a rado�� z takiego wsp�biesiadnika maluje si� na jej twarzy. Jest przy nim i Mart�, i Mari�. S�ucha z zachwytem i zachowuje si� jak s�u��ca, z dusz� ogarni�t� wiar�.

WIERNO�� DO KO�CA
Powr�ciwszy do diecezji biskup Marcin osi�gn�� wiek zaawansowany, a wci�� i coraz mocniej daje dowody wyrozumia�o�ci i wsp�czucia. Pewnego dnia, id�c odprawi� Msz� �w. spotka� biedaka w �achmanach, dr��cego z zimna. Nakaza� archidiakonowi przyodzia� go odpowiednio. Ten jednak nic nie znalaz�. Biedak na nowo zwr�ci� si� do �wi�tego. Wtedy Marcin zdj�� w�asne szaty i ubra� w nie nieszcz�snego cz�owieka.
Nawet wobec najbli�szych wsp�pracownik�w, kt�rzy zachowywali si� nagannie, Marcin da� dowody mi�osiernej �yczliwo�ci. Diakon Brice, kt�rego przyj�to w bardzo m�odym wieku w Marmoutier, zacz�� prowadzi� rozwi�z�e �ycie. Na biskupa rzuca� zniewagi i oszczerstwa. B�agano Marcina, aby przegoni� niegodziwca. Biskup odpowiedzia�: „Jezus znosi� Judasza, a wi�c ja mog� znosi� Brice’a". Modli� si�. Wstrz��ni�ty dobroci� swego biskupa i �ask� wys�u�on� przez modlitwy �wi�tego, Brice nawr�ci� si� i wszed� na drog� �wi�to�ci. Cud tej �aski przeszed� wyobra�enie, bo to w�a�nie Brice stanie si� nast�pc� Marcina jako biskup Tours! Prawa Kr�lestwa Bo�ego nie s� prawami tego �wiata. Brice, dzi�ki dobroci Marcina, sta� si� nowym owocem przypowie�ci o synu marnotrawnym.
Marcin niestrudzenie wykonuje sw�j apostolat. Jego mi�osierdzie kruszy zatwardzia�e serca. �yczliwy dla grzesznik�w, przyjmuje ich nawet w klasztorze. To sama dobro� i mi�osierdzie. Szatanowi, kt�ry nie przestaje go dr�czy� i do�wiadcza�, powiedzia� jednego dnia: „S�dz�, �e gdyby� zechcia� przesta� kusi� ludzi i gdyby� m�g� okaza� skruch� za twe przesz�e zbrodnie, B�g by ci wybaczy� i okaza� ci mi�osierdzie..." Marcin poj�� przepa�� Bo�ego mi�osierdzia...

SCHY�EK MISJI
Biskup Tours osi�gn�� wiek wyj�tkowy w jego epoce: 81 lat. W tym czasie wybucha k��tnia pomi�dzy kap�anami w Candes, nad Loar�. On – narz�dzie pokoju, udaje si� tam, chc�c doprowadzi� do zgody. Do ko�ca by� pasterzem czuwaj�cym. Po wype�nieniu tej misji popada w chorob�. Jego uczniowie, kt�rzy towarzyszyli mu w wielkiej liczbie, lamentuj� u st�p jego �o�a, boj�c si�, �e �mier� odbierze im �wi�tego biskupa. Chory zdaje si� na wol� Boga. K�adzie si� na ziemi. Uczniowie chc� mu zrobi� pos�anie ze s�omy, ale on stwierdza: „Nie godzi si�, �eby chrze�cijanin umar� inaczej ni� w popiele." Bardzo cierpi. Le�y na plecach, co pot�guje jego dolegliwo�ci. Uczniowie prosz�, by po�o�y� si� na boku. Marcin odpowiada: „Pozw�lcie, moje dzieci, �e b�d� patrzy� raczej w niebo ni� w ziemi�, aby moja dusza odnalaz�a prost� drog� ku swemu Panu." I demon trwa przy nim, czyhaj�c na najmniejsz� s�abo�� duszy, kt�ra spustoszy�a jego kr�lestwo ciemno�ci. „C� tu robisz? – dopytuje si� �wi�ty. – Nie znajdziesz we mnie niczego, przekl�te stworzenie, co by nale�a�o do ciebie. Mi�osierdzie Bo�e przyjmie mnie na �ono Abrahama." Olbrzym wiary przywo�uje ojca wierz�cych nim wejdzie ostatecznie w pok�j i rado�� Chrystusa. Zaledwie wypowiedzia� te s�owa, odda� ducha Stw�rcy, po �yciu wype�nionym s�u�b� Bogu. Na pos�aniu z popio�u ma twarz rozpromienion� niewyra�alnym pokojem.
11 listopada 397 �w. Marcin z Tours zostaje z�o�ony do grobu. Odt�d wierni nap�ywaj� t�umie do jego grobu. �w. Brice, jego nast�pca, buduje bazylik�, kt�ra staje si� celem pielgrzymek chrze�cijan ze wszystkich narod�w. W maju 1562 roku kalwini pal� jego relikwie. Uda�o si� ocali� rami� i cz�� czaszki. P�aszcz biskupi �wi�tego, tak zwan� capell� przechowali Merowingowie, p�niej Karolingowie, w oratorium. Capella �w. Marcina u�yczy�a nazwy oratorium, zwanemu odt�d chapelle czyli kaplic�.
Niezwyk�� s�aw� tego �wi�tego potwierdza wielka liczba miejscowo�ci i ko�cio��w nosz�cych jego imi�: blisko 500 miejscowo�ci i oko�o 4000 tysi�ce ko�cio��w w samej Francji. Ca�y Zach�d �wiadczy o tym kulcie, w Rzymie jest a� 7 ko�cio��w, kt�re obra�y go za swego patrona.
Ren� Lejeune

Dorota Halasa · Dorota H Miejscowosc: Tokio

Zdj�ty lito�ci� na widok biedaka w �achmanach, dr��cego z zimna w ch�odzie p�nocnego wiatru, u bram miasta, siedz�cy na koniu Marcin zdejmuje p�aszcz i przeci�wszy go na p�, daje wi�ksz� cz�� n�dzarzowi. Nast�pnej nocy ma wizj�, a mo�e sen: Chrystus objawia mu si� odziany w po�ow� jego p�aszcza... Ten gest pomo�e chrze�cijanom nadchodz�cych wiek�w dojrze� Jezusa we wszelkiej n�dzy.

Abuna Zygmunt · Abuna Zygmunt Miejscowosc: Aleppo

Dzieki Zosiu za "uratwanie" sw. Marcina. Uratowalas go dla mnie. Dotad mialem go jako "switego z kalendarza", a epizod z jego plaszczem raczej budzil we mnie niesmak. I coz wielkiego, ze dal mu polowe swojej peleryny, skoro mial ich kilka ( rozumialem, ze jako biskup to uczyni). Tymczasem on sie swoim odzieniem podzielil i uczynil milion razy wiecej anizeli ten jeden gest....
Ponadto, widze jak wielka rzecza jest asceza i jak bardzo wazne sa cuda ! Ludzie sie garna do sw. Szarbela glownie z tego wzgledu !