nasz DOM

ZoRo · Miejscowosc: Warszawa

https://www.kapucyni.pl/i...-prorok-dla-nas
„Franciszek z Asy�u – prorok dla nas”
br. Raniero Cantalamessa OFMCap
.........................
5. Klara i Franciszek

Ostatnia refleksja dotyczy relacji mi�dzy Franciszkiem i Klar� jako modelu, kt�ry powinien przy�wieca� dzisiejszym relacjom pomi�dzy pierwszym a drugim zakonem franciszka�skim, pomi�dzy wydaniem m�skim i �e�skim czy te� klaria�skim franciszkanizmu.
M�wienie o przyja�ni mi�dzy Franciszkiem i Klar� jako o ludzkiej mi�o�ci wysublimowanej sta�o si� dzi� bana�em. „Relacja mi�dzy �w. Klar� a �w. Franciszkiem – pisze socjolog Francesco Alberoni – ma wszystkie cechy zakochania przeniesione (albo wysublimowane) w kierunku bo�ym”. Jak ka�dy cz�owiek tak i Franciszek, mimo �e �wi�ty, m�g� prze�ywa� poci�g do kobiety i do seksu. �r�d�a m�wi� nam, �e celem pokonania pokus tego rodzaju Franciszek pewnego razu zim� tarza� si� w �niegu. Ale nie chodzi�o o Klar�!
Pomi�dzy Klar� a Franciszkiem istnia�a niew�tpliwie g��boka wi� tak�e ludzka, ale zupe�nie innej natury ni� sugeruj� psychologowie. Natur� tej relacji mi�dzy Franciszkiem i Klar� najlepiej zrozumia� pastor protestancki Paul Sabatier, kt�ry zapocz�tkowa� studia historyczna nad Franciszkiem. Tak pisze: „Tu, bardziej ni� w innym przypadku, nale�y zrezygnowa� z os�d�w zwyczajnego cz�owieka, kt�ry nie jest w stanie zrozumie� takiego zjednoczenia mi�dzy kobieta i m�czyzn�, w kt�rym nie uczestniczy�by instynkt seksualny. Zjednoczenie p�ciowe ma w sobie co� boskiego, poniewa� przedstawia w spos�b symboliczny zjednoczenie dusz. Mi�o�� fizyczna jest tylko przelotn� iskierk�, kt�rej zadaniem jest rozpalenie ognia trwa�ej mi�o�ci; jest przedsionkiem �wi�tyni a nie �wi�tym �wi�tych… Istniej� dusze tak ma�o ziemskie i tak czyste, �e od razu wchodz� do �wi�tego �wi�tych i kiedy ju� tam si� znajd� my�lenie o innym zjednoczeniu by�oby dla nich nie tylko upadkiem, ale wr�cz czym� niemo�liwym. Tak� by�a mi�o�� mi�dzy �wi�tym Franciszkiem i �wi�t� Klar�. To s� jednak wyj�tki, a ich czysto�� zawiera w sobie co� tajemniczego; jest tak wielka, �e proponuj�c j� ludziom ryzykujemy m�wienie j�zykiem niezrozumia�ym lub jeszcze gorzej .
Niezwykle g��boka harmonia pomi�dzy Franciszkiem a Klar�, charakteryzuj�ca epopej� franciszka�sk�, nie pochodzi z „cia�a i krwi”. Nie jest ona, �eby przywo�a� r�wnie� znany przyk�ad, jak ta mi�dzy Heloiz� i Abelardem. Gdyby tak by�o, mo�e zostawi�aby jaki� �lad w literaturze, ale nie w historii �wi�to�ci. Mo�emy j� okre�li� znanym powiedzeniem Gothego „blisko�ci� wyboru” pod warunkiem, �e „wyb�r: pojmujemy nie tylko w znaczeniu aktywnym, jako dzia�anie os�b, kt�re dokona�y tych samych wybor�w, ale jeszcze bardziej w znaczeniu pasywnym czyli „wybranie” os�b przez Boga do tego samego celu.
Antoine de Saint-Exup�ry napisa�, �e „kocha� nie znaczy patrze� na siebie nawzajem, lecz patrze� razem w tym samym kierunku”. Klara i Franciszek nie strawili swojego �ycia na patrzeniu na siebie, na cieszeniu si� byciem razem. Niewiele s��w zamienili ze sob�, prawie tylko te, kt�re przytaczaj� nam �r�d�a. Cechowa�a ich wielka pow�ci�gliwo��, do tego stopnia, �e wsp�bracia czasami przyja�nie napominali Franciszka i wyrzucali mu jego zbytni� surowo�� wobec Klary. To ze wzgl�du na ich nalegania, jak m�wi� Kwiatki, Franciszek zgodzi� si� spo�ycie z Klar� i jej siostrami s�ynnego posi�ku, kt�ry zako�czy� si� po�arem duchowym, widocznym na kilka kilometr�w .
W Asy�u opowiada si� na ten temat sympatyczn� legend�. Franciszek i Klara wracaj� w kierunku San Damiano rozprawiaj�c o rzeczach duchowych. By�a zima i wiejsk� dr�k� otacza�y jak zasieki krzewy g�ogu. Kiedy nadszed� czas rozstania Klara zapyta�a Franciszka: „Ojcze, kiedy si� znowu zobaczymy i b�dziemy mogli m�wi� o Bogu? Kiedy znowu zakwitn� r�e, Siostro, odpowiedzia� Franciszek. Klara zamilk�a i zacz�a si� modli� i oto g�aszcz�c r�kami krzewy g�ogu Franciszek zawa�a, �e pomi�dzy nimi zakwit�y r�e.”
Przyja�� pomi�dzy Franciszkiem i Klar� ma pewn� cech�: nie jest ekskluzywn�, nie wy��cza innych, braci Franciszka czy si�str Klary, ale jest nimi przepe�niona. Franciszek jest bratem i ojcem wszystkich si�str; Klara jest siostr� i matk� wszystkich braci. Kiedy przyja�� mi�dzy m�czyzn� i kobiet� ma taki charakter – nie jest zaborcza, ale rozdzielaj�ca si� – przywo�uje stworzenie �wiata, powr�t do pierwotnej niewinno�ci relacji, „powr�t do raju”, wed�ug idea�u ascetycznego ojc�w pustyni. Poprzez wyrzeczenie si� i przyj�cie krzy�a (krzy�a Chrystusa!) cz�owiek wraca do utraconego raju.
Zamiast patrze� na siebie nawzajem, Klara i Franciszek patrzyli w tym samym kierunku. I wiemy jaki to by� „kierunek”: Jezus ubogi, pokorny, ukrzy�owany. Klara i Franciszek to jakby dwoje oczu patrz�cych zawsze w tym samym kierunku.
Dwoje oczu to nie tylko oko powt�rzone dwa razy; �adne z naszych dw�ch oczu nie jest zapasowym czy zamiennym. Dwoje oczu, kt�re patrz� na dany obiekt pod r�nym k�tem odtwarzaj� g��bi�, wypuk�o�� przedmiotu, pozwalaj� na ogarni�cie przedmiotu wzrokiem. Tak by�o z Klar� i Franciszkiem. Patrzyli na tego samego Boga, tego samego Jezusa Chrystusa, tego samego Ukrzy�owanego, t� sam� Eucharystie, ale pod w�asnym k�tem, poprzez w�asne dary i wra�liwo��: m�skie i �e�skie. Razem pojmowali wi�cej ni� poj�oby dw�ch Franciszk�w czy dwie Klary. To jest sedno uzupe�niania, kt�re podkre�la Biblia m�wi�c: „Stworzy� wi�c B�g cz�owieka na sw�j obraz, na obraz Bo�y go stworzy�: stworzy� m�czyzn� i niewiast�” (Rdz 1,27). Razem tworz� doskona�y obraz Boga biblijnego, kt�ry jest jedno�ci� i r�norodno�ci�, jeden i w tr�jcy, jedno�ci� mi�o�ci, a nie liczby. W ten spos�b Franciszek i Klara s� obrazem Chrystusa totalnego, kt�ry jest oblubie�cem i oblubienic� zjednoczon� dla tworzenia „wielkiej tajemnicy” (Ef 5,32).
Wiemy jak relacja mi�dzy m�czyzn� a kobiet� zosta�a dzi� zniszczona, sprowadzona prawie wy��cznie, przynajmniej w �wiecie sztuki i reklamy, do relacji cia� bez duszy. Franciszek i Klara, jak te� inne �wietlane „pary” w historii �wi�to�ci chrze�cija�skiej (Benedykt i Scholastyka, Franciszek Salezy i Joanna de Chantal…) stanowi� wezwanie do czego� innego, gdzie natura jest nie zniszczona, ale ukoronowana przez �ask�.
Tak�e w naszych relacjach wewn�trz ko�cielnych musimy si� jeszcze du�o nauczy�. W historii Ko�cio�a relacje mi�dzy zakonami �e�skimi i m�skimi charakteryzuj� si� prawie zawsze zale�no�ci� i poddaniem �e�skich zakon�w odpowiadaj�cym im zakonom m�skim. Klara i Franciszek m�wi� nam bardziej o wzajemnym uzupe�nianiu, wsp�pracy, a nie poddaniu. W relacji mi�dzy Franciszkiem i Klar� nie ma �adnego �ladu tej woli panowania, kt�ra cz�sto zatruwa nawet najbardziej intymne wyrazy mi�o�ci m�czyzny i kobiety czyni�c je bardziej podobnymi do agresji ni� do gest�w wzajemnego zjednoczenia. Zostaje pokonana jedna ze smutnych konsekwencji kt�r� grzech sprowadzi�a na kobiet�: „ku twemu m�owi b�dziesz kierowa�a swe pragnienia, on za� b�dzie panowa� nad tob�” (Rdz 3,16). W tym znaczeniu przygoda Franciszka i Klary nie przemawia tylko do os�b konsekrowanych, ale jest przypomnieniem koniecznym dla ca�ych spo�ecze�stw.
Ko�cz� przypomnieniem znanej zach�ty, kt�r� Franciszek skierowa� do braci zgromadzonych na pierwszej kapitule namiot�w: „Synowie moi, wiele przyrzekli�my Bogu; o wiele wi�cej przyrzek� nam B�g, je�li dotrzymamy, co�my Jemu przyrzekli, a oczekujmy na pewno tego, co nam przyrzek�. Kr�tka jest rozkosz �wiata; m�ka, co nast�puje po niej, jest wieczna; drobna jest m�ka tego �ywota, lecz chwa�a drugiego �ywota jest bez ko�ca”.

T�umaczenie br. Tadeusz Bargiel OFMCap

ZoRo · Miejscowosc: Warszawa

https://www.kapucyni.pl/i...nie-11-sierpnia