nasz DOM

ZoRo · Miejscowosc: Warszawa

http://www.niedziela.pl/a...tlomiej-Apostol
�w. Bart�omiej Aposto�

Benedykt XVI
Drodzy Bracia i Siostry!
W serii po�wi�conej Aposto�om powo�anym przez Jezusa podczas Jego ziemskiego �ycia dzi� nasz� uwag� po�wi�cimy aposto�owi Bart�omiejowi. W staro�ytnych spisach Dwunastu jest on wymieniany zawsze przed Mateuszem, jednak w Ewangeliach r�ne s� imiona tych, kt�rzy s� przed nim - raz jest to Filip (por. Mt 10, 3; Mk 3, 18; �k 6, 14), innym razem Tomasz (por. Dz 1, 13). Jego imi� jest odojcowskie, gdy� ma wyra�ne odniesienie do ojca. Chodzi prawdopodobnie o imi� pochodzenia aramejskiego - bar Talmaj, co oznacza w�a�nie „syn Talmaja”.
O Bart�omieju nie mamy wielu wiadomo�ci. Cho� jego imi� pojawia si� zawsze na li�cie Dwunastu, nie jest w centrum �adnego opowiadania. Tradycyjnie jednak jest identyfikowany z Natanaelem, z imieniem, kt�re oznacza „B�g da�”. Ten Natanael pochodzi� z Kany (por. J 21, 2) i jest mo�liwe, �e by� �wiadkiem wielkiego znaku, jakiego Jezus dokona� w tym miejscu (por. J 2, 1-11). Uto�samianie tych dw�ch os�b jest prawdopodobnie uzasadnione faktem, �e Natanael w scenie powo�ania, przekazanej przez Ewangeli� �w. Jana, umieszczony jest obok Filipa, to znaczy w miejscu, jakie Bart�omiej ma na li�cie Aposto��w, przytoczonej przez inne Ewangelie. To temu Natanaelowi Filip zakomunikowa�, �e znalaz� „Tego, o kt�rym pisa� Moj�esz w prawie i prorocy - Jezusa, syna J�zefa, z Nazaretu” (J 1, 45). Jak wiemy, Natanael odpowiedzia�, przedstawiaj�c mu do�� powa�ne uprzedzenie: „Czy mo�e by� co dobrego z Nazaretu?” (J 1, 46). Tego rodzaju w�tpliwo�� jest dla nas bardzo wa�na. Pozwala zobaczy�, �e - wed�ug oczekiwa� �ydowskich - Mesjasz nie m�g� pochodzi� z miasteczka tak zacofanego, jakim by� Nazaret (zob. tak�e J 7, 42). R�wnocze�nie pokazuje to wolno�� Boga, kt�ry przewy�sza nasze oczekiwania, sprawiaj�c, �e znajdujemy Go w�a�nie tam, gdzie si� nie spodziewamy. Z drugiej strony wiemy, �e Jezus w rzeczywisto�ci nie by� wy��cznie „z Nazaretu”, ale urodzi� si� w Betlejem (por. Mt 2, 1; �k 2, 4), za� ostatecznie przyszed� od Ojca, kt�ry jest w niebie.
Wydarzenie z Natanaelem sugeruje nam refleksj�, �e w naszej relacji z Jezusem nie powinni�my zadowala� si� tylko s�owami. Filip w swojej odpowiedzi kieruje do Natanaela bardzo znacz�ce zaproszenie: „Chod� i zobacz” (J 1, 46). Nasze poznanie Jezusa potrzebuje przede wszystkim �ywego do�wiadczenia: �wiadectwo innych jest bardzo wa�ne, gdy� z regu�y ca�e nasze �ycie chrze�cija�skie rozpoczyna si� od zwiastowania, kt�re dociera do nas za po�rednictwem jednego lub wi�kszej liczby �wiadk�w. Jednak�e musimy przekona� si� osobi�cie, w ostatecznym i g��bokim spotkaniu z Jezusem, w spos�b analogiczny do Samarytan, kt�rzy po us�yszeniu �wiadectwa ich wsp�mieszkanki, kt�r� Jezus spotka� przy studni Jakuba, chcieli bezpo�rednio z Nim rozmawia�. Po tej rozmowie powiedzieli do kobiety: „Wierzymy ju� nie dzi�ki twemu opowiadaniu, us�yszeli�my bowiem na w�asne uszy i wiemy, �e On prawdziwie jest Zbawicielem �wiata” (J 4, 42).
Powracaj�c do sceny powo�ania, Ewangelista przekazuje nam, i� Jezus, gdy zobaczy� Natanaela zbli�aj�cego si� do Niego, zawo�a�: „Oto prawdziwy Izraelita, w kt�rym nie ma podst�pu” (J 1, 47). Chodzi tutaj o pochwa��, kt�ra przywo�uje tekst Psalmu: „Szcz�liwy cz�owiek (…), w kt�rego duszy nie kryje si� podst�p” (Ps 32 [31], 2), a kt�ra jednak wywo�uje ciekawo�� u Natanaela, bo odpowie on ze zdziwieniem: „Sk�d mnie znasz?” (J 1, 48a). Odpowied� Jezusa jest w pierwszej chwili niezrozumia�a. M�wi On: „Widzia�em ci�, zanim ci� zawo�a� Filip, gdy by�e� pod drzewem figowym” (J 1, 48b). Nie wiemy, co wydarzy�o si� pod t� fig�. Jest oczywiste, �e chodzi o decyduj�cy moment w �yciu Natanaela. Poczu� si� dotkni�ty w g��bi serca przez te s�owa Jezusa i zrozumia�: ten Cz�owiek wie o mnie wszystko. On wie i zna drogi mojego �ycia, temu Cz�owiekowi mog� rzeczywi�cie zaufa�. I odpowiada jasnym i pi�knym wyznaniem wiary, m�wi�c: „Rabbi, Ty jeste� Synem Bo�ym, Ty jeste� Kr�lem Izraela!” (J 1, 49). W tym wyznaniu znajdujemy pierwszy, bardzo wa�ny krok drogi przylgni�cia do Jezusa. S�owa Natanaela pokazuj� podw�jny aspekt to�samo�ci Jezusa: jest On rozpoznawany zar�wno w swojej specjalnej relacji z Bogiem Ojcem, kt�rego jest jedynym Synem, jak i w relacji z ludem Izraela, kt�rego jest Kr�lem, co jest przymiotem oczekiwanego Mesjasza. Nie mo�emy nigdy traci� z oczu ani jednej, ani drugiej rzeczywisto�ci, gdy� uznaj�c w Jezusie tylko wymiar niebia�ski, ryzykujemy, i� widzimy w Nim tylko byt odwieczny, albo uznajemy w Nim tylko konkretne umiejscowienie w historii i pomijamy Jego Boski wymiar, kt�ry Go okre�la.
Nie mamy precyzyjnych informacji na temat dzia�alno�ci apostolskiej Bart�omieja - Natanaela. Wed�ug informacji przekazanej przez historyka Euzebiusza w IV wieku, niejaki Panten mia� znale�� w Indiach znaki obecno�ci Bart�omieja (por. Hist. Ko�c. V, 10, 3). W p�niejszej tradycji, pocz�wszy od �redniowiecza, przekazana zosta�a opowie�� o jego �mierci przez obdarcie ze sk�ry, kt�ra sta�a si� potem popularna. My�limy o bardzo znanej scenie S�du Ostatecznego w Kaplicy Syksty�skiej, w kt�rej Micha� Anio� namalowa� �w. Bart�omieja trzymaj�cego w lewej r�ce w�asn� sk�r�, na kt�rej artysta pozostawi� sw�j portret. Relikwie �w. Bart�omieja czczone s� tutaj, w Rzymie, w ko�ciele jemu po�wi�conym, na Wyspie Tyberty�skiej, gdzie zosta�y przywiezione przez cesarza niemieckiego Ottona III w 983 r.
Ko�cz�c, mo�emy powiedzie�, �e posta� �w. Bart�omieja, pomimo nielicznych informacji, jest dla nas wzorem ukazuj�cym, i� przylgni�cie do Jezusa mo�e by� prze�ywane i �wiadczone r�wnie� bez dokonania rzeczy nadzwyczajnych. Nadzwyczajny jest i pozostaje sam Jezus, dla kt�rego ka�dy z nas jest powo�any, aby po�wi�ci� Mu w�asne �ycie oraz w�asn� �mier�.

Z orygina�u w�oskiego t�umaczy� o. Jan Pach OSPPE