(Dn 6,12-28)
Mê¿owie podbiegli gromadnie i znale¼li Daniela modl±cego siê i wzywaj±cego Boga. Udali siê wiêc i powiedzieli do króla w sprawie zakazu królewskiego: Czy nie kaza³e¶, królu, og³osiæ dekretu, ¿e ktokolwiek prosi³by w ci±gu trzydziestu dni o co¶ jakiegokolwiek boga lub cz³owieka poza tob±, ma byæ wrzucony do jaskini lwów? W odpowiedzi król rzek³: Sprawê rozstrzygniêto wed³ug nienaruszalnego prawa Medów i Persów. Na to odpowiedzieli zwracaj±c siê do króla: Daniel, ten m±¿ spo¶ród uprowadzonych z Judy, nie liczy siê z tob±, królu, ani z zakazem wydanym przez ciebie. Trzy razy dziennie odmawia swoje modlitwy. Gdy król us³ysza³ te s³owa, ogarn±³ go smutek, postanowi³ uratowaæ Daniela i a¿ do zachodu s³oñca usi³owa³ znale¼æ sposób, by go ocaliæ. Lecz ludzie ci pospieszyli gromadnie do króla, mówi±c: Wiedz, królu, ¿e zgodnie z prawem Medów i Persów ¿aden zakaz ani dekret wydany przez króla nie mo¿e byæ odwo³any. Wtedy król wyda³ rozkaz, by sprowadzono Daniela i wrzucono do jaskini lwów. Król zwróci³ siê do Daniela i rzek³: Twój Bóg, któremu tak wytrwale s³u¿ysz, uratuje ciê. Przyniesiono kamieñ i zatoczono na otwór jaskini lwów. Król zapieczêtowa³ go swoj± pieczêci± i pieczêci± swych mo¿now³adców, aby nic nie uleg³o zmianie w sprawie Daniela. Nastêpnie król odszed³ do swego pa³acu i po¶ci³ przez noc, nie kaza³ wprowadzaæ do siebie na³o¿nic, a sen odszed³ od niego. Król wsta³ o ¶wicie i uda³ siê spiesznie do jaskini lwów. Gdy by³ blisko jaskini, wo³a³ do Daniela g³osem pe³nym bólu: Danielu, s³ugo ¿yj±cego Boga, czy Bóg, któremu s³u¿ysz tak wytrwale, móg³ ciê wybawiæ od lwów? Wtedy Daniel odpowiedzia³ królowi: Królu, ¿yj wiecznie! Mój Bóg pos³a³ swego anio³a i on zamkn±³ paszczê lwom; nie wyrz±dzi³y mi one krzywdy, poniewa¿ On uzna³ mnie za niewinnego; a tak¿e wobec ciebie nie uczyni³em nic z³ego. Uradowa³ siê z tego król i rozkaza³ wydobyæ Daniela z jaskini lwów; nie znaleziono na nim ¿adnej rany, bo zaufa³ swemu Bogu. Na rozkaz króla przyprowadzono mê¿ów, którzy oskar¿yli Daniela, i wrzucono do jaskini lwów ich samych, ich dzieci i ¿ony. Nim jeszcze wpadli na dno jaskini, pochwyci³y ich lwy i zmia¿d¿y³y ich ko¶ci. Król Dariusz napisa³ do wszystkich narodów, ludów i jêzyków, zamieszka³ych po ca³ej ziemi: Wasz pokój niech bêdzie wielki! Wydajê niniejszym dekret, by na ca³ym obszarze mojego królestwa odczuwano lêk i dr¿enie przed Bogiem Daniela. Bo On jest Bogiem ¿yj±cym i trwa na wieki. On ratuje i uwalnia, dokonuje znaków i cudów na niebie i na ziemi. On uratowa³ Daniela z mocy lwów.
(Dn 3,71-76)
REFREN: Chwalcie na wieki najwy¿szego Pana
B³ogos³awcie Pana, dni i noce,
chwalcie i wywy¿szajcie Go na wieki.
B³ogos³awcie Pana, ¶wiat³o i ciemno¶ci,
b³ogos³awcie Pana, b³yskawice i chmury.
Niech ziemia b³ogos³awi Pana,
niech Go chwali i wywy¿sza na wieki.
B³ogos³awcie Pana, góry i pagórki,
b³ogos³awcie Pana, wszystkie ro¶liny ziemi.
(£k 21,20-28)
Jezus powiedzia³ do swoich uczniów: Skoro ujrzycie Jerozolimê otoczon± przez wojska, wtedy wiedzcie, ¿e jej spustoszenie jest bliskie. Wtedy ci, którzy bêd± w Judei, niech uciekaj± w góry; ci, którzy s± w mie¶cie, niech z niego uchodz±, a ci po wsiach, niech do niego nie wchodz±! Bêdzie to bowiem czas pomsty, aby siê spe³ni³o wszystko, co jest napisane. Biada brzemiennym i karmi±cym w owe dni! Bêdzie bowiem wielki ucisk na ziemi i gniew na ten naród: jedni polegn± od miecza, a drugich zapêdz± w niewolê miêdzy wszystkie narody. A Jerozolima bêdzie deptana przez pogan, a¿ czasy pogan przemin±. Bêd± znaki na s³oñcu, ksiê¿ycu i gwiazdach, a na ziemi trwoga narodów bezradnych wobec szumu morza i jego nawa³nicy. Ludzie mdleæ bêd± ze strachu, w oczekiwaniu wydarzeñ zagra¿aj±cych ziemi. Albowiem moce niebios zostan± wstrz±¶niête. Wtedy ujrz± Syna Cz³owieczego, nadchodz±cego w ob³oku z wielk± moc± i chwa³±. A gdy siê to dziaæ zacznie, nabierzcie ducha i podnie¶cie g³owy, poniewa¿ zbli¿a siê wasze odkupienie.
.................................
www.mateusz.pl/czytania
...Ludzie mdleæ bêd± ze strachu, w oczekiwaniu wydarzeñ zagra¿aj±cych ziemi. Albowiem moce niebios zostan± wstrz±¶niête. Wtedy ujrz± Syna Cz³owieczego, nadchodz±cego w ob³oku z wielk± moc± i chwa³±. A gdy siê to dziaæ zacznie, nabierzcie ducha i podnie¶cie g³owy, poniewa¿ zbli¿a siê wasze odkupienie.
Lubie patrzec na niebo nad glowa...Widze sie pod nim mala kruszyna i nadziwic sie w takich chwilach nie moge, ze Bog Ojciec widzi mnie i slyszy...
Jezus, podczas wniebowstapienia uniosl sie w obloku i odplyn±l na nim do Nieba...Zapowiedial, ze te¿ na obloku nadejdzie z wielka moc± w chwilach ostatecznych...A moze juz sa bliskie te chwile?...Czy tylko dla mnie te chwile wydaja sie tak odlegle, ze na nie nie czekam? Mysle, ze inaczej ¿yloby mi siê, gdybym trwala w oczekiwaniu, gdybym czuwa³a...Obdarz mie Chryste ³ask± têsknoty za Tob±...
Wielki ucisk bêdzie zwiastunem ostatniego etapu historii, kiedy to katastrofa humanitarna o wymiarach globalnych , przyjmie postac tryumfu Bozego Milosierdzia, wyra¿aj±cego siê chwalebnym przyjsciem Chrystusa na ziemie i Jego krolowaniem. Nale¿y wówczas „nabrac ducha i podnie¶æ glowe”, poniewa¿ bêdzie to czas speolnienia siê obietnicy Bozego odkupienia.
Historia Daniela jest figura i swego rodzaju proroctwem zapowiadaj±cym Zmartwychwstanie Jezusa, które jest ¶wiadectwem Jego ¶wiêto¶ci i sadem nad tymi którzy którzy skazali Go na ¶mieræ. Zasadzka prawna która zastawili na Daniela jego wrogowie, fa³szywy osad, presja na krola aby skazal na ¶mieræ Daniela, kamien opieczêtowany u wej¶cia do pieczary do ktorej zostal wrzucony Daniel lwom na pozarcie, poranek i tryumf sprawiedliwo¶ci. Bog Daniela og³oszony calemu swiatu „Bogiem ¿yj±cym i trwajacym na wieki. On ratuje i uwalnia, dokonuje znaków i cudów na niebie i na ziemi”
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz gÅ‚osować w ankietach Nie mo¿esz za³±czaæ plików na tym forum Nie mo¿esz ¶ci±gaæ za³±czników na tym forum