nasz DOM

[Rozaniec]

Poniedzia³ek, 21 LISTOPADA 2016
Wspomnienie Ofiarowania Naj¶wiêtszej Maryi Panny

(Ap 14,1-3,4b-5)
Ja, Jan, ujrza³em: a oto Baranek stoj±cy na górze Syjon, a z Nim sto czterdzie¶ci cztery tysi±ce, maj±ce imiê Jego i imiê Jego Ojca wypisane na czo³ach. I us³ysza³em z nieba g³os jakby g³os mnogich wód i jakby g³os wielkiego gromu. A g³os, który us³ysza³em, [brzmia³] jak gdyby harfiarze uderzali w swe harfy. I ¶piewaj± jakby pie¶ñ now± przed tronem i przed czterema Zwierzêtami, i przed Starcami: a nikt tej pie¶ni nie móg³ siê nauczyæ prócz stu czterdziestu czterech tysiêcy - wykupionych z ziemi. To ci, którzy z kobietami siê nie splamili: bo s± dziewicami; ci, którzy Barankowi towarzysz±, dok±dkolwiek idzie; ci spo¶ród ludzi zostali wykupieni na pierwociny dla Boga i dla Baranka, a w ustach ich k³amstwa nie znaleziono: s± nienaganni.

(Ps 24, 1-2. 3-4ab. 5-6)
Refren: Oto lud wierny, szukaj±cy Boga

Do Pana nale¿y ziemia i wszystko, co j± nape³nia,
¶wiat i jego mieszkañcy.
Albowiem On go na morzach osadzi³
i utwierdzi³ ponad rzekami.

Kto wst±pi na górê Pana,
kto stanie w Jego ¶wiêtym miejscu?
Cz³owiek r±k nieskalanych i czystego serca.
który nie sk³oni³ swej duszy ku marno¶ciom.

On otrzyma b³ogos³awieñstwo od Pana
i zap³atê od Boga, swego Zbawcy.
Oto pokolenie tych, którzy Go szukaj±,
którzy szukaj± oblicza Boga Jakuba.

(Mt 24, 42a. 44)
Czuwajcie i b±d¼cie gotowi, bo w chwili, której siê nie domy¶lacie, Syn Cz³owieczy przyjdzie.

(£k 21,1-4)
Gdy Jezus podniós³ oczy, zobaczy³, jak bogaci wrzucali swe ofiary do skarbony. Zobaczy³ te¿, jak uboga jaka¶ wdowa wrzuci³a tam dwa pieni±¿ki, i rzek³: Prawdziwie powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuci³a wiêcej ni¿ wszyscy inni. Wszyscy bowiem wrzucali na ofiarê z tego, co im zbywa³o; ta za¶ z niedostatku swego wrzuci³a wszystko, co mia³a na utrzymanie.
..............................
mateusz.pl » czytania na ka¿dy dzieñ

[ZoRo]

(£k 21,1-4)
Gdy Jezus podniós³ oczy, zobaczy³, jak bogaci wrzucali swe ofiary do skarbony. Zobaczy³ te¿, jak uboga jaka¶ wdowa wrzuci³a tam dwa pieni±¿ki, i rzek³: Prawdziwie powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuci³a wiêcej ni¿ wszyscy inni. Wszyscy bowiem wrzucali na ofiarê z tego, co im zbywa³o; ta za¶ z niedostatku swego wrzuci³a wszystko, co mia³a na utrzymanie.

Jezus widzia³ (i widzi...) wszystko; wiedzial - ze to wdowa, wiedzial, ze wrzucila wszystkie swoje pieniazki, jakie wlasnie posiadala...W jakiejs waznej intencji to zrobila, mysle, sadzac wedlug mego mniemania i wlasnych praktyk religijnych...Ojej! Jak to niemile zabrzmialo! A bezinteresownosc przeciez bywa i piekna i...najbardziej owocna...Dlaczego Panu Bogu tak duza przyjemnosc sprawily dwa male pieni±zki ubogiej wdowy?...Dlaczego podniosl oczy, gdy wlasnie ona podeszla do skarbony?...Przepraszam, Boze moj, ze czesto probuje z Toba "handlowac"...Ty wszystko wiesz; wiesz, ze Ciê kocham, ufam...

[Abuna Zygmunt]

Roznica jest wyrazna pomiedzy „tym co im zbywalo”, a „wszystkim co miala na utrzymanie”. Roznica ta nie polega na materialnej wielkosci daru, ale na szlachetnosci duchowego zaangazowania, na zaanga¿owaniu serca, czyli na milosci.

Kto wst±pi na górê Pana,
kto stanie w Jego ¶wiêtym miejscu?
Cz³owiek r±k nieskalanych i czystego serca.
który nie sk³oni³ swej duszy ku marno¶ciom.

[Abuna Zygmunt]

Szczegolne miejsce w Kosciele posiadaj± osoby dziewiczo po¶wiecone Bogu. Sa to ci ktorzy spiewaja piesn nowa, maja wypisane na czolach imie Baranka i Jego Ojca, ktorzy „towarzysza Barankowi dokadkolwiek idzie’, stanowia „pierwociny dla Boga i dla Baranka”.

Dzisiaj mija ktoras rocznica (1969 rok) mojego wstapienia do Zakonu, czyli wyladowania w w nowicjacie kaliskim jezuitow. Pamietam, ze w ktoryms momencie, jadac pociagiem mialem olbrzymia ochote aby z tego pociagu wysiasc, ale zabraklo pozytywnej motywacji. Potem z kolei przestraszyly mnie grube mury kaliskiego, pofranciszkanskiego klasztoru w ktorym miescil sie ten nowicjat. Gdzies w glebi czulem protest: dlaczego takie grube mury?
Potem byly piekne „uskrzydlone” nowicjackie lata, pelne modlitwy, pracy i ... marzen.

Czuwajcie i b±d¼cie gotowi, bo w chwili, której siê nie domy¶lacie, Syn Cz³owieczy przyjdzie. (Mt 24, 42a. 44)

Niech nas prowadzi abysmy wstapili na gore Pana i staneli w Jego swietym miejscu, niech nas oczyszcza i uswieca, aby nasze rece byly nieskalane i czyste serca, niech nas blogoslawi Wszechmogacy Bog, Ojciec i Syn i Duch Swiety.

Niech ma nas w swojej opiece Matka Najswietsza, ktorej pamiatke ofiarowania sie na sluzbe Pana, w swiatynii jerozolimskiej dzisiaj obchodzimy.