(Rz 9,1-5)
Prawdę mówię w Chrystusie, nie kłamię, potwierdza mi to moje sumienie w Duchu Świętym, że w sercu swoim odczuwam wielki smutek i nieprzerwany ból. Wolałbym bowiem sam być pod klątwą [odłączony] od Chrystusa dla [zbawienia] braci moich, którzy według ciała są moimi rodakami. Są to Izraelici, do których należą przybrane synostwo i chwała, przymierza i nadanie Prawa, pełnienie służby Bożej i obietnice. Do nich należą praojcowie, z nich również jest Chrystus według ciała, który jest ponad wszystkim, Bóg błogosławiony na wieki. Amen.
(Ps 147,12-15.19-20)
REFREN: Kościele święty, chwal swojego Pana
Chwal, Jeruzalem, Pana,
wysławiaj Twego Boga, Syjonie.
Umacnia bowiem zawory bram twoich
i błogosławi synom twoim w tobie.
Zapewnia pokój twoim granicom
i wyborną pszenicą hojnie ciebie darzy.
Śle swe polecenia na krańce ziemi,
a szybko mknie Jego słowo.
Oznajmił swoje słowo Jakubowi,
Izraelowi ustawy swe i wyroki.
Nie uczynił tego dla innych narodów.
Nie oznajmił im swoich wyroków.
(J 10,27)
Moje owce słuchają mego głosu, Ja znam je, a one idą za Mną.
(Łk 14,1-6)
Gdy Jezus przyszedł do domu pewnego przywódcy faryzeuszów, aby w szabat spożyć posiłek, oni Go śledzili. A oto zjawił się przed Nim pewien człowiek chory na wodną puchlinę. Wtedy Jezus zapytał uczonych w Prawie i faryzeuszów: Czy wolno w szabat uzdrawiać, czy też nie? Lecz oni milczeli. On zaś dotknął go, uzdrowił i odprawił. A do nich rzekł: Któż z was, jeśli jego syn albo wół wpadnie do studni, nie wyciągnie go zaraz, nawet w dzień szabatu? I nie mogli mu na to odpowiedzieć.
......................................
mateusz.pl » czytania na każdy dzień
(Łk 14,1-6)
Gdy Jezus przyszedł do domu pewnego przywódcy faryzeuszów, aby w szabat spożyć posiłek, oni Go śledzili. A oto zjawił się przed Nim pewien człowiek chory na wodną puchlinę. Wtedy Jezus zapytał uczonych w Prawie i faryzeuszów: Czy wolno w szabat uzdrawiać, czy też nie? Lecz oni milczeli. On zaś dotknął go, uzdrowił i odprawił. A do nich rzekł: Któż z was, jeśli jego syn albo wół wpadnie do studni, nie wyciągnie go zaraz, nawet w dzień szabatu? I nie mogli mu na to odpowiedzieć.
Powraca jak echo problem dzialania Jezusa w szabat...- Czy mozna łuskac klosy zboza, by sie w taki dzien posilic?...Czy mozna w szabat uzdrawiac?...
A teraz u nas - prawie narodowa dyskusja- czy w niedziele mozna robic zakupy?...Gdy czuje sie na silach, w niedziele jade na Msze sw. do kosciola na sasiednim osiedlu, m.inn .z tego powodu, ze po ukochanej Mszy św. mogge zrobic male zakupy w sklepie - blisko Kościola...
Gdy tak przed chwila myslalam, - zastanowiło mnie, (obudziło ?) Przykazanie - "Pamietaj, abys Dzien Święty święcil"...
Dzisiejsze Czytanie dalo mi do zrozumienia, że zdarza mi sie (często?) lekcewazyc Boże Przykazania...Jezu, dziękuję za "sprowokowanie" mnie do Rachunku Sumienia..Czesto, Panie, w takim celu prowokowaleś i nadal prowokujesz...To ciekawa i skuteczna metoda w Twoim Nauczniu...
Prowadź mnie, prowadź nas nadal, Panie Boże, proszę
Male zakupy, jak sadze, w sytuacji ze nie mozesz opuscic domu w innym czasie i udac sie do sklepu, to gdy ze wzgledu na Msze sw udalas sie do kosciola i juz dom opuscilas, majac w poblizu sklep kupujesz cos potrzebnego do normalnego zycia, nie bedzie naruszeniem swietosci dnia Panskiego, wlasnie dlatego, ze mamy takie przyklady ewangeliczne jak ten dzisiejszy.
Co innego, gdyby to byl wyraz twojego zaniedbania a wiec i lekcewazenia swietosci tego dnia. Co innego, gdyby pomimo wszystko sumienie ci to wyrzucalo , wowczas nie nalezy ignorowac glosu sumienia. Co innego, gdybys gorszyla w ten sposob ludzi i mowiliby zobacz, ta dopiero wyszla z kosciola i zaraz wali do sklepu na zakupy. Oczywiscie, nie nalezy wszystkim tlumaczyc, ze moja sytuacja jest szczegolna itd. Nie trzeba jednak jezeli nie ma koniecznosci ludziom cos zlego sugerowac.
Dlaczego Zydzi nie przyjeli Chrystusa? Dzisiejsza Ewangelia mowi, ze Go „śledzili”. Czyli mieli co do Niego podejrzenia. Szemrali przeciwko Niemu, krytykowali Go, „śledzili” aby miec o co Go oskarzyc. W ich sercu juz Go odrzucili. W takich warunkach nie moglo sie udac ich spotkanie . Nawet wtedy , gdy widzieli, iz ma ewidentnie racje nie byli w stanie Mu jej przyznac. Woleli wycofać sie milczkiem, byle tylko nie okazac Mu aprobaty. Uznali Go za wroga, widzac Jego gest milosiernej przyjaźni. Zaślepiła ich wrogość , bo dali sie oszukac szatanowi legalizmu prawniczego, ktory byl sprzymierzony z ich egoizmem.
Jezus w odwiedzinach u przywodcy faryzeuszow, w dzien świateczny. Zostal tam zaproszony i zdaje sobie sprawe, ze od tej wizyty byc moze zalezy to czy bedzie ich mial po swojej stronie, czy tez zdecyduja sie na jawny sprzeciw wobec Jego misji. Zjawia sie „na Jego nieszczescie” czlowiek uposledzony fizycznie, pragnacy uzdrowienia i psujacy przez to pozornie dobra atmosfere spotkania. Jezus nie ratuje sytuacji i nie odsyla go na inny termin, ale uzdrawia kalekę na oczach wszystkich i krotko wyjasnia, ze gdyby chodzilo o dziecko ktoregos z obecnych, ktore wpadlo do studni, nie czekaliby az przeminie szabat, ale natychmiast przyszliby mu na ratunek. Milczenie faryzeuszow bylo znakiem ich nieublaganej wrogości.
Jezus daje pierwszenstwo aktowi milosierdzia. Jest przeciwnikiem ich taktycznego odraczania.
Smutek i bol sw. Pawla odczuwaja dzisiaj czesto rodzice widzac, że ich dzieci odeszly od religii , a sami nalezą do roznych wspolnot koscielnych, albo tez mają krewnego ksiedza lub siostre zakonną. Dotyczy to nieraz rodzin znanych z gorliwoscie religijnej.
Izrael czekal na Mesjasza i Go nie przyjal. Mamy nadzieje, ze otworza sie im oczy. Pawel wierzy w nawrocenie sie narodu wybranego. Wiara jest podstawą, ale prawdziwa wiara wyraza sie postawa, to znaczy czynem miłości.
Chwal, Jeruzalem, Pana,
wysławiaj Twego Boga, Syjonie.
Umacnia bowiem zawory bram twoich
i błogosławi synom twoim w tobie.
Zapewnia pokój twoim granicom
i wyborną pszenicą hojnie ciebie darzy.
Chwalmy Pana, wyslawiajmy Go, dziekujmy Mu za Jego Zbawienie. Oddajmy sie Jego milosiernej trosce. Niech nas blogoslawi Bog Wszechmogacy, Ojciec i Syn i Duch Swiety.
”Smutek i bol sw. Pawla odczuwaja dzisiaj czesto rodzice widzac, że ich dzieci odeszly od religii ...”
W takiej rodzinie wychowuje się mój jedyny 4letni wnuk.
Wczoraj wstąpiła we mnie nowa nadzieja.
Taka rozmowa miała miejsce między nim a moja córka:
- skąd masz ten łańcuszek?
= od mamy
- a sukienkę?
= tez od mamy
Kiedy dotknął jej ręki, córka uprzedziła jego pytanie mówiąc: to tez mam od mamy.
Na to wnuk: nieprawda, to masz od Pana Boga.
Nie moĹźesz pisaÄ nowych tematĂłw Nie moĹźesz odpowiadaÄ w tematach Nie moĹźesz zmieniaÄ swoich postĂłw Nie moĹźesz usuwaÄ swoich postĂłw Nie moĹźesz gĹosowaÄ w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Nie możesz ściągać załączników na tym forum
FAQ
Szukaj
UĹźytkownicy
Grupy
Rejestracja
Zaloguj
