nasz DOM

Abuna Zygmunt · Abuna Zygmunt Miejscowosc: Aleppo

Modlitwa kobiety upokorzonej
Anna byla upokorzona w swojej najglebszej kobiecej intymnosci, dlatego nie umiala sie niczym cieszyc w zyciu. Kochal ja m�� i wiedzial, ze ona kocha go ze wzajemnoscia, a jednak nie potrafila w pe�ni cieszyc sie t� miloscia. Byla na kazdym kroku wysmiewana przez swoja rywalke, Peninn�, druga zone Elkany, ktora zazdrosci�a Annie mi�osci ktora okazywal jej Elkana.
Elkana widzial zmartwienie Anny i staral sie jak umial mu zaradzic, ale nie potrafil. Im bardziej byl dla niej czuly i delikatny, tym bardziej bylo jej przykro, ze nie moze mu sie odwdzieczyc pogodna, u�miechni�t� twarz�. Przyczyna byla druga �ona Elkany, Peninna, pewna swej pozycji w rodzinie, gdyz da�a Elkanie synow i corki. Ta zazdrosci�a jednak Annie, ze byla bardziej kochana przez ich wsp�lnego m�a.
Kulminacja smutku nast�powala zawsze podczas pielgrzymki do swiatyni w Szilo. Gdy skladali tam dary ofiarne Panu Zastepow, Peninna byla otoczona swoimi dziecmi, Anna natomiast byla sama jak palec. Elkana wyr�ni� j� daj�c jej podwojn� cze�� ofiary, ale wlasnie to ubodlo dusz� jej rywalki i umiejetnie, po kobiecemu, umiala jej dopiec do �ywego, okazujac jej swoja pogarde i zachecajac tym ktorzy z nia byli do tego samego.
Anna stala sie malomowna i smutna, wcisnieta w ciemny k�t ich zycia rodzinnego. Czula sie jak tredowata. Cokolwiek zrobila dobrego nigdy nie bylo to przez nikogo docenione. Ciagle byla dyskryminowana, traktowana jak zawada i przybleda. Oczywiscie nie czynila tego nigdy Peninna wprost, w obecnosci m�za, kamuflujac swoja wrogosc, a przez to tym bardziej stygmatyzujac swoja rywalke podejrzeniem, ze jest ona kobieta ponura, niechetna innym osobom, nie troszcz�c� sie o wzajemny pok�j, b�d�ca wieczna malkontentk�.
Ktoregos razu, gdy znow przybyli do Szilo, Anna poczula sie szczegolnie mocno dotknieta z�o�liwo�ciami Peninny i kiedy skonczyla sie rytualna uczta i wszyscy rozsiedli sie wygodnie aby prowadzic biesiadne rozmowy, Anna wycofala sie z hucznego grona swietujacej gromady i po cichu, udala sie samotnie do swiatynii, bo nastepnego dnia wczesnym ranem mieli opuscic Szilo. W �wi�tynii obecny by� tylko kaplan Heli. Siedzial on na krze�le i na zmian�, raz odmawial jak�� modlitw� a raz po prostu drzema�.
Anna weszla do �wi�tynii i padla na twarz przed Bogiem, a potem, kleczac z podniesion� glow� i wzniesionymi do gory r�kami „wyla�a swoja dusz�” przed Panem, jak mowi o tym Ksiega Samuela. Wyla�y si� z niej wszystkie cierpienia. Przebrala sie miarka jej wytrzymlosci. Blagala o pomoc. Ratuj ! wolaly jej oczy. Jej usta poruszaly sie w rytmem zalu ktory wypowiadalo jej serce. Jej rece wznosily sie i opadaly, chowala w nie twarz a potem zn�w podnosi�a je do g�ry.
Jej postac byla zbyt dramatyczna, �eby nie zwrocic uwagi Helego ktory od paru dobrych chwil sie jej przygladal. Heli byl przyzwyczajony do rytualnych modlitw, odmawianych na glos, przez pielgrzymie grupy, a tutaj Anna byla sama i mimo, �e m�wi�a nie wydawa�a �adnego g�osu, a wiec pozorujac tylko modlitw�.
Heli podszed� do niej i strasznie ja zruga�, wzywajac do tego aby przestala obra�a� Boga. Serce Anny wtedy malo nie p�k�o z b�lu. Przed chwila skladala Bogu ofiare z samej siebie, ze wszystkich swoich ponizen, wszystkich lat smutku, kt�ry nieustannie zabijal w niej �ycie. S�dzi�a, ze znajdzie odrobin� ukojenia w �wi�tynii u st�p Najwy�szego, a tu nowy, niespodziewany cios j� spotkal od str�a �wi�tynii.
Prosila Boga o zmilowanie, o to aby otworzy� jej �ono, sprawiajac, ze zostanie matk�, jak Paninna i �e ucieszy swojego m�a potomkiem, ktorego tak d�ugo ju� oczekuje i tak� da� jej B�g odpowiedz? Zostala przez Boga rowniez wzgardzona io odrzucona? Potraktowana jak zepsute narzedzie, nie nadajace sie do naprawy? Na co miala jeszcze czekac? Czego wi�cej mogla sie spodziewac? Dobrze jednak, ze znalazla w sobie tyle pokory, aby nie rzucic wszystkiego i nie wybiec z krzykiem ze swiatynii, wolaj�c, ze juz nigdy tutaj nie wroci.
Anna zdobyla sie na wyjasnienie Helemu tego co sie z nia dzieje i znalazla w nim sprzymierzenca. Jego bologoslawienstwo bylo dla niej Boza odpowiedzia na jej modlitw�. Kryla sie w nim obietnica, ze w przyszylym roku jej pielgrzymka do swiatynii w Szilo bedzie miala inny przebieg, to znaczy, �e b�dzie ju� tutaj ze swoim synkiem, ktoremu da na imie Samuel, jako ze zostal wyproszony u Boga przez jej modlitwe. Bedzie on nie tylko radoscia jej zycia, ale radoscia ca�ego Izraela, stajac sie jego duchowym wodzem.

barmal · Miejscowosc: Nowy S�cz

Pi�kna historia