nasz DOM

[Zolnierze]

PiÄ…tek, 16 kwietnia 2021

PiÄ…tek drugiego tygodnia okresu Wielkanocnego

Czytanie pierwsze
(Dz 5, 34-42)
Pewien faryzeusz, imieniem Gamaliel, uczony w Prawie i poważany przez cały lud,
kazał na chwilę usunąć apostołów i zabrał głos w Radzie: "Mężowie izraelscy -
przemówił do nich - zastanówcie się dobrze, co macie uczynić z tymi ludźmi. Bo
niedawno temu wystąpił Teudas, podając się za kogoś niezwykłego. Przyłączyło się do
niego około czterystu ludzi, został on zabity, a wszyscy jego zwolennicy zostali
rozproszeni i ślad po nich zaginął. Potem podczas spisu ludności wystąpił Judasz
Galilejczyk i pociÄ…gnÄ…Å‚ lud za sobÄ…. ZginÄ…Å‚ sam, i wszyscy jego zwolennicy zostali
rozproszeni. Więc i teraz wam mówię: Zostawcie tych ludzi i puśćcie ich! Jeżeli
bowiem od ludzi pochodzi ta myśl czy sprawa, rozpadnie się, a jeżeli rzeczywiście od
Boga pochodzi, nie potraficie ich zniszczyć, i oby się nie okazało, że walczycie z
Bogiem". Usłuchali go. A przywoławszy apostołów, kazali ich ubiczować i zabronili im
przemawiać w imię Jezusa, a potem zwolnili. A oni odchodzili sprzed Sanhedrynu i
cieszyli się, że stali się godni cierpieć dla Imienia Jezusa. Nie przestawali też co
dzień nauczać w świątyni i po domach i głosić Dobrą Nowinę o Jezusie Chrystusie.

Psalm
(Ps 27 (26), 1bcde. 4. 13-14)
REFREN: Jednego pragnę: mieszkać w domu Pana

Pan moim światłem i zbawieniem moim,
kogo miałbym się lękać?
Pan obrońcą mego życia,
przed kim miałbym czuć trwogę?

O jedno tylko Pana proszÄ™ i o to zabiegam,
żebym mógł zawsze przebywać w Jego domu
po wszystkie dni mego życia,
abym kosztował słodyczy Pana,
stale się radował Jego świątynią.

Wierzę, że będę oglądał dobra Pana
w krainie żyjących.
Oczekuj Pana, bądź mężny,
nabierz odwagi i oczekuj Pana.

Aklamacja
Aklamacja (Mt 4, 4b)
Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.

Ewangelia
(J 6, 1-15)
Jezus udał się na drugi brzeg Jeziora Galilejskiego, czyli Tyberiadzkiego. Szedł za
Nim wielki tłum, bo oglądano znaki, jakie czynił dla tych, którzy chorowali. Jezus
wszedł na wzgórze i usiadł tam ze swoimi uczniami. A zbliżało się święto żydowskie,
Pascha. Kiedy więc Jezus podniósł oczy i ujrzał, że liczne tłumy schodzą się do
Niego, rzekł do Filipa: "Gdzie kupimy chleba, aby oni się najedli?" A mówił to,
wystawiając go na próbę. Wiedział bowiem, co ma czynić. Odpowiedział Mu Filip: "Za
dwieście denarów nie wystarczy chleba, aby każdy z nich mógł choć trochę otrzymać".
Jeden z Jego uczniów, Andrzej, brat Szymona Piotra, rzekł do Niego: "Jest tu jeden
chłopiec, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby, lecz cóż to jest dla tak
wielu?" Jezus zaś rzekł: "Każcie ludziom usiąść". A w miejscu tym było wiele trawy.
Usiedli więc mężczyźni, a liczba ich dochodziła do pięciu tysięcy. Jezus więc wziął
chleby i odmówiwszy dziękczynienie, rozdał siedzącym; podobnie uczynił i z rybami,
rozdając tyle, ile kto chciał. A gdy się nasycili, rzekł do uczniów: "Zbierzcie
pozostałe ułomki, aby nic nie zginęło". Zebrali więc i ułomkami z pięciu chlebów
jęczmiennych, pozostałymi po spożywających, napełnili dwanaście koszów. A kiedy
ludzie spostrzegli, jaki znak uczynił Jezus, mówili: "Ten prawdziwie jest prorokiem,
który ma przyjść na świat". Gdy więc Jezus poznał, że mieli przyjść i porwać Go, aby
Go obwołać królem, sam usunął się znów na górę.

[Zolnierze]

Jezus więc wziął
chleby i odmówiwszy dziękczynienie, rozdał siedzącym; podobnie uczynił i z rybami,
rozdając tyle, ile kto chciał. A gdy się nasycili, rzekł do uczniów: "Zbierzcie
pozostałe ułomki, aby nic nie zginęło". Zebrali więc i ułomkami z pięciu chlebów
jęczmiennych, pozostałymi po spożywających, napełnili dwanaście koszów. A kiedy
ludzie spostrzegli, jaki znak uczynił Jezus, mówili: "Ten prawdziwie jest prorokiem,
który ma przyjść na świat". Gdy więc Jezus poznał, że mieli przyjść i porwać Go, aby
Go obwołać królem, sam usunął się znów na górę.
Chcieli obwołać Jezusa KRÓLEM czy dlatego że do syta sie najedli. Cud rozmnożenia chleba w ich oczach wystarczającym jest dowodem na to żeby Go porwać i obwołać władcą. Czy myśleli dobrze być blisko takiego człowieka i popierać Go aby osiągnąć jakąś korzyść dla siebie.
Jezus po cichu odszedł na górę,aby być z Ojcen i zatopic się w modlitwie dziękczynnej bo wszystko o co prosił zawsze otrzymywał od OJCA z Nieba.
My również przez modlitwe z głębi serca możemy uzyskać wszelkie dobio dla nas i naszych bliżnich.
Z Bogiem.

[mwisniewski]

i oby się nie okazało, że walczycie z Bogiem

Same dobre intencje, wszystko jedno czy szczere czy pozorne, nie wystarczajÄ….
Cel nie uświęca środków.

Z Panem Bogiem

Michał

[Zolnierze]

Nowy Mojżesz, Chrystus, przeprowadził tłumy na drugi brzeg wody, idąc z nimi do Ziemi Obiecanej, do Królestwa Bożego. W drodze musza się zmierzyć z próbą głodu, tj braku chleba. Chrystus zwraca się do apostołów, aby rozwiązali tę sprawę, aby osobiście doszli do wniosku, że jest to dla nich całkowicie niemożliwe do wykonania. Jeszcze bardziej podkreśla ten fakt jasno wyrażone zdanie, że 200 denarów które było dużą sumę na nic się zda dla takiej ogromnej ilości ludzi, a tym bardziej pięć chlebów i dwie ryby posiadane przez kogoś z obecnych. Wtedy Jezus karmi ten wielki tłum ludzi i jest to z jednej strony znak manny z czasów Mojżeszowego przejścia przez pustynię, a z drugiej znak Eucharystii którą my się żywimy, podczas naszej życiowej pielgrzymki. Najważniejsze zaś, jest to przekonujący znak, że "Ten prawdziwie jest prorokiem, który miał przyjść na świat", że Jezus jest Mesjaszem, naszym Zbawicielem i Królem na wieki. (J 6, 1-15)