nasz DOM

[Zolnierze]

Wtorek 06.07.2021


Wspomnienie bł. Marii Teresy Ledóchowskiej, dziewicy



Pierwsze czytanie (Iz 58, 6, 10)

To mówi Pan:

«Rozerwij kajdany zła, rozwiąż więzy niewoli, wypuść wolno uciśnionych i wszelkie jarzmo połam? Dziel swój chleb z głodnym, wprowadź w dom biednych tułaczy, nagiego, którego ujrzysz, przyodziej i nie odwracaj się od współziomków?

Wtedy twoje światło wzejdzie jak zorza i szybko rozkwitnie twe zdrowie. Sprawiedliwość twoja poprzedzać cię będzie, chwała Pana iść będzie za tobą. Wtedy zawołasz, a Pan odpowie, wezwiesz pomocy, a On rzecze: „Oto jestem”.

Jeśli u siebie usuniesz jarzmo, przestaniesz grozić palcem i mówić przewrotnie, jeśli podasz twój chleb zgłodniałemu i nakarmisz duszę przygnębioną, wówczas twe światło zabłyśnie w ciemnościach, a twoja ciemność stanie się południem».

Psalm (Ps 98, 1. 2-3ab. 3cd-4. 5-6 (R.: por. 2))

Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo zgotowała Mu Jego prawica *
i święte ramię Jego.

Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie

Pan okazał swoje zbawienie, *
na oczach narodów objawił swą sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją *
wobec domu Izraela.

Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie

Ujrzały wszystkie krańce ziemi *
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, *
cieszcie się i weselcie, i grajcie.

Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie

Śpiewajcie Panu przy wtórze cytry, *
przy wtórze cytry i przy dźwięku harfy,
przy trąbach i dźwięku rogu, *
na oczach Pana, Króla, się radujcie.

Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie

Aklamacja (J 3, 16)

Tak Bóg umiłował świat, że dał swojego Syna Jednorodzonego;
każdy, kto w Niego wierzy, ma życie wieczne.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia (J 4, 34-38)

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Moim pokarmem jest wypełnić wolę Tego, który Mnie posłał, i wykonać Jego dzieło. Czyż nie mówicie: „Jeszcze cztery miesiące, a nadejdą żniwa”? Oto powiadam wam: Podnieście oczy i popatrzcie na pola, jak bieleją na żniwo. Żniwiarz otrzymuje już zapłatę i zbiera plon na życie wieczne, tak iż siewca cieszy się razem ze żniwiarzem. Tu bowiem okazuje się prawdziwym powiedzenie: „Jeden sieje, a drugi zbiera”. Ja was wysłałem żąć to, nad czym wyście się nie natrudzili. Inni się natrudzili, a w ich trud wyście weszli».

[mwisniewski]

nie odwracaj się od współziomków
Wtedy twoje światło wzejdzie jak zorza

To też jeden ze sposobów budowania przestrzeni świętości,
o których niedawno Ojciec mówił i pisał.

Z Panem Bogiem

Michał

[Abuna Zygmunt]

Komentarz do czytan z dania wg innego cyklu, ale komentarz zamieszczam, bo nawet bez odniesienia sie do tekstu tez posiada aktualną wymową i sądzę, że jest zrozumiały


Jakub nieustannie stara się o Boże błogosławieństwo, ale nie wszystkie jego starania są uczciwe, jak na przykład podstępne odebranie bratu przywileju pierworództwa, a potem błogosławieństwa które nie dla niego było przeznaczone. Uciekając przed gniewem brata przeżył mistyczną noc w Charanie, związaną z widzeniem „bramy do nieba” i „domu Bożego”. Wracając z wygnania do domu i przekraczając rzekę Jabbok, znów walczy przez całą noc, aż do białego świtu o Boże błogosławieństwo i je otrzymuje, jak gdyby udzielone mu specjalnym trybem, z uwagi na jego wielką determinację. Pan Jezus kiedyś powiedział, że „tylko gwałtownicy zdobywają niebo”.
(Rdz 32,23-33.33b)

[ElzbietaS]

… i szybko rozkwitnie twe zdrowie.
A my tak chcemy długo żyć i wyswobodzić się ze wszystkich chorób.
Warunkiem:
dziel swój chleb z głodnym, wprowadź w dom biednych tułaczy, nagiego, którego ujrzysz, przyodziej i nie odwracaj się od współziomków. Bo to ci przyniesie radość, o ktorej może nie wiesz. A radość to podręczne lekarstwo na wszystkie choroby.
Na własne oczy widziałam jak bezdomny robił sobie przestrzeń na długość parasolki, oddzielającą go od reszty tłumu.
Brzmi to jak covidowa parodia.
Do tego już w nas wrosła „ prywatność”, egzekwowana jakimś niepisanym przykazaniem.
Przyjdź, Panie Jezu.

[Marianna Jundi]

Jeśli u siebie usuniesz jarzmo, przestaniesz grozić palcem i mówić przewrotnie, jeśli podasz twój chleb zgłodniałemu i nakarmisz duszę przygnębioną, wówczas twe światło zabłyśnie w ciemnościach, a twoja ciemność stanie się południem».
Jak bardzo trzeba zwracać uwagę na los biedy drugiego człowieka wokół nas. Tylu jest głodnych i poniżonych bezdomnością i upadłych na duchu. Jak to wszystko ogarnąć aby światłość zabłysła w ciemności.
Boże otwórz moje serce na drugiego człowieka.
Jeden sieje, a drugi zbiera”. Ja was wysłałem żąć to, nad czym wyście się nie natrudzili. Inni się natrudzili, a w ich trud wyście weszli».
Jesteśmy dla siebie na wzajem stworzeni przez Boga i śpieszmy się zbierać to co drugi zasiał.