nasz DOM

[Zolnierze]

Czwartek, 17 marca 2022. Patron dnia: Św. Patryk

Czwartek II Tygodnia Wielkiego Postu

Czytanie pierwsze
Jr 17, 5-10
Tak mówi Pan: "Przeklęty mąż, który pokłada nadzieję w człowieku i który w ciele upatruje swą siłę, a od Pana odwraca swe serce. Jest on podobny do dzikiego krzewu na stepie, nie dostrzega, gdy przychodzi szczęście; wybiera miejsca spalone na pustyni, ziemię słoną i bezludną. Błogosławiony mąż, który pokłada ufność w Panu, i Pan jest jego nadzieją. Jest on podobny do drzewa zasadzonego nad wodą, co swe korzenie puszcza ku strumieniowi; nie obawia się, gdy nadejdzie upał, bo zachowa zielone liście; także w roku posuchy nie doznaje niepokoju i nie przestaje wydawać owoców. Serce jest zdradliwsze niż wszystko inne i niepoprawne - któż je zgłębi? Ja, Pan, badam serce i doświadczam nerki, bym mógł każdemu oddać stosownie do jego postępowania, według owoców jego uczynków"

Psalm
(Ps 1, 1-2. 3. 4 i 6)
REFREN: Szczęśliwy człowiek, który ufa Panu

Szczęśliwy człowiek, który nie idzie za radą występnych,
nie wchodzi na drogę grzeszników
i nie zasiada w gronie szyderców,
lecz w Prawie Pańskim upodobał sobie
i rozmyśla nad nim dniem i nocą.

On jest jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą,
które wydaje owoc w swoim czasie.
Liście jego nie więdną,
a wszystko, co czyni, jest udane.

Co innego grzesznicy:
są jak plewa, którą wiatr rozmiata.
Albowiem droga sprawiedliwych jest Panu znana,
a droga występnych zaginie.

Aklamacja
Aklamacja (Łk 8, 15)
Błogosławieni, którzy w sercu dobrym i szlachetnym zatrzymują słowo Boże i wydają owoc dzięki swojej wytrwałości.

Ewangelia
(Łk 16, 19-31)
Jezus powiedział do faryzeuszów: "Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień ucztował wystawnie. U bramy jego pałacu leżał żebrak pokryty wrzodami, imieniem Łazarz. Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza. A także psy przychodziły i lizały jego wrzody. Umarł żebrak i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pogrzebany. Gdy cierpiąc męki w Otchłani, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie. I zawołał: "Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną i przyślij Łazarza, aby koniec swego palca umoczył w wodzie i ochłodził mój język, bo strasznie cierpię w tym płomieniu". Lecz Abraham odrzekł: "Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz w podobny sposób - niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz. A ponadto między nami a wami zionie ogromna przepaść, tak że nikt, choćby chciał, stąd do was przejść nie może ani stamtąd nie przedostają się do nas". Tamten rzekł: "Proszę cię więc, ojcze, poślij go do domu mojego ojca. Mam bowiem pięciu braci: niech ich ostrzeże, żeby i oni nie przyszli na to miejsce męki". Lecz Abraham odparł: "Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają!" "Nie, ojcze Abrahamie - odrzekł tamten - lecz gdyby ktoś z umarłych poszedł do nich, to się nawrócą". Odpowiedział mu: "Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby ktoś z umarłych powstał, nie uwierzą".

[Abuna Zygmunt]

Najważniejsze jest serce człowieka, ono decyduje o wartości jego czynów i całego jego życia. Aby prawdziwie je poznać, sięgnąć trzeba zarówno do intencji postępowania, jak i jego owoców, zmierzenia się z grą pozorów i stosowania świadomego kamuflażu, z pokusą niezauważania „belki” we własnym oku oraz pokusą faryzejskiego przechwycenia kluczy do Królestwa Niebieskiego i nie korzystania z nich samemu i blokowaniem drogi innym. Jr 17, 5-10


„Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz w podobny sposób – niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz”, bo wykopałeś przepaść wtedy gdy on leżał u bramy twego domu, a ty udawałeś, ze go nie widzisz, albo spojrzeniem swoim wyrażałeś mu pogardę i potepienie, jak gdybyś miał przed sobą grzesznika słusznie ukaranego przez Boga. Gdybyś dał mu wówczas coś ze swych dóbr i pomógł mu w jego niedoli, nie byłoby teraz tej przepaści pomiędzy jego pociechami w raju, a twoimi mękami w piekle. (Łk 16, 19-31)

[Marianna Jundi]

"Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby ktoś z umarłych powstał, nie uwierzą".
Człowiek pochłonięty całkowicie w materialiźmie wierzy tylko w dobra doczesne.
Niestety wszyscy jesteśmy podatni i skłonni jesli nie pracujemy nad sobą i nie pokładamy Nadzieji w BOGU.
BOŻE UMOCNIJ MNIE W WIERZE.

[ElzbietaS]

Zosia by Lazarza wsparła nawet gdyby od niego jechało wódką.
„To nic, ze on sobie za to wódkę kupi, to będzie mu cieplej i będzie miał z tego jakas przyjemność”

Brzydzimy się brudem i biedą.
Daj mi, Boże, brzydzić się grzechem.