(Rz 8,18-25)
Sądzę, że cierpień teraźniejszych nie można stawiać na równi z chwałą, która ma się w nas objawić. Bo stworzenie z upragnieniem oczekuje objawienia się synów Bożych. Stworzenie bowiem zostało poddane marności - nie z własnej chęci, ale ze względu na Tego, który je poddał - w nadziei, że również i ono zostanie wyzwolone z niewoli zepsucia, by uczestniczyć w wolności i chwale dzieci Bożych. Wiemy przecież, że całe stworzenie aż dotąd jęczy i wzdycha w bólach rodzenia. Lecz nie tylko ono, ale i my sami, którzy już posiadamy pierwsze dary Ducha, i my również całą istotą swoją wzdychamy, oczekując - odkupienia naszego ciała. W nadziei bowiem już jesteśmy zbawieni. Nadzieja zaś, której [spełnienie już się] ogląda, nie jest nadzieją, bo jak można się jeszcze spodziewać tego, co się już ogląda? Jeżeli jednak, nie oglądając, spodziewamy się czegoś, to z wytrwałością tego oczekujemy.
(Ps 126,1-6)
REFREN: Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas
Gdy Pan odmienił los Syjonu,
wydawało się nam, że śnimy.
Usta nasze były pełne śmiechu,
a język śpiewał z radości.
Mówiono wtedy między poganami:
„Wielkie rzeczy im Pan uczynił”.
Pan uczynił nam wielkie rzeczy
i ogarnęła nas radość.
Odmień znowu nasz los, Panie,
jak odmieniasz strumienie na Południu.
Ci, którzy we łzach sieją,
żąć będą w radości.
Idą i płaczą
niosąc ziarno na zasiew,
lecz powrócą z radością
niosąc swoje snopy.
(Mt 11,25)
Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.
(Łk 13,18-21)
Jezus mówił: Do czego podobne jest królestwo Boże i z czym mam je porównać? Podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posadził w swoim ogrodzie. Wyrosło i stało się wielkim drzewem, tak że ptaki powietrzne gnieździły się na jego gałęziach. I mówił dalej: Z czym mam porównać królestwo Boże? Podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięł i włożyła w trzy miary mąki, aż wszystko się zakwasiło.
.....................................
mateusz.pl » czytania na każdy dzień
(Łk 13,18-21)
Jezus mówił: Do czego podobne jest królestwo Boże i z czym mam je porównać? Podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posadził w swoim ogrodzie. Wyrosło i stało się wielkim drzewem, tak że ptaki powietrzne gnieździły się na jego gałęziach. I mówił dalej: Z czym mam porównać królestwo Boże? Podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięł i włożyła w trzy miary mąki, aż wszystko się zakwasiło.
KRÓLESTWO BOŻE...
Podobne jest do ziarnka gorczycy...ktore jakis mezczyzna (?)...
Podobne jest do zaczynu...który pewna kobieta wzięła...
Z ziarnka wyrosnąć może wielkie drzewo, w ktorego galeziach ptaki pobudują gniazda...Drzewo daje tez tlen niezbedny do zycia...
Dzięki zaczynowi wlozonemu do maki, powstaje smaczny, zaspokajajacy glod, podtrzymujacy życie - chleb...
Kolestwo Boze rozciaga sie od życia tu, az po Niebo...
Przyjdź Krolestwo Twoje...
(Mt 11,25)
Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.
Nie materialny ogrom jest istotny, ale jego wewnetrzna sila. Nie cyfry ale ich powiazanie w dynamiczną zasadę życia, ktora jest Boze Milosierdzie. W nim wszystko sie miesci .
Krolestwo Boze przychodzi niewidocznie, jak dojrzewanie plonow. Ono nie jest jak najazd wojskowy bioracy w niewole ziemie przeciwnika, ani nie jest jak klasniecie magika ktore w jednym momencie wszystko zmienia. Jest jak niewidoczne dla oka nieustanne mnozenie sie milionow komórek, ich ciagle różnicowanie i łączenie w rozne funkcje i uklady, az do wydania owocu i ludzkiego swietowania zebranych plonow.
Zycie nie jest tylko technologia, nie jest tylko genialnie zlożonym , samostymulujacym sie procesem wegetacyjnym. Jest ono ukierunkowane na erupcje radosci i trwaly stan szczescia do ktorego Bog stworzyl czlowieka, na swoj obraz i podobienstwo.
Sw. Pawel przypomina dobra nowine o Zyciu Wiecznym. Czasy w ktorych zyl byly trudne jak czas w ktorym my zyjemy. Kontrastowaly ze soba bogactwo i nedza, wysoka cywilizacja i barbarzynstwo, potega militarna i polityczna oraz wyzysk i uzaleznienie, zepsucie moralne i rodzacy sie Kosciol. Tak bardzo wazna rzecza dzisiaj rowniez, sa narodziny Kosciola, czyli jego prawdziwa odnowa.
Nie mozna „stawiac na rowni” cierpien doczesnych ze Szczesciem Wiecznym. Bog jest wiekszy od naszych oczekiwan i obliczen. W szczesciu czlowieka bedzie uczestniczyla cala przyroda. Z drugiej strony, rowniez nasze ludzkie szczescie domaga sie, dla swojej pelni, aby wziela w nim udzial rowniez otaczajaca nas i towarzyszaca nam natura.
Istota nowego zycia bedzie z jednej strony uwolnienie od tego co nas ogranicza, smuci, boli, dokucza, z drugiej bedzie to wolnosc do wyrazenia radosci , wdziecznosci i szczescia. Bedzie jak euforia tanca, albo jak uniesienie w pracy tworczej, albo po prostu – bedzie to prawdziwa MILOSC.
wydawało się nam, że śnimy.
Usta nasze były pełne śmiechu,
a język śpiewał z radości.
Mówiono wtedy między poganami:
„Wielkie rzeczy im Pan uczynił”.
Pan uczynił nam wielkie rzeczy
i ogarnęła nas radość.
Niech nas blogoslawi Bog Wszechmgacy swoja Pelnią Zycia, Ojciec i Syn i Duch Swiety.
Nie moĹźesz pisaÄ nowych tematĂłw Nie moĹźesz odpowiadaÄ w tematach Nie moĹźesz zmieniaÄ swoich postĂłw Nie moĹźesz usuwaÄ swoich postĂłw Nie moĹźesz gĹosowaÄ w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Nie możesz ściągać załączników na tym forum
FAQ
Szukaj
UĹźytkownicy
Grupy
Rejestracja
Zaloguj
