Czwartek, 30 LISTOPADA 2017
¦więto ¶w. Andrzeja Apostoła
(Iz 49,1-6)
Wyspy, posłuchajcie Mnie! Ludy najdalsze, uważajcie! Powołał Mnie Pan już z łona mej matki, od jej wnętrzno¶ci wspomniał moje imię. Ostrym mieczem uczynił me usta, w cieniu swej ręki Mnie ukrył. Uczynił ze mnie strzałę zaostrzon±, utaił mnie w swoim kołczanie. I rzekł mi: "Ty¶ Sług± moim, Izraelu, w tobie się rozsławię". Ja za¶ mówiłem: Próżno się trudziłem, na darmo i na nic zużyłem me siły. Lecz moje prawo jest u Pana i moja nagroda u Boga mego. Wsławiłem się w oczach Pana, Bóg mój stał się moj± sił±. teraz przemówił Pan, który mnie ukształtował od urodzenia na swego Sługę, bym nawrócił do Niego Jakuba i zgromadził Mu Izraela. A mówił: "To zbyt mało, iż jeste¶ Mi Sług± dla podĽwignięcia pokoleń Jakuba i sprowadzenia ocalałych z Izraela! Ustanowię cię ¶wiatło¶ci± dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi".
lub
(Rz 10,9-18)
Jeżeli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych - osi±gniesz zbawienie. Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznawanie jej ustami - do zbawienia. Wszak mówi Pismo: żaden, kto wierzy w Niego, nie będzie zawstydzony. Nie ma już różnicy między Żydem a Grekiem. Jeden jest bowiem Pan wszystkich. On to rozdziela swe bogactwa wszystkim, którzy Go wzywaj±. Albowiem każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony. Jakże więc mieli wzywać Tego, w którego nie uwierzyli? Jakże mieli uwierzyć w Tego, którego nie słyszeli? Jakże mieli usłyszeć, gdy im nikt nie głosił? Jakże mogliby im głosić, je¶liby nie zostali posłani? Jak to jest napisane: Jak piękne stopy tych, którzy zwiastuj± dobr± nowinę! Ale nie wszyscy dali posłuch Ewangelii. Izajasz bowiem mówi: Panie, któż uwierzył temu, co od nas posłyszał? Przeto wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym za¶, co się słyszy, jest słowo Chrystusa. Pytam więc: czy może nie słyszeli? Ależ tak: Po całej ziemi rozszedł się ich głos, aż na krańce ¶wiata ich słowa.
(Ps 19, 2-3. 4-5ab)
REFREN: Po całej ziemi ich głos się rozchodzi
Niebiosa głosz± chwałę Boga
dzieło r±k Jego obwieszcza nieboskłon.
Dzień opowiada dniowi,
noc nocy przekazuje wiadomo¶ć.
Nie s± to słowa ani nie jest to mowa,
których by dĽwięku nie usłyszano:
Ich głos się rozchodzi po całej ziemi,
ich słowa aż po krańce ¶wiata.
(J 14,6b.9c)
Ja jestem drog±, prawd± i życiem. Filipie, kto mnie widzi, widzi i Ojca.
(Mt 4,18-22)
Gdy Jezus przechodził obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał dwóch braci: Szymona, zwanego Piotrem, i brata jego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich: PójdĽcie za Mn±, a uczynię was rybakami ludzi. Oni natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. A gdy poszedł stamt±d dalej, ujrzał innych dwóch braci, Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego, Jana, jak z ojcem swym Zebedeuszem naprawiali w łodzi swe sieci. Ich też powołał. A oni natychmiast zostawili łódĽ i ojca i poszli za Nim.
....................................
mateusz.pl » czytania na każdy dzień
(Rz 10,9-18)
...Izajasz bowiem mówi: Panie, któż uwierzył temu, co od nas posłyszał? Przeto wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym za¶, co się słyszy, jest słowo Chrystusa....
(J 14,6b.9c)
Ja jestem drog±, prawd± i życiem. Filipie, kto mnie widzi, widzi i Ojca.
(Mt 4,18-22)
Gdy Jezus przechodził obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał dwóch braci: Szymona, zwanego Piotrem, i brata jego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich: PójdĽcie za Mn±, a uczynię was rybakami ludzi. Oni natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. A gdy poszedł stamt±d dalej, ujrzał innych dwóch braci, Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego, Jana, jak z ojcem swym Zebedeuszem naprawiali w łodzi swe sieci. Ich też powołał. A oni natychmiast zostawili łódĽ i ojca i poszli za Nim.
Przechodzil nad jeziorem...ujrzal pracujacych rybakow..."I rzekł do nich: PójdĽcie za Mn±, a uczynię was rybakami ludzi."...
Nie zastanawiali się...Czym ich poci±gn±ł? Przeciez jeszcze nie byl znany, jeszcze nie widzieli zadnego Jego cudu...Nie wahali się - natychmiast, zostawiwszy wszystko, poszli za Nim...na ¶mierć i życie...Głosic Nowinę o czekajacym na nas Jego Królestwie...
Bog powoluje czlowieka w najbardziej banalnym miejscu i momencie, po¶rodku jego zwyklych zajęć. Narodzenie powolania nie potrzebuje specjalnych duchowych smakow i nadzwyczajnych okolicznosci. Nie sa mu potrzebne kostiumy i specjalne aranżacje, ponieważ chodzi o wiarę i milo¶c, a te najlepiej rozumie i najlepiej wyraza prostota i zaufanie. Wszelkie komplikacje pochodza z zarozumialosci i pychy.
Bog jest gwarancja skutecznosci misji ewangelizacyjnej Kosciola. Istotne zatem jest Jego powolanie, a nie zwykla ludzka zaradnosc i ambicje. Rowniez ostateczna ocena tej misji nalezy do Niego, a nie ludzkiego poczucia kleski czy nieskutecznosci. To co wydaje sie byc fiaskiem staje sie nowym poczatkiem, obejmujacym jeszcze szersze zadania.
Niebiosa głosz± chwałę Boga
dzieło r±k Jego obwieszcza nieboskłon.
Dzień opowiada dniowi,
noc nocy przekazuje wiadomo¶ć
Niech nas błogosławi Wszechmog±cy Bóg, Ojciec i Syn i Duch ¦więty.
Nie moĹĽesz pisać nowych tematĂłw Nie moĹĽesz odpowiadać w tematach Nie moĹĽesz zmieniać swoich postĂłw Nie moĹĽesz usuwać swoich postĂłw Nie moĹĽesz gĹ‚osować w ankietach Nie możesz zał±czać plików na tym forum Nie możesz ¶ci±gać zał±czników na tym forum
FAQ
Szukaj
UĹĽytkownicy
Grupy
Rejestracja
Zaloguj
