(1 Sm 8,4-7.10-22a)
Zebrała się więc cała starszyzna izraelska i udała się do Samuela do Rama. Odezwali się do niego: Oto ty się zestarzałeś, a synowie twoi nie postępują twoimi drogami: ustanów raczej nad nami króla, aby nami rządził, tak jak to jest u innych narodów. Nie podobało się Samuelowi to, że mówili: Daj nam króla, aby nami rządził. Modlił się więc Samuel do Pana. A Pan rzekł do Samuela: Wysłuchaj głosu ludu we wszystkim, co mówi do ciebie, bo nie ciebie odrzucają, lecz Mnie odrzucają jako króla nad sobą. I powtórzył Samuel wszystkie słowa Pana ludowi, który od niego zażądał króla. Mówił: Oto jest prawo króla mającego nad wami panować: Synów waszych będzie on brał do swego rydwanu i swych koni, aby biegali przed jego rydwanem. I uczyni ich tysiącznikami, pięćdziesiątnikami, robotnikami na roli swojej i żniwiarzami. Przygotowywać też będą broń wojenną i zaprzęgi do rydwanów. Córki wasze zabierze do przyrządzania wonności oraz na kucharki i piekarki. Zabierze również najlepsze wasze ziemie uprawne, winnice i sady oliwkowe, a podaruje je swoim sługom. Zasiewy wasze i winnice obciąży dziesięciną i odda ją swoim dworzanom i sługom. Weźmie wam również waszych niewolników, niewolnice, waszych najlepszych młodzieńców i osły wasze i zatrudni pracą dla siebie. Nałoży dziesięcinę na trzodę waszą, wy zaś będziecie jego sługami. Będziecie sami narzekali na króla, którego sobie wybierzecie, ale Pan was wtedy nie wysłucha. Odrzucił lud radę Samuela i wołał: Nie, lecz król będzie nad nami, abyśmy byli jak wszystkie narody, aby nas sądził nasz król, aby nam przewodził i prowadził nasze wojny! Samuel wysłuchał wszystkich słów ludu i powtórzył je uszom Pana. A Pan rzekł do Samuela: Wysłuchaj ich żądania i ustanów im króla!
(Ps 89,16-19)
REFREN: Na wieki będę sławił łaski Pana
Błogosławiony lud, który umie się cieszyć
i chodzi, Panie, w blasku Twojej obecności.
Cieszą się zawsze Twym imieniem,
wywyższa ich Twoja sprawiedliwość.
Bo Ty jesteś blaskiem ich potęgi,
a przychylność Twoja dodaje nam mocy.
Bo do Pana należy nasza tarcza,
a król nasz do Świętego Izraela.
(2 Kor 5,19)
W Chrystusie Bóg pojednał świat ze sobą, nam zaś przekazał słowo pojednania.
(Mk 2,1-12)
Gdy Jezus po pewnym czasie wrócił do Kafarnaum, posłyszeli, że jest w domu. Zebrało się tyle ludzi, że nawet przed drzwiami nie było miejsca, a On głosił im naukę. Wtem przyszli do Niego z paralitykiem, którego niosło czterech. Nie mogąc z powodu tłumu przynieść go do Niego, odkryli dach nad miejscem, gdzie Jezus się znajdował, i przez otwór spuścili łoże, na którym leżał paralityk. Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: Synu, odpuszczają ci się twoje grzechy. A siedziało tam kilku uczonych w Piśmie, którzy myśleli w sercach swoich: Czemu On tak mówi? On bluźni. Któż może odpuszczać grzechy, prócz jednego Boga? Jezus poznał zaraz w swym duchu, że tak myślą, i rzekł do nich: Czemu nurtują te myśli w waszych sercach? Cóż jest łatwiej: powiedzieć do paralityka: Odpuszczają ci się twoje grzechy, czy też powiedzieć: Wstań, weź swoje łoże i chodź? Otóż, żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów - rzekł do paralityka: Mówię ci: Wstań, weź swoje łoże i idź do domu! On wstał, wziął zaraz swoje łoże i wyszedł na oczach wszystkich. Zdumieli się wszyscy i wielbili Boga mówiąc: Jeszcze nigdy nie widzieliśmy czegoś podobnego.
............................
mateusz.pl » czytania na każdy dzień
(Mk 2,1-12)
...Nie mogąc z powodu tłumu przynieść go do Niego, odkryli dach nad miejscem, gdzie Jezus się znajdował, i przez otwór spuścili łoże, na którym leżał paralityk. Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: Synu, odpuszczają ci się twoje grzechy...
...i rzekł do nich: Czemu nurtują te myśli w waszych sercach? Cóż jest łatwiej: powiedzieć do paralityka: Odpuszczają ci się twoje grzechy, czy też powiedzieć: Wstań, weź swoje łoże i chodź? Otóż, żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów - rzekł do paralityka: Mówię ci: Wstań, weź swoje łoże i idź do domu! On wstał, wziął zaraz swoje łoże...
Cudowna Nauka!...w tak cudownej sytuacji!...
Jezus nie powiedzial wprost- "bo Ja jestem Bogiem"...Cud uzdrowienia paralityka o tym zaświadczył!
Wiara, wiara! "...Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: Synu, odpuszczają ci się twoje grzechy"...Im zapewne chodzilo o uzdrowienie z paralizu, Jezus zaś pouczyl ich, ze wazniejsze jest odpuszczenie grzechów chorego...
A co dla mnie jest ważniejsze?...Chwila zastanowienia przynosi mi odpowiedz, ze tylko, tuz po odejsciu od konfesjonalu, cieszylo mnie zwykle uwolnienie od win, a potem - prosilam i oczekiwalam cudownego uzdrowienia ciala...
Panie Boże, przymnóż mi wiary, proszę! Otwieraj nam oczy, uszy, serca na Twoje CUDA dookoła! Obdarzaj nas nadal Swoim MIŁOSIERDZIEM!
Dzisiaj rowniez aktualny politycznie jest argument :” abyśmy byli jak wszystkie narody.” Brzmią one: „abysmy byli europejczykami”, abysmy byli nowocześni, szli z duchem czasow itp
Wladze odpuszczania grzechow posiada Jezus z racji Boskosci Jego osoby. Dowodem na to jest potęga stworcza Jego slowa.
Błogosławiony lud, który umie się cieszyć
i chodzi, Panie, w blasku Twojej obecności.
Cieszą się zawsze Twym imieniem,
wywyższa ich Twoja sprawiedliwość.
Niech nas blogoslawi Bóg Wszechmogący, Ojciec i Syn i Duch Święty
Tak często jest mowa o radości, a nie umiemy jej okazywać. Nie umiemy się zwyczajnie cieszyć. Wyśmiewanie przychodzi nam łatwo. /Daria/
Jakze trafna uwaga. Wszyscy tego doswiadczamy.
Osobiscie najszczerzej sie ciesze, kiedy w trudnosciach spotyka mnie jakies dobro. Wiem, ze Bog w tym macza Swoje rece przez czlowieka. Czuje Boza obecnosc wtedy i jestem autentycznie radosnie szczesliwa.
Wysmiewania raczej unikam. Nie dosc, ze malo to eleganckie to jeszcze bardzo rani i boli.
Rzeczywiście, okazywanie radości bywa czasem trudne.
Jednak warto starać się cieszyć różnymi drobnymi codziennymi sprawami.
Nawet jeśli okoliczności nie sprzyjają temu,
a może nawet szczególnie wtedy.
W psalmie jest mowa o ludzie, który umie się cieszyć a nie o pojedynczym człowieku. PRAWDZIWĄ radością jest radość z tego, że Pan (czyli JHWH) jest Bogiem owego ludu. Tym ludem jest naturalnie Naród Wybrany. Ludy, które mają inne byty za swoich bogów, wg słów psalmu najprawdopodobniej nie umieją się cieszyć.
Rodzina jest szkola radosci, mimo ze sa tam i placze i podniesione glosy... tak jak to bywa w szkole. Wiem, ze nie zawsze tak bywa, ale ilez to rzeczy i okazji potrafi zepsuc czlowiek. Milosc malzenska, albo zakonna na przyklad...
AUNAS dziś wieczorem ulice, samochody przykrył biały puch.
Zrobiło się bardzo ładnie i optymistycznie,
a więc mamy jeszcze jeden powód, by ucieszyć się,
z tej drobnej przecież sprawy.
Nie moĹźesz pisaÄ nowych tematĂłw Nie moĹźesz odpowiadaÄ w tematach Nie moĹźesz zmieniaÄ swoich postĂłw Nie moĹźesz usuwaÄ swoich postĂłw Nie moĹźesz gĹosowaÄ w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Nie możesz ściągać załączników na tym forum
FAQ
Szukaj
UĹźytkownicy
Grupy
Rejestracja
Zaloguj
