Strona Główna nasz DOM
www.netparafia.pl

FAQFAQ  SzukajSzukaj  UĹźytkownicyUĹźytkownicy  GrupyGrupy
RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj  Chat

Poprzedni temat «» Następny temat
...Tobie mój Boże ten śpiew dedykuję...
Autor Wiadomość
ZoRo


Miejscowosc: Warszawa
Wysłany: 23 Luty 2018, 16:53   ...Tobie mój Boże ten śpiew dedykuję...

Padły wlasnie u mnie w telefonie (i duszy) słodkie slowa przebaczenia, ktore wczesniej wydawaly mi sie niemozliwe do wybrzmienia...Bliżej...coraz bliżej...
DLA JEGO BOLESNEJ MĘKI MIEJ MIŁOSIERDZIE DLA NIEJ, DLA MNIE, DLA NAS...DLA CAŁEGO ŚWIATA! - swoim, wlasnie troche skruszonym tą chwilą, za malym ciagle sercem, w TWOJE IMIĘ, BOŻE, proszę...I także ciszą, zapadłą nagle na Krzyzu, słyszalną w wierszach naszego Abuny Zygmunta, pozwól - niech błagam Cie też...


Tobie


wreszcie mogę płakać

po policzkach

po brodzie

Tobie

mój Boże

ten śpiew dedykuję

bo Ty go rozumiesz

Ty wszystko wiesz


Wszystko nowe


opływasz mnie zewsząd Boże

jak wielka rzeka albo morze

nie mogę Cię pomieścić w sobie


od stóp po czubki włosów

zanurzony w Tobie tonę

przechodząc w nowy wymiar

istnienia

Krzyż wszystko zmienia

jak rzeka pustynię


Gdyby nie Jego Krzyż


czymże byśmy byli

bez Twojego miłosierdzia

kto by się o nas upomniał

kto by zstąpił po nas

do najciemniejszego piekła

aby nas wydostać z niego i przenieść

do jasnego domu

Twojej Ewangelii


Przybity do krzyża


przybity do krzyża

o nową nadzieję proszę

dla chwili bieżącej

która tej właśnie nocy

wraz z całą flotyllą okrętów

rozbiła się o ostrą krawędź księżyca

i na pewno zatonie bez Twojej pomocy


W dzień trzeci


wołałem

ale jak zwykle

wołanie moje

nie znalazło odpowiedzi

postanowiłem sobie wtedy

że zamilknę całkowicie

i szczelnym milczeniem

niebo oddzielę od ziemi

na szczęście

znalazły mnie i przygarnęły

zgrzebne ramiona krzyża

jako początek nowej nadziei

tej która się spełniła

w dzień trzeci


Wiersze O.Zygmunta Kwiatkowskiego
 
 
Abuna Zygmunt
Abuna Zygmunt


Miejscowosc: Aleppo
Wysłany: 23 Luty 2018, 17:29   

Rozmowa z soba samym, dzieki spotkaniu po latach z tymi samymi wierszami:

Tobie


wreszcie jestem sam
mogę płakać
łzami
po policzkach
po brodzie

Tobie
Do stóp
Tobie
do rąk
mój Boże

ten śpiew
który Twój Duch
nuci w mnie
również dedykuję
Tobie



Wszystko nowe


opływasz mnie zewsząd Boże
jak wielka rzeka albo morze
nie mogę Cię pomieścić w sobie


od stóp po czubki włosów
zanurzony w Tobie
tonę przechodząc
w nowy wymiar
istnienia

Krzyż wszystko zmienia
wodę w wino
chleb w Ciało Boże
a śmierć w życie
NOWE
 
 
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Nie możesz ściągać załączników na tym forum
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group