nasz DOM

[Rozaniec]

Sobota, 15 sierpnia 2020
Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

(Ap 11, 19a; 12, 1. 3-6a. 10ab)
Świątynia Boga w niebie się otwarła, i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego świątyni. Potem wielki znak się ukazał na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu. Ukazał się też inny znak na niebie: Oto wielki Smok ognisty; ma siedem głów i dziesięć rogów, a na głowach siedem diademów. Ogon jego zmiata trzecią część gwiazd z nieba i rzucił je na ziemię. Smok stanął przed mającą urodzić Niewiastą, ażeby skoro porodzi, pożreć jej Dziecko. I porodziła syna – mężczyznę, który będzie pasł wszystkie narody rózgą żelazną. Dziecko jej zostało porwane do Boga i do Jego tronu. Niewiasta zaś zbiegła na pustynię, gdzie miejsce ma przygotowane przez Boga. I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: "Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca"

(Ps 132, 6-7. 9-10. 13-14)
REFREN: Stoi Królowa po Twojej prawicy

Słyszeliśmy o Arce w Efrata,
znaleźliśmy ją na polach Jaaru.
Wejdźmy do Jego mieszkania,
padnijmy przed podnóżkiem stóp Jego.

Niech Twoi kapłani odzieją się w sprawiedliwość,
a Twoi wierni niech śpiewają z radości.
Przez wzgląd na sługę Twego, Dawida,
nie odtrącaj oblicza Twojego pomazańca.

Pan bowiem wybrał Syjon,
tej siedziby zapragnął dla siebie.
"Oto miejsce mego odpoczynku na wieki,
tu będę mieszkał, bo wybrałem go sobie".

(1 Kor 15, 20-26)
Bracia: Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy spośród tych, co pomarli. Ponieważ bowiem przez człowieka przyszła śmierć, przez człowieka też dokona się zmartwychwstanie. I jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni, lecz każdy według własnej kolejności. Chrystus jako pierwszy, potem ci, co należą do Chrystusa, w czasie Jego przyjścia. Wreszcie nastąpi koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu i gdy pokona wszelką Zwierzchność, Władzę i Moc. Trzeba bowiem, ażeby królował, aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy. Jako ostatni wróg, zostanie pokonana śmierć.

Aklamacja
Maryja została wzięta do nieba, radują się zastępy aniołów.

(Łk 1, 39-56)
Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: "Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana". Wtedy Maryja rzekła: "Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy. Bo wejrzał na uniżenie swojej służebnicy. Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia. Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny. święte jest Jego imię, A Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie nad tymi, co się Go boją. Okazał moc swego ramienia, rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich. Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych. Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił. Ujął się za swoim sługą, Izraelem, pomny na swe miłosierdzie. Jak przyobiecał naszym ojcom, Abrahamowi i jego potomstwu na wieki". Maryja pozostała u niej około trzech miesięcy; potem wróciła do domu.
....................................
mateusz.pl » czytania na każdy dzień

[ZoRo]

(Łk 1, 39-56)
Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: "Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana"...

Dialog Maryi i Elzbiety moze sie komus wydac, przez chwilę, rozmową szalonych KOBIET...Wszelkie wielkie Rozmowy są owocem działania Ducha Świętwgo...
Uwierzenie, ze to Duch św i pójście za Jego ntchnieniami wymaga Odwagi wiary, odwagi rozpoznania, że to On - podarowany nam przez Zmartwychwstałego Pana...
..."Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana"...

Aklamacja
Maryja została wzięta do nieba, radują się zastępy aniołów.

[Abuna Zygmunt]

Maryja udała się do Elżbiety w tym samym duchu zbawczej miłości w jakim anioł Gabriel zwiastował jej poczęcie z Ducha Świętego. Jest to Duch ewangelicznych błogosławieństw, duch Kościoła, a więc naszej życiowej codzienności. Oby taki był sens dzisiejszego święcenia ziół, wszystkich naszych pielgrzymek i 100 lecia naszego „cudownego” zwycięstwa.


POMÓŻ
opływasz mnie zewsząd Boże
jak wielka rzeka albo morze
nie mogę się w pełni odnaleźć
w Tobie

od stóp po czubki włosów
zanurzony w Tobie tonę
przechodząc w nowy wymiar
istnienia - już nie żyję sobie

Maryjo pomóż mi być
Nowym człowiekiem

Niech nas błogosławi Bóg Wszechmogący, Ojciec i Syn i Duch Święty

[Abuna Zygmunt]

„Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca”. TERAZ, a przeciez „Niewiasta zbiegla na pustynie”, „Dziecko jej zostalo porwane do Boga”, a na ziemi sroży się „wielki Smok ognisty”, którego „ogon zmiata trzecią część gwiazd z nieba, które zrzucil na ziemię”, czyniąc na niej wielki chaos, starając się w ten sposób zatrzymać dzieło Zbawienia. Tymczasem w naszym TERAZ rozwija się Królestwo Boże i należą do niego ci którzy mają wiarę jak Maryja.
Przychodzimy do Niej aby nam pomogła szczęśliwie podołać życiowej próbie i cieszyć się tryumfem Bożego Królestwa w dniu powrotu Jezusa na ziemię. Maryja nie czeka na należne jej hołdy Elżbiety i nasze, ale sama przychodzi z pozdrowieniami i z pomocą, powodowana naturalnym odruchem Jej matczynego serca – Służebnicy Pańskiej.