nasz DOM

[ZoRo]

Czwartek,,11lutego 2021
Czwartek V tygodnia okresu zwykłego

(Rdz 2, 18-25)
Pan Bóg rzekł: "Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam; uczynię mu zatem odpowiednią dla niego pomoc" Ulepiwszy z gleby wszelkie zwierzęta ziemne i wszelkie ptaki powietrzne, Pan Bóg przyprowadził je do mężczyzny, aby przekonać się, jaką on da im nazwę. Każde jednak zwierzę, które określił mężczyzna, otrzymało nazwę "istota żywa". I tak mężczyzna dał nazwy wszelkiemu bydłu, ptakom powietrznym i wszelkiemu zwierzęciu polnemu, ale nie znalazła się pomoc odpowiednia dla mężczyzny. Wtedy to Pan sprawił, że mężczyzna pogrążył się w głębokim śnie, i gdy spał, wyjął jedno z jego żeber, a miejsce to zapełnił ciałem. Po czym Pan Bóg z żebra, które wyjął z mężczyzny, zbudował niewiastę. A gdy ją przyprowadził do mężczyzny, mężczyzna powiedział: "Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała. Ta będzie się zwała niewiastą, bo ta z mężczyzny została wzięta" Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem Chociaż mężczyzna i jego żona byli nadzy, nie odczuwali nawzajem wstydu.

(Ps 128(127), 1b-2. 3. 4-5)
REFREN: Szczęśliwy człowiek, który służy Panu

Szczęśliwy człowiek, który się boi Pana
i chodzi jego drogami.
Będziesz spożywał owoc pracy rąk swoich,
szczęście osiągniesz i dobrze ci będzie.

Małżonka twoja jak płodny szczep winny
w zaciszu twojego domu.
Synowie twoi jak oliwne gałązki
dokoła twego stołu.

Tak będzie błogosławiony człowiek,
który się boi Pana.
Niech cię z Syjonu Pan błogosławi
i obyś oglądał pomyślność Jeruzalem
przez wszystkie dni twego życia.

Aklamacja (Mt 11,25)
Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.

(Mk 7,24-30)
Jezus udał się w okolice Tyru i Sydonu. Wstąpił do pewnego domu i chciał, żeby nikt o tym nie wiedział, lecz nie mógł pozostać w ukryciu. Wnet bowiem usłyszała o Nim kobieta, której córeczka była opętana przez ducha nieczystego. Przyszła, upadła Mu do nóg, a była to poganka, Syrofenicjanka rodem, i prosiła Go, żeby złego ducha wyrzucił z jej córki. Odrzekł jej: „Pozwól wpierw nasycić się dzieciom; bo niedobrze jest wziąć chleb dzieciom i rzucić psom”. Ona Mu odparła: „Tak, Panie, lecz i szczenięta pod stołem jadają z okruszyn dzieci”. On jej rzekł: „Przez wzgląd na te słowa idź, zły duch opuścił twoją córkę”. Gdy wróciła do domu, zastała dziecko leżące na łóżku, a zły duch wyszedł.
.......................................
mateusz.pl » czytania na każdy dzień

[Abuna Zygmunt]

„Przez wzgląd na te słowa idź, zły duch opuścił twoją córkę”. Oczywiście nie chodzi o magiczną siłę słów, ale o zwrócenie uwagi na to jak wielkie znaczenie ma u Boga czyste, pokorne i ufne SERCE CZŁOWIEKA KTÓRE KOCHA, tak jak ta pogańska kobieta – POKORNĄ, KRZYŻOWĄ MIŁOŚCIĄ CHRYSTUSA. Cud który uczynił Chrystus w tej pogańskiej ziemi jest antycypacją nawrócenia pogan, również tych XXI wieku i SZCZEGÓLNYM APELEM ORAZ NADZIEJĄ DLA NAS, WSPÓŁCZESNYCH CHRZEŚCIJAN, POTRZEBUJĄCYCH NAWRÓCENIA! (Mk 7,24-30)

NIECH NAS BŁOGSŁAWI BÓG WSZECHMOGĄCY, OJCIEC I SYN I DUCH ŚWIĘTY.

[Abuna Zygmunt]

To „Pan Bóg rzekł: "Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam” i On zdecydował: „uczynię mu zatem odpowiednią dla niego pomoc". Tylko On, Stworzyciel, może sprawić, że będzie to rzeczywiście „ODPOWIEDNIA POMOC”, zgodnie z jego powołaniem aby być „na obraz i podobieństwo” Boga, który jest JEDYNOŚCIA W TRÓJCY ŚWIĘTEJ, bo jakże inaczej mógłby być MIŁOŚCIĄ.
Ewa była w Adamie, jak Jezus w łonie Maryi - misterium Stworzenia człowieka i misterium Odkupienia uzupełniają się wzajemnie. Przenikają się cudownie jedność i zróżnicowanie, co stanowi istotę prawdziwej, twórczej MIŁOŚCI. Na tym właśnie polega POMOC, której potrzebował Adam i która stanowi najgłębszy rys jego tożsamości ludzkiej. Jej szczytem jest MISTYCZNA WIĘŹ CHRYSTUSA I KOŚCIOŁA, wyrażona interwencją Boga, który z PRZEBITEGO SERCA NOWEGO ADAMA, ŚPIĄCEGO NA DRZEWIE KRZYŻA, WYPROWADZIŁ NOWĄ EWĘ – KOSCIÓŁ, OTWIERAJĄC MOŻLIWOŚĆ SPEŁNIENIA SIĘ JEDNOŚCI, KTÓRA JEST SENSEM EGZYSTENCJI CAŁEGO ŚWIATA – PARUZJI - KTÓRA DOKONA SIĘ WRAZ Z POWTÓRNYM PRZYJŚCIEM CHRYSTUSA NA ZIEMIĘ. Naszą odpowiedzią wiary jest modlitewne wołanie: Maranata (Marana tha), czyli PRZYJDŹ NASZ PANIE.