Miłość czuwa i wypatruje powrotu ukochanego. Miłość jest cierpliwa. Miłość modli się nieustannie: „Anna siedziała przy drodze, wypatrując syna”.
Miłość jest zwycięska – nie boi się śmierci: ”Anna tymczasem wybiegła, rzuciła się synowi na szyję i zawołała do niego: "Ujrzałam cię, dziecko, teraz już mogę umrzeć"
„I rozpłakała się”- miłość jest mocniejsza od śmierci, miłość płacz żalu zamienia w płacz radości.
Miłość jest światłem – bez niej człowiek bezsensownie po życiu błądzi: "Ujrzałem cię, dziecko, światło moich oczu".
Miłość czyni cuda dla tych którzy ufają Bogu: „ufaj, ojcze! (…). Potem obiema rękami ściągnął bielmo z kącików jego oczu.”
Miłość z martwych budynków czyni domy: „I wszedł Tobiasz do domu, ciesząc się i wielbiąc Boga na cały głos”.
Miłość tworzy rodziny: „ciesząc się i wielbiąc Boga, wyszedł na spotkanie swej synowej do bramy Niniwy”
Miłość nieustannie błogosławi Boga: „Niech będzie błogosławiony Bóg! Niech będzie błogosławione wielkie imię Jego! Niech będą błogosławieni wszyscy Jego święci aniołowie!”
Miłość wnosi Boże błogosławieństwo do rodziny: „I wszedł Tobiasz do domu, ciesząc się i wielbiąc Boga na cały głos”.
Miłość błogosławi całe wspólnoty: „Tego dnia nastała wielka radość między wszystkimi Żydami mieszkającymi w Niniwie.”
Miłość jest źródłem wszystkich błogosławieństw życiowych:
„Tobiasz podszedł do Sary (…), pobłogosławił ją i tak do niej przemówił:
"Witaj, w zdrowiu przybywająca córko,
niech będzie błogosławiony twój Bóg, który przyprowadził cię do nas,
niech będzie błogosławiony twój ojciec
niech będzie błogosławiony Tobiasz, mój syn,
i ty bądź błogosławiona, córko!
Wejdź do domu swego w zdrowiu, z błogosławieństwem i radością!
Wejdź, córko!"
Miłość spełnia oczekiwania Boga i człowieka – prowadzi do Pełni Życia
(Tb 11, 5-18)
MIŁOŚĆ sprawia, że drobne uczynki uzyskują moc zbawiania.
W Kościele Domowym uczymy się, że żona zbawia męża, a mąż zbawia żonę. Krzyż cierpliwie znoszony, od współmałżonka czy od dzieci, za nich ofiarowany, zbawia ich. Oczywiście nie w sensie ofiary zbawczej Chrystusa, ale przybliżania do życia w Bogu.
Miłość cierpliwa jest,
łaskawa jest.
Miłość nie zazdrości,
nie szuka poklasku,
nie unosi się pychą;
nie dopuszcza się bezwstydu,
nie szuka swego,
nie unosi się gniewem,
nie pamięta złego;
nie cieszy się z niesprawiedliwości,
lecz współweseli się z prawdą.
Wszystko znosi,
wszystkiemu wierzy,
we wszystkim pokłada nadzieję,
wszystko przetrzyma.
Miłość nigdy nie ustaje.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie moesz zacza plikw na tym forum Nie moesz ciga zacznikw na tym forum
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Rejestracja
Zaloguj
