Czytanie pierwsze
(Sdz 11, 29-39a)
Duch Pana był nad Jeftem, który przebiegał dzielnice Gileadu i Manassesa, przeszedł przez Mispa w Gileadzie, z Mispa w Gileadzie ruszył przeciwko Ammonitom. Jefte złożył też ślub Panu: "Jeżeli sprawisz, że Ammonici wpadną w moje ręce, wówczas ten, kto pierwszy wyjdzie od drzwi mego domu, gdy w pokoju będę wracał z pola walki z Ammonitami, będzie należał do Pana i złożę z niego ofiarę całopalną". Wyruszył więc Jefte przeciw Ammonitom, zmuszając ich do walki, i Pan wydał ich w jego ręce. Rozgromił ich na przestrzeni od Aroeru aż do okolic Minnit, co stanowi dwadzieścia miast, i dalej aż do Abel-Keramim. Była to klęska straszna. Ammonici zostali poniżeni przez Izraela. Gdy potem wracał Jefte do Mispa, do swego domu, oto córka jego wyszła na spotkanie, tańcząc przy dźwiękach bębenków, a było to dziecko jedyne; nie miał bowiem prócz niej ani syna, ani córki. Ujrzawszy ją, rozdarł swe szaty, mówiąc: "Ach, córko moja! Wielki ból mi sprawiasz! Ty też jesteś wśród tych, co mnie martwią! Oto bowiem nierozważnie złożyłem Panu ślub, którego nie będę mógł odmienić!" Odpowiedziała mu ona: "Ojcze mój! Skoro ślubowałeś Panu, uczyń ze mną zgodnie z tym, co wyrzekłeś własnymi ustami, skoro Pan pozwolił ci dokonać pomsty na twoich wrogach, Ammonitach!" Nadto rzekła do swego ojca: "Pozwól mi uczynić tylko to jedno: puść mnie na dwa miesiące, a ja udam się w góry z towarzyszkami moimi, aby opłakiwać moje dziewictwo". "Idź!" - rzekł do niej. I pozwolił jej oddalić się na dwa miesiące. Poszła więc ona i towarzyszki jej i w górach opłakiwała swoje dziewictwo. Minęły dwa miesiące i wróciła do swego ojca, który wypełnił na niej swój ślub.
Szczęśliwy człowiek,
który nadzieję pokłada w Panu,
a nie naśladuje pysznych
i skłonnych do kłamstwa.
Nie chciałeś ofiary krwawej ani z płodów ziemi,
lecz otwarłeś mi uszy;
nie żądałeś całopalenia i ofiary za grzechy.
Wtedy powiedziałem: "Oto przychodzę.
W zwoju księgi jest o mnie napisane:
Radością jest dla mnie pełnić Twoją wolę, mój Boże,
a Twoje Prawo mieszka w moim sercu".
Głosiłem Twą sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu
i nie powściągałem warg moich,
o czym Ty wiesz, Panie.
Aklamacja
Aklamacja (Ps 95 (94), 8a. 7d)
Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych, lecz słuchajcie głosu Pańskiego.
Ewangelia
(Mt 22, 1-14)
Jezus w przypowieściach mówił do arcykapłanów i starszych ludu: <Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi. Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść. Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem: "Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę; woły i tuczne zwierzęta ubite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę!" Lecz oni zlekceważyli to i odeszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa, a inni pochwycili jego sługi i znieważywszy, pozabijali. Na to król uniósł się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich spalić. Wtedy rzekł swoim sługom: "Uczta weselna wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni. Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie". Słudzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala weselna zapełniła się biesiadnikami Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka nieubranego w strój weselny. Rzekł do niego: "Przyjacielu, jakże tu wszedłeś, nie mając stroju weselnego?" Lecz on oniemiał. Wtedy król rzekł sługom: "Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów". Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych".
"Jeżeli sprawisz, że Ammonici wpadną w moje ręce, wówczas ten, kto pierwszy wyjdzie od drzwi mego domu, gdy w pokoju będę wracał z pola walki z Ammonitami, będzie należał do Pana i złożę z niego ofiarę całopalną".
Jakie pomieszanie emocji, powrót do domu w pokoju i ofiara z domownika bo kto inny jak nie domownik mógł wyjść z domu.
Prawo wykluczało ofiarę z ludzi. Bóg brzydził się takimi, popularnymi zreszta wśród pogan, gdzie ofiarami byly najczesciej dzieci.
Straszna lekcja dla Jefte.
Ale, piękna postawa corki.
"Ojcze mój! Skoro ślubowałeś Panu,…
"Przyjacielu, jakże tu wszedłeś, nie mając stroju weselnego?"
Niedbały strój na uczcie to bezwstydny akt przeciwko gospodarzowi.
Brońmy dzieci, którym się chce wstyd odebrać.
Nie chciałeś ofiary krwawej ani z płodów ziemi,
lecz otwarłeś mi uszy;
nie żądałeś całopalenia i ofiary za grzechy.
Wtedy powiedziałem: "Oto przychodzę.
JEZU CHRYSTE OTWÓRZ NASZE SERCA NA WOLĘ OJCA W KRÓLESTWIE NIEBIESKIM.
Przyjdźcie na ucztę!" Lecz oni zlekceważyli to i odeszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa, a inni pochwycili jego sługi i znieważywszy, pozabijali. Na to król uniósł się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich spalić.
UCZTA EUCHARYSTYCZNA TRWA ZAPROSZENI SĄ WSZYSCY LUDZIE DOBREJ WOLI.
PUSTE KOŚCIOŁY MÓWIĄ SAME ZA SIEBIE. KAŻDY Z NAS MA PRWO WYBORU KRÓL NADAL NA NAS CZEKA Z CIERPLIWOŚCIĄ. SPIESZMY SIE PODĄŻAĆ KAŻDEGO DNIA ABY UCZESTNICZYĆ W OFIERZE PAŃSKIEJ. I CIĄGLE WYBIERAJMY ŻYCIE I MIŁOŚĆ odrzucając śmierć i nienawiść.
Z PANEM BOGIEM.
„Duch Pana był nad Jeftem” ale to nie znaczy, że utracił on przez to wolność decydowania o swoich czynach. W ferworze wojennych emocji „nierozważnie złożył Panu ślub”, jak sam to stwierdził, gdy zobaczył swoją jedyną córkę, jak się do niego zbliża aby go powitać po odniesionym zwycięstwie, a on przyrzekł Panu, że złoży Bogu w ofierze pierwszą osobę która wyjdzie go powitać. Było to dla nich obojga wielką tragedią, ale ani on, ani jego córka nie chcieli łamać słowa danego Bogu i nie próbowali uwolnić się od tego ślubu. Jest to przykład nadzwyczajnej wierności danemu słowu dla nas , żyjących w czasach gdy nagminnie łamie się śluby i obietnice. (Sdz 11, 29-39a)
Szczęśliwy człowiek, który nadzieję pokłada w Panu,
a nie naśladuje pysznych i skłonnych do kłamstwa.
Radością jest dla mnie pełnić Twoją wolę, mój Boże,
a Twoje Prawo mieszka w moim sercu".
Myliłby się ktoś jednak, gdyby sądził, że Chrystus, wraz z odejściem od zasady celebrowania społecznych rang, tytułów, odznaczeń i godności doprowadził do relatywizacji wartości, gdyż On dokonał tego właśnie w obronie wartości, aby spotkania z królem odbywały się w duchu przyjaźni i szacunku, a nie sformalizowanego, suchego ceremoniału.
Sprawa ze "strojem weselnym" na swoje glębsze znaczenie. Otóż w tamtej kulturze jeśli ktoś stojący wyżej w społeczeństwie zapaaszał kogoś biedniejszego przesyłam mu też odpowiedni strój, aby gość nie czuł się skrępowany. Tutaj zapewne też tak było. Gość nawet nie pofatygował się aby ubrać tę szatę, pogardził łaską PAna, nie przyjął jej.... I teraz zastsnówny się co my robimy z całym pakietem Darów które otrzymujemy na Chrzcie i Bierzmowaniu, podczas KOmunii Św, w całym naszym życiu w Obecności Bożej
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie moesz zacza plikw na tym forum Nie moesz ciga zacznikw na tym forum
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Rejestracja
Zaloguj
