nasz DOM

[Zolnierze]

Czwartek, 16 grudnia 2021

Czwartek III tygodnia adwentu

Czytanie pierwsze
(Iz 54, 1-10)
Śpiewaj z radości, niepłodna, która nie rodziłaś, wybuchnij weselem i wykrzykuj, która nie doznałaś bólów porodu! Bo liczniejsi są synowie porzuconej niż synowie mającej męża, mówi Pan. Poszerz przestrzeń twego namiotu, rozciągnij płótna twego mieszkania, nie krępuj się, wydłuż twe sznury, wbij mocno twe paliki! Bo się rozprzestrzenisz na prawo i lewo, twoje potomstwo posiądzie narody oraz zaludni opuszczone miasta. Nie lękaj się, bo już się nie zawstydzisz, nie wstydź się, bo już nie doznasz pohańbienia. Raczej zapomnisz o wstydzie twej młodości. I nie wspomnisz już hańby twego wdowieństwa. Bo małżonkiem twoim jest twój Stworzyciel, któremu na imię - Pan zastępów; odkupicielem twoim - Święty Izraela, nazywają Go Bogiem całej ziemi. Zaiste, jak niewiastę porzuconą i zgnębioną na duchu wezwał cię Pan. I jakby do porzuconej żony młodości mówi twój Bóg: <Na krótką chwilę porzuciłem ciebie, ale z ogromną miłością cię przygarnę. W przystępie gniewu ukryłem przed tobą na krótko swe oblicze, ale w miłości wieczystej nad tobą się ulitowałem, mówi Pan, twój odkupiciel. Dzieje się ze Mną tak, jak za dni Noego, kiedy przysiągłem, że wody Noego nie spadną już nigdy na ziemię; tak teraz przysięgam, że się nie rozjątrzę na ciebie ani cię gromić nie będę. Bo góry mogą się poruszyć i pagórki się zachwiać, ale miłość moja nie odstąpi ciebie i nie zachwieje się moje przymierze pokoju>, mówi Pan, który ma litość nad tobą.

Psalm
(Ps 30 (29), 2 i 4. 5-6. 11-12a i 13b)
REFREN: Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś

Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś
i nie pozwoliłeś mym wrogom naśmiewać się ze mnie.
Panie mój, Boże, z krainy umarłych wywołałeś moją duszę
i ocaliłeś mi życie spośród schodzących do grobu.

Śpiewajcie psalm, wszyscy miłujący Pana,
i pamiętajcie o Jego świętości.
Gniew Jego bowiem trwa tylko przez chwilę, a Jego łaska przez całe życie.
Płacz nadchodzi z wieczora, a rankiem wesele.

Wysłuchaj mnie, Panie, zmiłuj się nade mną,
Panie, bądź moją pomocą.
Zamieniłeś w taniec mój żałobny lament,
Boże mój i Panie, będę Cię sławił na wieki.

Aklamacja
Aklamacja (Łk 3, 4c. 6)
Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego; wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże.

Ewangelia
(Łk 7, 24-30)
Gdy wysłannicy Jana odeszli, Jezus zaczął mówić do tłumów o Janie: "Co wyszliście zobaczyć na pustyni? Trzcinę kołyszącą się na wietrze? Ale co wyszliście zobaczyć? Człowieka w miękkie szaty ubranego? Oto w pałacach królewskich przebywają ci, którzy noszą okazałe stroje i żyją w zbytkach. Ale co wyszliście zobaczyć? Proroka? Tak, mówię wam, nawet więcej niż proroka. On jest tym, o którym napisano: "Oto posyłam mego wysłańca przed Tobą, aby przygotował Ci drogę". Powiadam wam bowiem: Między narodzonymi z niewiast nie ma większego od Jana. Lecz najmniejszy w królestwie Bożym większy jest niż on". I cały lud, który Go słuchał, a nawet celnicy przyznawali słuszność Bogu, przyjmując chrzest Janowy. Faryzeusze zaś i uczeni w Prawie udaremnili zamiar Boży względem siebie, nie przyjmując chrztu od niego.

[barmal]

Uczeni? Niedouczeni. Niczym wierzący niepraktykujący.

[ElzbietaS]

Nasza DOMowa Święta Zosiu, pierwsze czytanie jest dla Ciebie.
Nie mam śmiałości cytować. Pamietam Twoją radość z każdej sposobności świadczenia o Bogu. W budzie, małym sklepiku, traktowali Cię wyjątkowo bo myśleli żes żydowka a Ty nawracałas w drzwiach wysłanego przez właścicielkę syna. Wzmianką o Chrystusie, Jego miłosierdziu i potędze.
Miałaś znajomych, kiedyś psychicznie chorych. Nie zapominałaś o nich a oni o Tobie. Z wdzięczności jeden Ci zakupy robił.
Bo liczniejsi są synowie porzuconej niż synowie mającej męża, mówi Pan.
Odpoczywaj w pokoju ale nie zapominaj o nas.

[Abuna Zygmunt]

Dzieki Elu za przypomnienie. Nawet gdy sie pamięta o kimś, ważne aby mu ktoś przy jakiejs okazji przypomniał...
Boże, wielbimy Ciebie w tajemnicy ludzkiej przyjaźni i Twojej Miłości do nas.

[Abuna Zygmunt]

To co jest najokropniejsze w życiu to zdradzić miłość, podeptać ją, zbrukać, oszukać, zniszczyć. Nie ma nic większego na świecie co może dać człowiekowi szczęście, od miłości miłosiernej, która jest wierna do końca, to znaczy aż do uratowania go od śmierci, aż do ożywienia w jego sercu miłości która już nie żyła, zniszczona grzechem, a oto zmartwychwstaje do Nowego Życia.

Panie mój, Boże, z krainy umarłych wywołałeś moją duszę
i ocaliłeś mi życie spośród schodzących do grobu
Zamieniłeś w taniec mój żałobny lament,
Boże mój i Panie, będę Cię sławił na wieki
(Z Ps 30)

Słowa proroka Izajasza o miłosiernej miłości Boga dla swoich wiernych są tak prawdziwe, tak szczere i tak szalone, że trudno je przyjąć nie tyle bez zdziwienia, co bez pełnego dania im wiary. Są po prostu zbyt wielkie i zbyt wspaniałe. Pierwsza, młodzieńcza miłość która została spełniona w małżeństwie i potwierdzona radosnym szczęściem, została zdradzona i skończyła się odrzuceniem i odejściem. Ta miłość „do porzuconej żony młodości” jest jednak zwycięska, skończy się powrotem ale nie kapitulacją przed grzechem. Będzie to tryumf miłości, która oczyszczona została szaleństwem wierności Chrystusowego krzyża, miłość w której jest siła Zmartwychwstania, porównywalna z Nowym Stworzeniem, „wybuchem wesela niepłodnej” która cieszy się wielością dzieci, „przygarniętej z ogromną miłością” przez „Pana zastępów jej odkupiciela”, jej męża, którego „miłość jest wieczysta” (Iz 54, 1-10)

Faryzeusze i uczeni w Prawie, uniesieni pychą i uzależnieni od bogactw i wygody, nie przyjęli chrztu Jana Chrzciciela i nie przyjęli Mesjasza, pozbawiając się tym samym Bożego zbawienia.

O naszej wielkości decyduje dar otrzymany od Boga, dar Jego Zbawienia.

[Teresa Gorzelany]

.
Elu, dziękuję za wspomnienie. Ja zupełnie sobie nie radzę z Jej odejściem. Codziennie to samo, żal. Gdy dziś wszystko sobie wytłumaczę, jutro powraca... Nikt nie potrafi zachwycać się jak ZoRo każdym najmniejszym darem. Nieustannie wielbiła Ducha Świętego i wszystkich częstowała tym uwielbieniem. Wołajmy razem z nią: Bądź uwielbiony, Panie Nasz!

[Marianna Jundi]

Bo góry mogą się poruszyć i pagórki się zachwiać, ale miłość moja nie odstąpi ciebie i nie zachwieje się moje przymierze pokoju>, mówi Pan, który ma litość nad tobą.

Pokój tylko w Panu.
Miłość tylko w Bogu.
Aby ludzkość trwała w Bogu a pokoj będzie na ziemi.
Faryzeusze zaś i uczeni w Prawie udaremnili zamiar Boży względem siebie, nie przyjmując chrztu od niego.
Jak ważny jest chrzest w życiu każdego człowieka. Przez chrzest w pełni stajemy się dziećmi samego BOGA.
Niestety niektórzy wierzący w Boga odrzucaja chrzest i trwają w tym fałszu po dzisiejs-y dzień.
Jak to dobrze że KOŚCIÓŁ CHRYSTUSOWY modli sie za tych wszystkich nieochrzczonych aby doznali tej Miłości Bożej bycia dzieckiem Bożym..