nasz DOM

[Zolnierze]

Pierwsze czytanie (1 Krl 8, 1-7. 9-13)

Salomon zwołał starszyznę Izraela, wszystkich naczelników pokoleń, przywódców rodów Izraelitów, aby zgromadzili się przy królu Salomonie w Jerozolimie na przeniesienie Arki Przymierza Pana z Miasta Dawidowego, czyli z Syjonu. Zebrali się więc u króla Salomona wszyscy Izraelici w miesiącu Etanim, na Święto Namiotów przypadające w siódmym miesiącu. Kiedy przyszła cała starszyzna Izraela, kapłani wzięli Arkę i przenieśli Arkę Pana, Namiot Spotkania i wszystkie święte sprzęty, jakie były w namiocie. Przenieśli je kapłani oraz lewici.

A król Salomon i cała społeczność Izraela zgromadzona przy nim przed Arką składali wraz z nim na ofiarę owce i woły, których nie rachowano i nie obliczono z powodu wielkiej liczby. Następnie kapłani wprowadzili Arkę Przymierza Pana na jej miejsce do sanktuarium świątyni, do Miejsca Naj świętszego, pod skrzydła cherubów, gdyż cheruby miały tak rozpostarte skrzydła nad miejscem Arki, że okrywały Arkę ijej drążki z wierzchu. W Arce nie było nic, oprócz dwóch kamiennych tablic, które Mojżesz tam złożył pod Horebem, gdy Pan zawarł przymierze z Izraelitami w czasie ich wyjścia z ziemi egipskiej.

A kiedy kapłani wyszli z Miejsca Świętego, obłok wypełnił dom Pana. Kapłani nie mogli pozostać i pełnić swej służby z powodu tego obłoku, bo chwała Pana napełniła dom Pański.

Wtedy przemówił Salomon:

„Pan powiedział, że będzie mieszkał w chmurze. Już zbudowałem Ci dom na mieszkanie, miejsce przebywania Twego na wieki”.

Psalm (Ps 132, 6-7. 9-10)

Słyszeliśmy o Arce w Efrata,
znaleźliśmy ją na polach Jaaru.
Wejdźmy do Jego mieszkania,
padnijmy przed podnóżkiem stóp Jego.

Wyrusz, o Panie, na miejsce spocznienia

Niech Twoi kapłani odzieją się w sprawiedliwość,
a Twoi wierni niech śpiewają z radości.
I Przez. wzgląd na sługę Twego, Dawida,
nie odtrącaj oblicza Twojego pomazańca.

Wyrusz, o Panie, na miejsce spocznienia

Aklamacja (Mt 4, 23)

Jezus głosił Ewangelię o królestwie
i leczył wszelkie choroby wśród ludu.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia (Mk 6, 53-56)

Gdy Jezus i Jego uczniowie się przeprawili, przypłynęli do ziemi Genezaret i przybili do brzegu.

Skoro wysiedli z łodzi, zaraz Go poznano. Ludzie biegali po całej owej okolicy i zaczęli znosić na noszach chorych, tam gdzie, jak słyszeli, przebywa. I gdziekolwiek wchodził do wsi, do miast czy do osad, kładli chorych na otwartych miejscach i prosili Go, żeby choć frędzli u Jego płaszcza mogli się dotknąć. A wszyscy, którzy się Go dotknęli, odzyskiwali zdrowie.

[Marianna Jundi]

żeby choć frędzli u Jego płaszcza mogli się dotknąć. A wszyscy, którzy się Go dotknęli, odzyskiwali zdrowie.
Oni tylko chcieli się dotknąć Jezusa odzieży.
Natomiast my w pełni uczestnicząc w Ofierze Eucharystycznej jesteśmy świadkami MOCY BOŻEJ w nas.
PANIE JEZU DZIĘKUJĘ ŻE MOGĘ CIĘ DOTYKAĆ W EUCHARYSTII KAZDEGO DNIA.
Z PANEM BOGIEM.

[ElzbietaS]

Najpierw obłok
obłok wypełnił dom Pana
chwała Pana napełniła dom Pański
potem Chrystus
wszyscy, którzy się Go dotknęli, odzyskiwali zdrowie.
a teraz Najświętszy Sakrament,
który prowadzi nas do zycia wiecznego, do Nieba.

Wszystko według wiary.

[Abuna Zygmunt]

Bóg jest Źródłem światła, a mieszka w ciemnej chmurze (!?), aby nie oślepić mieszkającego w ciemności człowieka, który żyje mroku śmierci. Oczywiście, bo chodzi o światło mocniejsze od światła słońca czy księżyca i ciemność bardziej mroczną od zwyklej nocy, o ciemność zła, grzechu i śmierci. Kiedyś, podczas konania Jezusa na krzyżu zasłona w świątyni jerozolimskiej zostanie rozdarta bo przestanie mieszkać Bóg w ciemnej chmurze dymu ofiar światynnych i kadzideł modlitewnych, aby zabłysła wreszcie Światłość prawdziwa – Chrystus zmartwychwstały, widoczny na sposób sakramentalny, w Kościele, ale jednocześnie niewidoczny, bo w chmurze Jego Wniebowstapienia, która Go odsłoni w dniu Jego powrotu, kiedy ukaże się w sposób tryumfalny, w pełni Jego majestatu władcy i powszechnej harmoni, czyli dniu świętej Paruzji, a więc obiecanej nam Pełni Życia. (1 Krl 8, 1-7. 9-13)